Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στέλιος Πέτσας, εξηγώντας ότι οι απεργιακές συγκεντρώσεις μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία δήλωσε πως «Οι συμβολικοί εορτασμοί της Πρωτομαγιάς μεταφέρονται για το πρώτο Σάββατο μετά την άρση των περιοριστικών μέτρων».
Δεν έχω ιδιαίτερο πρόβλημα με την αναβολή των συγκεντρώσεων για την Εργατική Πρωτομαγιά, 9 ημέρες μετά, στο πλαίσιο των υγειονομικών μέτρων περιορισμού μετάδοσης της covid-19.
Έχω όμως τεράστιο πρόβλημα που υποβιβάζεται για άλλη μια φορά η αξία της ημέρας, κάνοντας επίσημη αναφορά σε «συμβολικούς εορτασμούς».
Γεγονός, πως όλοι αυτοί που άδρατταν την αργία για να πιούνε καφέ στα εξοχάς, ποτέ δεν κατανόησαν ποιους και γιατί τιμούμε αυτήν την ημέρα και ποτέ δεν αναλογίσθηκαν γιατί είναι ΑΠΕΡΓΙΑ και όχι κρατική αργία. Και αυτοί είναι άλλωστε το target group της εν λόγω δήλωσης.
“Προσβλέπουμε ότι όλα τα σωματεία των εργαζομένων, όλων των βαθμίδων, αλλά και όλες οι πολιτικές δυνάμεις, θα αναγνωρίσουν με τη στάση τους ότι φέτος είναι αλλιώς. Όπως το Πάσχα, έτσι και η Πρωτομαγιά”.
Έχω επίσης πρόβλημα που εξομοιώνεται η Εργατική Πρωτομαγιά με το Πάσχα. Υπάρχει μία θεμελιώδης διαφορά:
Το Πάσχα το «γιορτάζει» – με την θρησκευτική έννοια του εορτασμού- μία συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων, η μερίδα των πραγματικά θρήσκων. Δεν είναι όλοι θρήσκοι κι ας είναι Χριστιανοί, οπότε είναι μια γιορτή για μια ομολογουμένως πλειοψηφία, αλλά εφαρμόζεται ατομικά και κατ’ επιλογή.
Την Πρωτομαγιά, ωφείλουν να την τιμήσουν απεργώντας ΟΛΟΙ. Γιατί όλοι, Χριστιανοί ή μη, νυν εργαζόμενοι ή άνεργοι, φοιτητές ή συνταξιούχοι, καλούνται σε τούτη τη ζωή να εργαστούν για να επιβιώσουν. Δεν είναι λοιπόν καθόλου συμβολική αγαπητέ κ. Πέτσα. Είναι ένα ετήσιο ραντεβού για τη διεκδίκηση εργασιακών δικαιωμάτων.
Είναι ένα κερδισμένο με αίμα 8ωρό που πλέον μας στερείτε.
Είναι τα 9ωρα που παγιώθηκαν στους Ομίλους και στις start-ups και πλέον τα ζητούν και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Είναι που η υπερωρία βρήκε ξαδελφάκι την «υπερεργασία» για να μας «φορέσει» 5 έξτρα ώρες εβδομαδιαίως και είναι και η απαίτηση να είμαστε διαθέσιμοι 24/7/365.
Είναι που ακόμα οι αγγελίες αναρτώνται γράφοντας θρασύτατα «χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις» και που μαζί με πτυχίο Master πρέπει να έχεις δικό σου μηχανάκι και δίπλωμα οδήγησης για να γίνεις το υπερκαταρτισμενο παιδί για όλες τις δουλειές σε μία επισφαλή και 6μηνη αμισθί«δοκιμασία», στα 30 σου.
Η Πρωτομαγιά δεν ετεροχρονίζεται κύριε Πέτσα. Είναι ημέρα τιμής και αγώνα.
Ξεπετάξατε τους εργαζόμενους με μια αποζήμιωση αναστολής στα 530ευρώ το μήνα (ήτοι 800 το 45ημερο), δίνοντας ταυτόχρονα τον βούρδουλα στους εργοδότες για να μας κόψουν τον μισθό στα μισά, για να μας αλλάξουν βάρδιες, για να μας απολύουν χωρίς αιτιολόγηση, για να νομίζουν ότι μας κάνουν χάρη που μας έχουν.
Μέσα στην κρίση της πανδημίας και στο παγκόσμιο πένθος που αυτή προκαλεί, χρίσατε τις επιχειρήσεις «κοράκια» πάνω από τους λάκκους μας.
Να μεταφέρουμε λοιπόν την Πρωτομαγιά για να μην ενισχύσουμε στατιστικά την μετάδοση του ιού, αλλά την Δευτέρα 4/05 να ανοίξουν τα κομμωτήρια; Να μην βουλιάξει η οικονομία αλλά να σαπίσει ότι εργασιακό δικαιώμα είχε απομείνει.
Να παλεύουμε στις μέρες του κορωναϊού να αποδείξουμε ποιοι είναι ή όχι ευπαθείς κρατώντας στα χέρια μας ένα μάτσο ΠΝΠ που απλά «συνιστούν» στον εργοδότη τα αυτονόητα αλλά δεν τον υποχρεώνουν σε τίποτα που δεν του «αρέσει».
Οι αναβολές που χαρίζετε στο αδηφάγο κυβερνητικό σχήμα σας για «να τα πούμε μετά» δεν θα σας σώσουν. Είτε τώρα είτε μετά, έχει γίνει ήδη ξεκάθαρο ότι ο “κυβερνητικό ιός” πλήττει και σιγοτρώει τους εργαζόμενους γιατί οι κυβερνήσεις επενδύουν ξεκάθαρα στην θεραπεία των επιχειρήσεων.
Δεν είμαστε ανεύθυνοι.
Η κοινωνική και ατομική μας συνείδηση προϋπήρχε του κορωναϊού. Αυτό που εμφανίστηκε μαζί με τον ιό είναι η ξεδιάντροπη μετακύληση της κρατικής ευθύνης στον πολίτη. Και αυτό είναι από μόνο του λόγος να σας χαλάσουμε την «γιορτή».
