101 τρόποι να σκοτώσεις το αφεντικό σου | Comic – part 3
101 ways to kill your bossby Graham Roumieu
101 ways to kill your bossby Graham Roumieu
Είναι καιρός που σκέφτομαι το εργασιακό bullying ή mobbing ως θέμα και η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να βρω τόσα αποτελέσματα κατά την αναζήτηση μου στο διαδίκτυο. Ή μήπως έπρεπε να το περιμένω; Κάνοντας μια ανασκαφή στο internet, βρήκα άρθρα από εργατολόγους, καθηγητές πανεπιστημίου, ψυχολόγους, εφημερίδες του εξωτερικού, άρθρα σε επώνυμα περιοδικά, sites ψυχολογίας ακόμα και στο πιο μικρό blog όπως το δικό μου. Για αρχή να σας πω πως δεν γνώριζα την διαφορά μεταξύ bullying ή mobbing στον εργασιακό χώρο.
Η κατά παραγγελία δημοσιογραφία, η απόκρυψη ειδήσεων, η κατασκευή άλλων, δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες απαξίωσης ενός λειτουργήματος που ολισθαίνει δεκαετίες τώρα στην ανυποληψία. Δεν μιλάμε για πολιτική εδώ, ούτε για συμφέροντα.
Η αναζήτηση ενοικιαζόμενης κατοικίας στο ευρύτερο κέντρο της Αθήνας είναι πλέον σχεδόν αδύνατη. Η διαπίστωση είναι δυνατή μόνο με ένα κλικ σε οποιοδήποτε site σπιτιών προς ενοικίαση.– Οι εξώσεις μακροχρόνιων ενοικιαστών από ιδιοκτήτες κατοικιών του κέντρου έτσι ώστε να γίνουν τα σπίτια Airbnb αυξάνονται και θα αυξηθούν κι άλλο.
πένθος πενθώ για κείνους που πεθαίνουν σε τέσσερις τοίχους για κείνους που ξεχάσανε κι εκείνους που συμβιβαστήκαν πενθώ για τα παιδιά που εξαργυρώνουν το ρούχο της νιότης για τους βασανιστές και τους ηγεμόνες όσους καταδιώκουν τη δική τους ελπίδα πενθώ για τις γυναίκες που δίνουν μόνον ηδονή μέσα στη νύχτα που μακραίνει χωρίς να θαμποφέγγει…
«Σε ότι αφορά την υπόθεση της επανάστασης, οι λατινοαμερικάνοι είχαμε πάντα έναν ξεκάθαρο καταμερισμό εργασίας με τους Ευρωπαίους. Εμείς βάζαμε τους νεκρούς κι εκείνοι έβαζαν τα δάκρυα». Λόγια βολιβιανού μαρξιστή, πρώην αντάρτη Στη Βενεζουέλα… …Οι άνεμοι της βίαιης αλλαγής καθεστώτος και της ιμπεριαλιστικής επέμβασης έχουν αρχίσει ξανά να φυσούν δυνατά, ίσως δυνατότερα από κάθε άλλη…
Το 2018 τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα (ΜΗΣΥΦΑ) εξακολουθούσαν να υπάγονται στην κρατική διατίμηση και οι τιμές ήταν ως ένα βαθμό ελεγχόμενες. Από τον Ιανουάριο του 2019 βγήκαν εκτός κρατικής διατίμησης και οι εταιρείες πλέον μπορούν να καθορίζουν τις τιμές κατά το δοκούν.
Βρήκαμε τη Σοφία να χώνει αλήθειες στο κανάλι της στο youtube
Oι επιστήμονες πλέον γνωρίζουν ότι οι συνθήκες ζωής και εργασίας στις οποίες ζούμε όλοι έχουν πάνω από τη διπλάσια απήχηση στην υγεία μας από όσο έχει ο γενετικός μας κώδικας. Την ανησυχία της για την αύξηση των κρουσμάτων καρκίνου εκφράζει η Εταιρεία Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας (ΕΟΠΕ), επισημαίνοντας την ανάγκη ενημέρωσης και εκπαίδευσης του πληθυσμού για υιοθέτηση υγιεινότερου τρόπου ζωής, καθώς και τη συστράτευση όλων των φορέων για λήψη μέτρων και δράσεων με βραχυχρόνιους, μεσοχρόνιους και μακροχρόνιους στόχους, που θα βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής και εργασία.
Γράφει η Αμάντα Πατσοπούλου Για το #IFI Μέρος Α’ : Καθώς δίπλωνε το πουλόβερ σε σχήμα ρόμβου για να το βάλει στην χαρτοσακούλα, τον έπιασε ένας αδιανόητος πόνος στον αυχένα. Έσφιξε δυνατά τα δόντια του για να διατηρήσει το χαμόγελό του ανέπαφο. Τι βλακεία, δεν το υπολόγισε καλά.
Είμαστε απόγονοι αυτών που εξόντωσαν όλους τους άλλους.Και πλέον δεν υπάρχουν άλλοι. Ή μήπως πάντα θα υπάρχουν άλλοι;Αλλόθρησκοι, αλλόφυλοι, αλλόθροοι.Άλλα γούστα, άλλες ιδέες, άλλη ιδεολογία, άλλες προτιμήσεις, άλλες πεποιθήσεις.
Αντιθέτως, η πόλη υποτάχθηκε στη βία των ειδικών αλλά και των διευθυντών των διαθέσεων και των υποχρεώσεών τους. Φαίνεται, πλέον, πως το πλήρες πλέγμα σχέσεων μεταξύ των πολιτών και των κάθε φορά αντιπροσώπων διευθυντών των υποθέσεών τους, πολιτικών και τεχνικών ειδικών, έχει εξελιχθεί σε κατασταλτικό μηχανισμό επιβολής ανορθολογικών οικονομικών επιβαρύνσεων. Αυτός ο μηχανισμός που ενώνει, συγκρατεί και συνδυάζει τα συμφέροντα εργολάβων δημοσίων έργων, πολιτικών υποκειμένων και μικρο-ομάδων ειδικών συμφερόντων, επικρατεί και υποτάσσει τις πόλεις και τις άμεσες επικράτειες των ζωτικών εκδηλώσεών τους, την ύπαιθρο χώρα αλλά και τα μικρά και γενικά δίκτυα επικοινωνιών και συγκοινωνιών στις διαθέσεις του.
Στην ταινία «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ» του 1940, ο Τσάρλι Τσάπλιν καταφέρνει αριστοτεχνικά να γελοιοποιήσει τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι, κάνοντας όμως την μεγάλη διαφορά απογυμνώνοντας και τους δύο δικτάτορες από το πολιτικό-οικονομικό σύστημα που τους έφερε στην εξουσία.
Για το #IFI Γράφει η Στελλίνα Η φάση έχεις ως εξής: τελειώνει το ταμείο, μένουν αναπάντητα τα χιλιάδες CV που έχεις στείλει, τα λεφτά τελειώνουν, στενεύουν τα περιθώρια, οπότε στέλνεις και μερικά βιογραφικά σε εταιρείες ενοικίασης (aka εκμετάλλευσης) εργαζομένων. Βλέπε manpower, ICAP, LMW κτλ. Ντριν! Ντριν! Ντριν! Παρακαλώ; Η Στελλίνα; Ναι. Από τη Manpower…
Μπορεί να έρθει κάποια στιγμή στη ζωή σου που θα αποφασίσεις ότι θες να είσαι πέστροφα. Να γουστάρεις να κολυμπάς ανάποδα στο ρεύμα του ποταμού γιατί δεν αντέχεις άλλο να πηγαίνεις με τα νερά τους.
Οικογένεια που διέμενε κοντά στο εργοστάσιο της Eldorado στην Ολυμπιάδα Χαλκιδικής καταγγέλλει ότι στο παιδί της βρέθηκαν μεγάλες συγκεντρώσεις κάδμιου. Αναλυτικά η επιστολή που απέστειλε η οικογένεια στο κοινοτικό συμβούλιο Ολυμπιάδας
Ο κύκλος της εκμετάλλευσης είναι σχετικά απλός και φαινομενικά αθώος.
Όταν μια επιχείρηση επιθυμεί να κάνει προσλήψεις, αντί να μπλέκει στη διαδικασία της αξιολόγησης των υποψήφιων εργαζομένων, απευθύνεται σε εταιρείες όπως η Manpower και περιγράφει τις ανάγκες των θέσεων που επιθυμεί να καλύψει.
Ο απαράδεκτος εργοδότης στο Βαρθολομιό δεν ανέχθηκε ότι έχασε το καφέ της συζύγου. του εργαζόμενου του, και τον απέλυσε αφήνοντας τον άνεργο!