Για το #IFI
Γράφει η Συλβάνα
Το 1887, εκδόθηκε στην Ελλάδα η πρώτη «φεμινιστική» εφημερίδα. Εκδότρια ήταν η Καλλιρόη Παρρέν, η οποία θέλησε να δώσει φωνή στις κυρίες της εποχής – κυρίως γυναίκες του πνεύματος και της τέχνης –, επηρεασμένη από τη δυναμική και τους αγώνες που έδιναν οι σουφραζέτες.
Η Εφημερίδα των Κυριών εκδιδόταν «δις του μηνός» – μέχρι και το 1918 όταν η Κ. Παρρέν εξορίστηκε στην Ύδρα λόγω των απόψεών της. Τα κείμενα της εφημερίδας γράφονταν αποκλειστικά από γυναίκες και ο κύριος στόχος τους ήταν η αφύπνιση των γυναικών για την χειραφέτησή τους.
Η Ελληνίς δύναται να αναλάβη τον της αναπτύξεως της αγώνα μόνη, μη προσδοκούσα εν τω σταδίω τούτω το παράπαν την συνδρομή του ανδρός διότι ούτος αδιαφορεί και εν τω εγωισμώ του εν μόνο βλέπει, εν επιθυμεί και θέλει, την δουλικήν της γυναικός υποταγήν εις τα νεύματά του
Παρόλες τις φιλομοναρχικές και αντιβενιζελικές τις ιδέες, η Καλλιρόη Παρρέν δεν έπαψε ποτέ να προσπαθεί για την ψήφο των γυναικών. Το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Η προσκόλληση στην παράδοση, με το «Λύκειο των Ελληνίδων», η φιλανθρωπία και η πατρίδα, δεν είναι έννοια που σήμερα συνάδουν με την έννοια του φεμινισμού.
Για την εποχή της Παρρέν όμως, η εφημερίδα υπήρξε πρωτοπόρος. Μέσα από τα άρθρα της, θίγονταν θέματα ταμπού για τις γυναίκες, όπως: η μόρφωση τους, το δικαίωμα στην εργασία, η χειραφέτηση των.
Ο Αγώνας της Γυναίκας
Ένα ακόμη γυναικείο έντυπο ήταν ο «Αγώνας της Γυναίκας», το οποίο εξέδιδε ο Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας τις περιόδους:1923 έως και το 1936, 1964 έως 1967 και 1979 έως 2007. Το περιοδικό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην δημιουργία μιας φεμινιστικής συνείδησης και στην προσπάθεια οργάνωσης του γυναικείου κινήματος.
Ο Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας ιδρύθηκε το 1920 από την Αύρα Θεοδωροπούλου, η οποία διετέλεσε και πρόεδρος του συνδέσμου. Έχει πρωτοστατήσει στους αγώνες, μεταξύ άλλων, για:
- ίσα πολιτικά και αστικά δικαιώματα και κυρίως για το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι,
- το δικαίωμα πρόσβασης των γυναικών σε όλα τα επαγγέλματα και δημόσια λειτουργήματα,
- ίση αμοιβή για ίσης αξίας εργασία και ίσες ευκαιρίες σταδιοδρομίας,
- την καταπολέμηση της σωματεμπορίας,
- την εξομοίωση των εκτός γάμου παιδιών με τα παιδιά που γεννήθηκαν εντός γάμου.
Μεταπολίτευση
Το 1978 κυκλοφορεί η εφημερίδα «Για την Απελευθέρωση των Γυναικών», από την οργάνωση Κίνηση για την Απελευθέρωση των Γυναικών. Κύριος στόχος της εφημερίδας ήταν η απεύθυνση σε ευρύτερο κοινό και η αφύπνιση όλων των γυναικών. Δεν περιοριζόταν μόνο για «εσωτερική κατανάλωση».
Το 1979, μετά από οικονομική ενίσχυση ύψους 80.000 δραχμών, εκδίδεται το περιοδικό «Σκούπα» (1979-81). Το Σεπτέμβριο του 1978, δέκα γυναίκες μεταξύ των οποίων οι Έφη Αβδελά, Αγγέλικα Ψαρρά και Μαριλίζα Μήτσου, αποφασίζουν να προχωρήσουν στην έκδοση του περιοδικού.
Στα λίγα τεύχη που μετράει, γίνεται εκτενής αναφορά στα γυναικεία κινήματα και στους αγώνες τους, στο γυναικείο σώμα και στην οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών.
Δεκαετία ’80
Το 1980, εκδίδεται η «Σφιγγα», ένα και μοναδικό τεύχος, από γυναίκες του αυτόνομου αναρχικού χώρου. Το 1986 κυκλοφορεί το περιοδικό «Δίνη», μέχρι και το 1991 (8 τεύχη), από την Ένωση Γυναικών Ελλάδος. Κύριος στόχος τους η στροφή προς τις γυναικείες σπουδές και μελέτες. Το 1987 κυκλοφορεί το περιοδικό «Η Κατίνα», έως το 1992, από την Αυτόνομη Ομάδα Γυναικών Θεσσαλονίκης.
