To #IFI είναι μία ομάδα ανθρώπων που εθελοντικά αφιερώνουν χρόνο, γνώσεις και ενέργεια για έναν κοινό σκοπό: να καταγραφεί η εργασιακή πραγματικότητα, να δοθεί το βήμα σε όλους/ες τους/τις εργαζόμενους/ες να μιλήσουν ώστε στο τέλος, να μη νιώθει κανείς μόνος του στον εργασιακό εφιάλτη που βιώνει καθημερινά.
Για να το πετύχουμε αυτό, χρειαζόμαστε τη βοήθειά όλων σας.
Θέλουμε να παρεμβαίνετε στα γραφόμενά μας, να προτείνετε, να διορθώνετε, να μας τα «λέτε» στα ίσια.
Με αφορμή τις παρεμβάσεις σας για το γράφημα που δημοσιεύσαμε χτες βράδυ, θέλουμε να πούμε δύο λόγια.
Το γράφημα του #IFI, που αφορά στις γυναίκες εργαζόμενες στο χώρο της εστίασης, δε δημιουργήθηκε από πλευράς μας με σκοπό να αποδοθεί κάποια ταμπέλα, καθώς δεν είναι απαραίτητη η αναφορά σε καμία διαπροσωπική σχέση για να προσδώσουμε κύρος στο θηλυκό φύλο.
Η οποιαδήποτε γυναίκα μπορεί να είναι ή να μην είναι τίποτα απ’ όλα αυτά (κόρη, μητέρα, αδελφή, φίλη κλπ). Είναι απλά Άνθρωπος και όπως όλοι οι άνθρωποι αξίζει το σεβασμό μας σε κάθε συναναστροφή.
Το γράφημά μας προσπαθεί να δείξει, κυρίως σε όσους δεν το έχουν ποτέ σκεφτεί – και ναι, ίσως να το κάναμε κάπως αθώα, χωρίς να φιλτράρουμε όλες τις παραμέτρους που εφάπτονται στο τελικό μήνυμα που παράγεται- πως οι άνθρωποι που μας εξυπηρετούν, και εδώ συγκεκριμένα καταπιανόμαστε με τις γυναίκες λόγω της ημέρας, πρέπει να έχουν το σεβασμό που θα τους δείχναμε αν ήταν οικεία σε εμάς ή συγγενικά πρόσωπα.
Δεν πρέπει να διαχωρίζουμε τη μάνα μας από τις άλλες μανάδες, τη κόρη μας από τις άλλες κόρες. Όπως καταβάλουμε προσπάθειες καθημερινά ακόμα και αν η διάθεσή μας δεν το επιτρέπει να διατηρούμε σχέσεις σεβασμού και αξιοπρέπειας με τους οικείους/φίλους/αγαπημένους μας, έτσι ακριβώς θα πρέπει να σεβόμαστε και τους αγνώστους σε εμάς. Να έχουμε πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι ακόμη και αν άκακα προσφωνούμε κάποιον όσο οικεία νιώθουμε εκείνη τη στιγμή πχ. κοπελιά, γλυκιά μου, ψηλέ, φίλε, παλικάρι, κούκλα κλπ, εκείνος/η μπορεί να μη νιώθει το ίδιο και να αισθάνεται ότι ξεπερνάμε κάποιο όριο ή ότι υποβιβάζουμε το επάγγελμα ή τη θέση του/της.
Το «να μην αναπαράγουμε ιδιότητες» σίγουρα είναι στόχος για να βελτιωθούμε όλοι μας ατομικά και συλλογικά αλλά ταυτόχρονα, είναι ακόμη κάπως υπερ-εξειδικευμένο.
Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια κατανόηση ή τις ίδιες δυνατότητες να αντιληφθούν κάποια αυτονόητα στη μειοψηφία -δυστυχώς- πράγματα. Δεν είναι -ακόμη- η κοινωνία συνειδητοποιημένη και εύφορη. Για να φέρεις την αλλαγή πρέπει το έδαφος να είναι πρώτα γόνιμο, έτοιμο να δεχτεί.
Σίγουρα δεν είναι ο σωστός τρόπος το να προσδίδουμε ιδιότητες σε κάποιον για να καταδείξουμε το αυτονόητο, ότι όλοι ανεξαιρέτως αξίζουν τον σεβασμό μας.
Καμιά φορά όμως, με απώτερο σκοπό να φυτέψουμε τη σκέψη/ιδέα βαθιά στο μυαλό, ξεπερνάμε λίγο το politically correctness για να πετύχουμε κάτι πιο σημαντικό.
Σας ευχαριστούμε για όλα τα σχόλια, τις παρεμβάσεις και την υποστήριξή σας εδώ και τρία χρόνια.
Όλοι μαζί, μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο, στηρίζουμε ο ένας τον άλλο και προσπαθούμε στο τέλος της κάθε ημέρας να είμαστε λίγο καλύτεροι από χθες.
Φιλικά και με αγωνιστική διάθεση,
Η ομάδα του IforINTERVIEW
