Από το FB profile: Chris Toutouzas
#IFI
Δεν χρειάζεται να πάτε να στηρίξετε ή να σταθείτε δίπλα στη μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη στις συγκεντρώσεις που έγιναν και θα γίνονται, μπροστά από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο κατά τη διάρκεια της δίκης για τον βιασμό και τον φόνο της κόρης της, επειδή οk μπορεί να είστε επίσης μάνες και να βρισκόταν το παιδί σας στη θέση του δικού της, ή εσείς στη θέση της ίδιας.
Δεν χρειάζεται να το κάνετε, ούτε να πάτε ποτέ πουθενά, γιατί το επόμενο θύμα θα μπορούσε να έχει κάποια σχέση μαζί σας. Γιατί μπορεί να ήταν η κόρη σας, η αδερφή σας, η κοπέλα σας, μια φίλη σας ή έστω μια γνωστή σας. Τίποτα από αυτά δεν πρέπει να κάνετε και κυρίως ούτε να σκέφτεστε και να αναπαράγετε.
Κι αυτό γιατί η ανθρώπινη αξία μιάς γυναίκας ΔΕΝ ετεροπροσδιορίζεται από τη σχέση ή τη συγγένειά της μαζί σας.
Δεν χρειάζεται να “ΣΑΣ” είναι κάτι μια γυναίκα, για να καταλάβετε το τι συνέβη και το τι έχει συμβεί εκατοντάδες χιλιάδες φορές σε διάφορες γυναίκες, που το μόνο τους λάθος ήταν αυτό, να είναι γυναίκες.
Δεν χρειάζεται να “ΣΑΣ” είναι κάτι μια γυναίκα, και να το προβάλετε σαν επιχείρημα, για να σέβεστε θεμελειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, ή για να είστε κατά του βιασμού κα του φόνου. Με λίγα λόγια, δεν χρειάζεται να “ΣΑΣ” είναι κάτι μια γυναίκα, για να ΜΗΝ είστε ζώα. (Αν και τα ζώα, δεν είναι τέτοια ζώα.)
Η Ελένη Τοπαλούδη προφανώς δεν είναι η μόνη, μόνο μέσα στο 2019 (και τον ένα μήνα του 2020) και μόνο στην Ελλάδα που (Suzanne Eaton στην Κρήτη, Ερατώ στη στη Λέσβο, Αγγελική στη Κέρκυρα και ΠΑΡΑ πολλές ακόμη που αν γκουγκλάρετε 5 λεπτά θα τις βρείτε) υπήρξαν θύματα γυναικοκτονιών (ναι αυτός είναι ο σωστός όρος και ορισμός απο τον Παγκόσμιο οργανισμό Υγείας) και η σωστή ονομασία και άρα αναγνώριση του φαινόμενου, είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπισή του.
Αυτά όσο τεράστιο (θλιβερό) μέρος κατοίκων της χώρας, στηρίζουν και βλέπουν εκπομπές τύπου “Λιάγκα”, ή ειδήσεις σε ελληνικά κανάλια και κάνουν ατελείωτες ουρές στους κινηματογράφους για την ταινία του Σεφερλή, που (όλοι οι παραπάνω) το μόνο που κάνουν είναι να αναπαράγουν θλιβερά, μεσαιωνικά, μισογύνικα, σεξιστικά κλισέ, εμετικές ατάκες και victim blaming (που ολοι έχουμε ακούσει) τύπου:
“Τα ‘θελε”, “Προκαλούσε”, “Με αυτά που φορούσε, τι περίμενε?” “Kαι μετά φταίει ο βιαστής”, “Τη σκότωσε από αγάπη”, “Ο έρωτας όπλισε το χέρι του” και άλλα πολλά που τα ξέρουν όλοι και όσο στηρίζουν τα παραπάνω με λεφτάκια, βοηθούν στη διαιώνισή τους και στην συνέχεια της διάδοσης της κουλτούρας του βιασμού στην κοινωνία.
Η Ελένη Τοπαλούδη δεν ήταν η μόνη, δεν ήταν καν η τελευταία, και μην πάτε σε καμία συγκέντρωση, ούτε να σταματήσετε να στηρίζετε τα παραπάνω τηλεοπτικά, μιντιακά και κινηματογραφικά σκουπίδια, επειδή μπορεί να έχετε κόρη, φίλη, μάνα, κοπέλα, αδερφή, σύζυγο που μπορεί να βρεθεί στη θέση της.
Να το κάνετε για να μην υπάρχουν επόμενες που θα φοβηθούν να γυρίσουν μόνες σπιτι τους, κι ας μην ξέρετε καμία. Να κάνετε τα παραπάνω αν θέλετε να θεωρείστε έστω, στοιχειωδώς άνθρωποι.
