Όταν ήμουν μικρός δούλευα σε ένα μηχανουργείο στον Νέο Κόσμο.
Σε μια πάροδο της Λεωφόρου Συγγρού του ευεργέτου.
Φτιάχναμε μικρά μηχανήματα τυπογραφείου, τα περισσότερα χειροκίνητα.
Μια φορά και τόσο με έστελνε το αφεντικό με κάτι χαρτιά στην Μπουμπουλίνας που ήτανε τα γραφεία της ασφάλειας . Ανέβαινα στον τρίτο όροφο και τα παρέδιδα στο «γραφείο τύπου».
Μια μέρα καθώς ανέβαινα τις σκάλες, μπροστά μου ανέβαιναν δύο άντρες και στη μέση κράταγαν από τις μασχάλες μια γυναίκα .
Τα πόδια της γυναίκας ήταν γυμνά και ματωμένα. Σε κάθε σκαλί χτυπούσαν στο επόμενο σαν παράλυτα.
Ταράχτηκα.
Όταν γύρισα πίσω το είπα στο αφεντικό.
Με κοίταξε αυστηρά και μου είπε: «Μην πεις σε κανέναν τίποτα θα βρούμε το μπελά μας».
Εκείνες τις μέρες μου είχε δώσει ένας από το μηχανουργείο ένα βιβλίο χωρίς εξώφυλλα και κακομεταχειρισμένο.
Επρόκειτο για ένα θεατρικό έργο που δεν καταλάβαινα τι ήθελε να πει.
Απορούσα με το συνωμοτικό ύφος του .
Σχεδόν με όρκισε να μην πω πουθενά τίποτα σε σχέση με το βιβλίο.
Εκείνες τις μέρες τα μυστικά ήταν περισσότερα από τα φανερά.
Μια μέρα , εκεί που δουλεύαμε αμέριμνοι στους πάγκους με καλά κρυμμένα τα μυστικά μέσα μας, μια τρομερή έκρηξη έσπασε τα τζάμια του μηχανουργείου.
Βγήκαμε έξω και στην μέση του δρόμου ένας άνδρας σφάδαζε μέσα στα αίματα.
«Βάλανε βόμβα στον σκουπιδοτενεκέ!»
Η Βόμβα έσκασε στα χέρια ενός εργαζόμενου του σούπερ μάρκετ του αμερικάνικου στρατού που βρισκόταν απέναντι από το μηχανουργείο.
Οι εφημερίδες δεν έγραψαν τίποτα . Οι γείτονες έκλεισαν τα στόματα τους ακόμα περισσότερο.
Κανείς δεν έμαθε τι απέγινε ο τραυματίας και εάν έζησε.
Άλλο ένα μυστικό που έπρεπε να θαφτεί όσο πιο βαθειά γινόταν.
Έτσι έμαθα ότι η «Χούντα ήταν κακό πράμα».
Εάν με ρώταγε κανένας « τι είναι η χούντα» δεν θα ήξερα τι να του απαντήσω.
Ξεκίνησα να τυπώνω προκηρύξεις «κατά της χούντας».
Έκλεψα ένα παλιό χειροκίνητο πιεστήριο για δοκιμές που είχαμε πετάξει στην πίσω αυλή.
Πήρα και από ένα τενεκέ άχρηστα τυπογραφικά στοιχεία που τα είχαμε για να κάνουμε δοκιμές και τα μετέφερα με άκρα μυστικότητα στο υπόγειο ενός ακατοίκητου νεοκλασικού στην γειτονιά μου.
Εκεί, στο ημιυπόγειο του ακατοίκητου σπιτιού έστησα το τυπογραφείο μου ανάμεσα από παλιά έπιπλα και αποθηκευμένα κουτιά.
Οι προκηρύξεις μου ήταν εξαιρετικά ολιγόλογες. «Κάτω η χούντα» σε μικρά χαρτάκια. Τίποτε άλλο.
Άλλωστε δεν ήξερα και τίποτε άλλο.
Τις μοίραζα την νύχτα κάτω από τις πόρτες.
Κανείς δεν ήξερε αυτό το τρομερό μυστικό μου.
Αργότερα έμαθα ότι ήμουν ο μόνος από όλες τις μεγάλες αντιστασιακές οργανώσεις που τύπωνα με τυπογραφικά στοιχεία.
Οι σπουδαίες οργανώσεις τύπωναν με σφραγίδες που τις φτιάχνανε από Τσέλ Κρέπ. Δηλαδή από ένα ελαστικό υλικό που χρησιμοποιούσαν οι τσαγκάρηδες για να κάνουν λαστιχένιες σόλες.
Ήμουν έτη φωτός μακριά.
Δεν είχα ακριβή συναίσθηση του κινδύνου.
Αν με έπιαναν θα με έγδερναν ζωντανό.
Ευτυχώς έπεσε η χούντα πριν με πιάσουν και έτσι γλύτωσαν μεν τα βασανιστήρια αλλά δεν έγινα και ποτέ επώνυμος αντιστασιακός.
Με τούτα και με κείνα μου έμεινε το κουσούρι και όλο κάτι ήθελα να γκρεμίσω.
Λίγα χρόνια αργότερα έγινα «εκδότης» μιας εργατικής εφημερίδας και έγραφα πύρινα άρθρα που περιελάμβαναν οπωσδήποτε την φράση «Κάτω το Κεφάλαιο».
Μου άρεσε όταν ο εχθρός ήταν ανίκητος.
Εάν τον έβλεπα να παραπατάει μπορούσα και να τον συμπαθήσω.
Έτσι περνούσαν τα χρόνια τυπώνοντας και διανέμοντας τα δικά μου «Κάτω». Άλλες φορές νύχτα κάτω από πόρτες και άλλες το καταμεσήμερο σε σταθμούς.
Τελευταία τάχω βάλει με το χρόνο.
Πρόκειται για την πλέον σκληρή δικτατορία που έχει γνωρίσει το ανθρώπινο γένος στην Ιστορία του.
Ορίζει τα πάντα και τιμωρεί τους απειθαρχούς που θα συλληφθούν να παραβιάζουν τις ντιρεκτίβες του.
Εκτελεί με συνοπτικές διαδικασίες στις μάντρες όσους περιφρονούν τις επιταγές του.
Έχουμε χάσει πολλούς καλούς μαχητές τον καιρό της παντοδυναμίας του.
Μέχρι τώρα μόνο μικρά σαμποτάζ έχουμε καταφέρει που τον κάνουν ακόμα πιο αδίστακτο.
Σε τρώει από μέσα .
Ιδού ένας εχθρός στα μέτρα μας.
Χαράζω ταχτική.
Γιατί όπως έλεγε και ένα σοφός κινέζος στρατηγός που τα είχε βάλει με πολλούς πριν από μένα «Η Στρατηγική χωρίς ταχτική είναι ο θόρυβος πριν από την ήττα».
Ξεκινάω αντιστασιακή δράση με σύνθημα «Κάτω ο χρόνος»
Το ξέρει. Ανησυχεί και χρησιμοποιεί τα πιο δοκιμασμένα του όπλα εναντίον μου.
Κατ αρχήν πρέπει να αντιμετωπίσω την χοληστερίνη του χρόνου πριν με ξεκάνει αυτή .
Ο γιατρός μου είπε ότι έχει φτάσει στα ύψη.
Γράφω ακριβές διαιτολόγιο ανά εβδομάδα και το τηρώ κατά γράμμα.
Το εκτυπώνω και βάζω επικεφαλίδα «ΚΆΤΩ Η ΧΟΛΗΣΤΕΡΊΝΗ» .
Λέω να ξεκινήσω τα βράδια να το μοιράζω κάτω από τις πόρτες παίρνοντας όλες τις προβλεπόμενες προφυλάξεις
Πηγή: iltrovator.blogspot.gr
