Οι οικιακοί εργαζόμενοι αποτελούν σημαντικό μέρος του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού της άτυπης απασχόλησης και συγκαταλέγονται στις πιο ευάλωτες ομάδες εργαζομένων. Εργάζονται σε ιδιωτικά νοικοκυριά, συχνά χωρίς σαφής όρους απασχόλησης, δεν εγγράφονται σε κανένα βιβλίο και εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της εργατικής νομοθεσίας. Επί του παρόντος, υπάρχουν τουλάχιστον 67 εκατομμύρια οικιακοί εργαζόμενοι παγκοσμίως, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα παιδιά και ο αριθμός αυτός αυξάνεται σταθερά στις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες. Παρόλο που ένας σημαντικός αριθμός αντρών εργάζονται σε αυτό το χώρο – συχνά ως κηπουροί, οδηγοί ή οικονόμοι – εξακολουθεί να είναι ένας ιδιαίτερα γυναικείος τομέας: το 80% των οικιακών εργαζομένων είναι γυναίκες.
Η δουλειά τους μπορεί να περιλαμβάνει καθήκοντα όπως ο καθαρισμός του σπιτιού, το μαγείρεμα, το πλύσιμο και το σιδέρωμα ρούχων, η φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων ή των ασθενών του σπιτιού, η κηπουρική, η φύλαξη του σπιτιού, η οδήγηση, ακόμα και η φύλαξη των κατοικίδιων.
Ένας οικιακός εργαζόμενος μπορεί να εργάζεται σε πλήρη ή μερική απασχόληση. Μπορεί να απασχολείται από έναν ή πολλούς εργοδότες. Μπορεί να κατοικεί στο σπίτι του εργοδότη (εσωτερικός) ή να ζει σε δικό του. Ο οικιακός εργαζόμενος μπορεί να μην εργάζεται στη χώρα του, οπότε αναφέρεται ως μετανάστης οικιακός εργαζόμενος.
Επί του παρόντος, οι οικιακοί εργαζόμενοι λαμβάνουν πολύ χαμηλές αμοιβές, δουλεύουν πάρα πολλές ώρες, δεν έχουν εγγυημένη εβδομαδιαία ξεκούραση και σε μερικές περιπτώσεις κακοποιούνται ψυχικά, σωματικά ή σεξουαλικά ή έχουν περιορισμούς ελεύθερης κυκλοφορίας. Η εκμετάλλευση των οικιακών εργαζομένων μπορεί εν μέρει να αποδοθεί στα κενά της κάθε εσωτερικής νομοθεσίας για την εργασία και την απασχόληση και συχνά αντικατοπτρίζει διακρίσεις με βάση το φύλο, τη φυλή ή την κοινωνική τάξη.
Πηγή: http://www.ilo.org
Ελεύθερη μετάφραση: V for Vallia
