Οι καταστάσεις που βιώνουν φέτος οι μαθητές της Α και της Β τάξης του λυκείου είναι πρωτόγνωρες και τραγικές….σε 10 ημέρες καλούνται να γράψουν 13 και 17 μαθήματα αντίστοιχα…πολλές φορές έχουν 2 μαθήματα καθημερινά με ελάχιστο χρόνο για ξεκούραση και ηρεμία… Γιατί όμως οδηγούν τους μαθητές στα όρια της αντοχής τους;;;γιατί σπέρνουν την απογοήτευση;
Το ερώτημα που αβίαστα προκύπτει είναι : είναι μια κυβέρνηση τραγικά ηλιθίων ή είναι μια ΕΝΣΥΝΕΙΔΗΤΗ προσπάθεια για βίαιη απομάκρυνση σημαντικού μέρους των μαθητών από το γενικό λύκειο; Αρκεί κάποιος να βλέπει τα κρατικά κανάλια για να καταλάβει την “χρησιμότητα” και τις “ευκαιρίες” που προσφέρουν τα ΕΠΑΛ. Τυχαίες νομίζετε οι εκδρομές των περισσότερων γυμνασίων στα ΕΠΑΛ; Τυχαία η διαφήμιση στην απλήρωτη εργασία με την κωμικοτραγική ονομασία ΜΑΘΗΤΕΙΑ; Εδώ βρίσκεται και το κλειδί όλων των δυσκολιών που βάζουν στον δρόμο των παιδιών… τσάμπα εργατικά χέρια και λιγότεροι επιστήμονες από την εργατική τάξη… αν αυτό συνδυαστεί και με την αστεία αναδιάρθρωση που επιχειρούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με το κλείσιμο σχολών του ΤΕΙ και την δημιουργία δήθεν αντίστοιχων πανεπιστημιακών σχολών η πλειοψηφία των μαθητών που είχε επιλέξει την τεχνική εκπαίδευση οδηγείται βίαια στην ΜΑΘΗΤΕΙΑ.
Και πού είναι οι γονείς να προστατέψουν τα παιδιά τους; Ασπίδα θα έπρεπε να μπουν να μην ξεκινήσουν οι εξετάσεις της ντροπής. Το οργανωμένο κίνημα την καθηγητών αδιαφορεί για τους μαθητές του; Όσοι όμως όλα τα προηγούμενα χρόνια άκριτα επιτέθηκαν στα κινήματα των μαθητών σπέρνοντας την ηττοπάθεια και τον φόβο είναι συνυπεύθυνοι. Λοιδόρησαν όλες τις κινηματικές αντιδράσεις των μαθητών και τώρα που πραγματικά τους διαλύουν την ζωή κανείς δεν έχει την δύναμη να αντιδράσει… Το εκπαιδευτικό μας σύστημα ας είναι υπερήφανο,κατάφερε επιτέλους τον σκοπό του…να φτιάξει ανθρώπους σαν τα μούτρα του…
Πηγή: taxiki.blogspot.com