Μικρομεσαίες συνεντεύξεις
Έλληνες μικρομεσαίοι ή μεσαίοι επιχειρηματίες. Έχουν πολύ πλάκα και πετάνε στα σύννεφα. Εδώ και κάμποσους μήνες που είμαι σε αναζήτηση εργασίας, ίσως το γεγονός που με εντυπωσιάζει περισσότερο είναι η κλάψα τους και η κουτοπονηριά τους.
Στις συνεντεύξεις που πάω σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις, όλο ακούω τα ίδια: «Εμείς ψάχνουμε κάποιον πάνω στον οποίο να επενδύσουμε και να μείνει πολλά πολλά χρόνια μαζί μας». Κι εγώ το ίδιο, απαντώ, άλλωστε από τη φύση μου προτιμώ τη σταθερότητα (όπως οι περισσότεροι, φαντάζομαι). «Ο μισθός σας θα είναι ο βασικός και βλέπουμε, μετά από χρόνια, όταν ορθοποδήσει η αγορά. Δεν έχετε σκοπό να μας προδώσετε και να φύγετε, αν βρείτε κάτι άλλο, ε;».
Τι ν’ απαντήσεις τώρα. Ρε γίγαντα, Ελληναρά επιχειρηματία, μου ζητάς να ‘ρθω να δουλέψω για σένα με ψίχουλα και μου το παίζεις συναίσθημα, ότι και καλά μη σε προδώσω; Αφού λες ότι ψάχνεις στέλεχος που να επενδύσεις πάνω του, γιατί δεν δίνεις παραπάνω; Επειδή έχω ανάγκη θα έρθω ενδεχομένως και με τα 490, αλλά για μένα τουλάχιστον είναι λογικότατο πως όταν θα βρω κάποια άλλη δουλειά με περισσότερες παροχές θα την κάνω.
Απορώ πραγματικά πώς περιμένουν να πάνε μπροστά οι επιχειρήσεις τους. Είμαι της άποψης ότι ο εργαζόμενος για να αποδώσει και να δεθεί με την εταιρεία όπου εργάζεται πρέπει να αισθάνεται άνετα και να είναι καλυμμένος απ’ όλες τις απόψεις. Χωρίς να θέλω να υποστηρίξω τις πολυεθνικές (απολυμένος από μία), τουλάχιστον στις συνεντεύξεις τέτοιες μπούρδες και άλλες πολλές δεν ακούω…
Πάνος
Πηγή: enet.gr
