Απόδοση στα Ελληνικά: V for Vallia
Για το #IfI
Αρχικό κείμενο: FACEBOOK’S ’10 YEAR CHALLENGE’ IS JUST A HARMLESS MEME—RIGHT?
Εάν χρησιμοποιείς τα social media προφανώς και παρατήρησες τη νέα τάση σε Facebook, twitter και instagram, όπου οι χρήστες δημοσιεύουν τις φωτογραφίες τους “πριν και μετά” μέσα σε μία περίοδο δέκα ετών.
Αντί για να δημοσιεύσω τις φωτογραφίες μου, έκανα αυτό το περίπου σαρκαστικό tweet:
Το ελαφρύ tweet μου άρχισε να τραβά την προσοχή. Πρόθεσή μου δεν ήταν να ισχυριστώ ότι το meme είναι εγγενώς επικίνδυνο. Όμως, ήξερα πως το σενάριο της αναγνώρισης προσώπου ήταν εύλογο και ενδεικτικό μίας τάσης που θα πρέπει να γνωρίζουν οι άνθρωποι. Αξίζει να αναλογιστούμε το βάθος και το εύρος των προσωπικών δεδομένων που μοιραζόμαστε χωρίς καμία επιφύλαξη.
Από εκείνους που επέκριναν τη θέση μου, πολλοί ισχυρίστηκαν ότι οι εικόνες ήταν ούτως ή αλλιώς ήδη διαθέσιμες. Η πιο κοινή αντίκρουση ήταν η εξής: “Τα δεδομένα αυτά είναι είναι διαθέσιμα. Το Facebook έχει ήδη τις φωτογραφίες του προφίλ μας”.
Φυσικά και τις έχει. Σε διάφορες εκδόσεις του meme οι άνθρωποι έβαζαν την πρώτη φωτογραφία προφίλ σε συνάρτηση με την τωρινή τους φωτογραφία ή μία τυχαία φωτογραφία που είχαν βγάλει πριν δέκα χρόνια. Οπότε, ναι. Αυτές οι φωτογραφίες προφίλ υπάρχουν ήδη, έχουν χρονικές σφραγίδες και ως επί το πλείστον είναι δημόσιες.
Αλλά, ας επεκτείνουμε την ιδέα.
Φανταστείτε πως θέλετε να δοκιμάσετε έναν αλγόριθμο αναγνώρισης προσώπου σχετικά με τα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την ηλικία, και ειδικότερα, με την εξέλιξη της ηλικίας (π.χ. πώς μοιάζουν οι άνθρωποι καθώς γερνούν). Ιδανικά, θα θέλατε ένα ευρύ και αυστηρό σύνολο δεδομένων με τις φωτογραφίες πολλών ανθρώπων. Θα βοηθούσε, αν γνωρίζατε έναν σταθερό αριθμό ετών – για παράδειγμα, δέκα χρόνια.
Προφανώς, θα μπορούσατε να αλιεύσετε φωτογραφίες από το Facebook και να εξετάσετε τις ημερομηνίες δημοσίευσης, καθώς και τα EXIF δεδομένα. Όμως, όλο αυτό το σύνολο των φωτογραφιών θα μπορούσε να καταλήξει σε μεγάλη σύγχυση. Οι χρήστες δεν ανεβάζουν τις φωτογραφίες τους με αξιόπιστη χρονολογική σειρά και είναι σύνηθες για τους χρήστες να μην έχουν τον εαυτό τους στην φωτογραφία προφίλ. Με μια γρήγορη ματιά στις φωτογραφίες προφίλ των φίλων μου, βλέπω έναν σκύλο, εικόνες από cartoon, εικόνες λέξεων, αφηρημένα μοτίβα και πολλά άλλα.
Με άλλα λόγια, θα βοηθούσε να είχατε καθαρό, απλό, επισημασμένο σύνολο φωτογραφιών του τότε και του τώρα.
Επιπλέον, όσο αφορά τις φωτογραφίες προφίλ του Facebook, η ημερομηνία δημοσίευσης δεν αντιστοιχεί απαραίτητα στην ημερομηνία λήψης. Ακόμα και τα μεταδεδομένα EXIF των φωτογραφικών δεν είναι πάντα αξιόπιστα για την ημερομηνία λήψης της φωτογραφίας.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Οι χρήστες μπορεί να έχουν σαρώσει φωτογραφίες άνευ σύνδεσης. Μπορεί να έχουν ανεβάσει πολλές φωτογραφίες για τη διάρκεια ενός έτους. Μερικοί άνθρωποι ανεβάζουν screeshot φωτογραφιών που βρίσκουν αλλού. Μερικές πλατφόρμες αφαιρούν τα EXIF δεδομένα για την προστασία της ιδιωτικής ζωής.
Μέσω του Facebook meme, οι περισσότεροι άνθρωποι προστέθηκαν με χρήσιμο τρόπο σε αυτό το πλαίσιο (“εγώ το 2008, εγώ το 2018”) καθώς και με περισσότερες πληροφορίες για το πού βρίσκονταν ή/και πώς έγινε η λήψη της φωτογραφίας (“2008 στο τάδε Πανεπιστήμιο, την οποία φωτογραφία τράβηξε ο τάδε – 2018 επισκέπτομαι την τάδε πόλη για το τάδε event”).
Με άλλα λόγια, χάρη σε αυτό το meme, υπάρχει τώρα ένα πολύ μεγάλο σύνολο δεδομένων, προσεκτικά επιμελημένων φωτογραφιών, από περίπου 10 χρόνια πριν μέχρι και σήμερα.
Φυσικά, όλα τα σχόλια των αναφορών μου στο Twitter δεν ήταν σχετικά με τις φωτογραφίες που είναι ήδη διαθέσιμες. Πολλοί επικριτές σημείωσαν ότι υπάρχουν πάρα πολλά δεδομένα που μπορούν να γίνουν χρήσιμα. Ωστόσο, οι ερευνητές και οι επιστήμονες των δεδομένων το γνωρίζουν ήδη αυτό. Όπως και με τα hashtags τα οποία γίνονται viral, μπορείτε γενικά να δείξετε περισσότερη εμπιστοσύνη στην εγκυρότητα των δεδομένων και πριν από οποιαδήποτε τάση.
Όσο αφορά τις ψεύτικες φωτογραφίες, οι αλγόριθμοι αναγνώρισης προσώπων είναι αρκετά εξελιγμένοι ώστε να μπορούν να επιλέξουν ένα ανθρώπινο πρόσωπο. Εάν ανεβάσετε τη φωτογραφία μιας γάτας δέκα χρόνια πριν και τώρα – όπως έκανε ένας φίλος μου – αυτό το συγκεκριμένο δείγμα είναι εύκολο να απορριφθεί.
Από την άλλη, το Facebook αρνείται ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με το #10YearChallenge.
“Είναι δημιούργημα ενός χρήστη το οποία έγινε viral από μόνο του. Δεν ξεκίνησε το Facebook αυτή την τάση και οι φωτογραφίες που χρησιμοποιούνται στα meme υπάρχουν ήδη στο Facebook. Το Facebook δεν κερδίζει κάτι από αυτή την τάση (εκτός από το να μας θυμίζει τις αμφιλεγόμενες τάσεις της μόδας του 2009). Ως υπενθύμιση, οι χρήστες του Facebook μπορούν να ενεργοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν την αναγνώριση προσώπου όποτε θέλουν”.
Αλλά, ακόμα κι αν αυτό το συγκεκριμένο meme δεν είναι προϊόν κοινωνική μηχανικής, τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει πολλά παραδείγματα κοινωνικών παιχνιδιών και meme, τα οποία αποσκοπούν στην απόσπαση και συλλογή δεδομένων. Απλά σκεφτείτε τη μαζική εξαγωγή δεδομένων περισσότερων από 70 εκατομμύρια χρηστών του Facebook από την Cambridge Analytica.
Είναι κακό να μπορούσε κάποιος να χρησιμοποιήσει τις φωτογραφίες σου στο Facebook για να εκπαιδεύσει έναν αλγόριθμο αναγνώρισης προσώπου; Όχι απαραίτητα και κατά κάποιο τρόπο είναι απαραίτητο. Ακόμα, η ευρύτερη προσέγγιση είναι πως πρέπει να προσεγγίσουμε με κάποιο τρόπο τις αλληλεπιδράσεις μας με την τεχνολογία, έχοντας επίγνωση των δεδομένων που δημιουργούμε και του τρόπου με τον οποίο μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μία κλίμακα. Θα αναφέρω τρεις πιθανές περιπτώσεις χρήσης της αναγνώρισης προσώπου: έναν έντιμο, έναν πλασματικό κι έναν επικίνδυνο.
Το καλοπροαίρετο σενάριο: Η τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου, και συγκεκριμένα η δυνατότητα προσέγγισης της ηλικίας, θα μπορούσε να βοηθήσει στην εύρεση εξαφανισμένων παιδιών. Πέρυσι, η αστυνομία του Νέου Δελχί ανέφερε ότι παρακολουθούσε 3.000 αγνοούμενα παιδιά μέσα σε τέσσερις μέρες με την τεχνολογία της αναγνώρισης προσώπου. Εάν τα παιδιά ήταν εξαφανισμένα για ένα διάστημα, είναι πιθανό να έμοιαζαν λίγο διαφορετικά από την τελευταία τους φωτογραφία, οπότε ένας αξιόπιστος αλγόριθμος αναγνώρισης της εξέλιξης της ηλικίας θα μπορούσε πραγματικά να είναι πολύ χρήσιμος.
Το δυναμικό της αναγνώρισης προσώπου είναι ως επί το πλείστον πλασματικό: Η αναγνώριση της ηλικίας είναι ίσως περισσότερο χρήσιμη για μια στοχοθετημένη διαφήμιση. Οι διαφημίσεις που ενσωματώνουν κάμερες ή αισθητήρες και μπορούν να προσαρμόσουν τα μηνύματά τους για τα δημογραφικά δεδομένα ηλικιακών ομάδων (καθώς και άλλα οπτικά αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά) είναι πιθανόν να είναι συνηθισμένα εδώ και καιρό. Αυτή η εφαρμογή δεν είναι πολύ συναρπαστική, αλλά βοηθά στο να γίνει η διαφήμιση πιο σχετική. Όμως, καθώς αυτά τα δεδομένα ρέουν και εμπλέκονται με την παρακολούθηση μιας τοποθεσίας, την απόκριση και την αγοραστική συμπεριφορά, καθώς και άλλα σήματα, θα μπορούσε να επιφέρει κάποιες πραγματικά τρομακτικές αλληλεπιδράσεις.
Όπως κάθε αναδυόμενη τεχνολογία, υπάρχει η πιθανότητα σοβαρών συνεπειών. Η αναγνώριση της εξέλιξης της ηλικίας θα μπορούσε να αποτελέσει παράγοντα αξιολόγησης της ασφάλισης και της υγειονομικής κάλυψης. Για παράδειγμα, αν φαίνεται να γερνάτε γρηγορότερα από τους συνομήλικες σας, ίσως αποτελείτε ασφαλιστικό ρίσκο. Μπορεί να κληθείτε να πληρώσετε περισσότερα ή να απορριφθείτε.
Αφότου η Amazon παρουσίασε την αναγνώριση προσώπου σε πραγματικό χρόνο το 2016 άρχισε να πωλεί αυτές τις υπηρεσίες σε υπηρεσίες επιβολής του νόμου και κυβερνητικές υπηρεσίες, όπως σε αστυνομικά τμήματα του Ορλάντο και της Ουάσιγκτον. Ωστόσο, αυτή η τεχνολογία εγείρει σημαντικές ανησυχίες για την ιδιωτική ζωή. Η αστυνομία θα μπορούσε να χρησιμοποιεί αυτή την τεχνολογία, όχι μόνο για να εντοπίσει ανθρώπους που είναι ύποπτοι για εγκλήματα, αλλά και ανθρώπους που δεν διαπράττουν εγκλήματα, όπως τους διαδηλωτές ή άλλους που η αστυνομία μπορεί να θεωρεί ενοχλητικούς.
Η Αμερικανική Ένωση Πολιτικών Ελευθεριών ζήτησε από την Amazon να σταματήσει να πωλεί αυτή την υπηρεσία. Ομοίως, μέρος των μετόχων και των εργαζόμενων της Amazon, ζήτησε να σταματήσει η συγκεκριμένη υπηρεσία, αναφέροντας τις ανησυχίες τους για την αποτίμηση και τη φήμη της υπηρεσίας.
Είναι δύσκολο να υπερκεραστεί η πληρότητα του τρόπου που η τεχνολογία μπορεί να επηρεάσει την ανθρωπότητα. Υπάρχει η ευκαιρία εμείς να βελτιώσουμε αυτή την κατάσταση, όμως για να το κάνουμε αυτό πρέπει να αναγνωρίζουμε ορισμένους από τους τρόπους με τους οποίους μπορεί η τεχνολογία να μας επηρεάσει. Μόλις κατανοήσουμε αυτά τα θέματα, τότε εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να τα βάλουμε στο ζύγι.
Άρα, υπάρχει τελικά πρόβλημα; Μπορεί να συμβεί κάτι άσχημο επειδή αναδημοσίευσες τις ήδη δημοσιευμένες φωτογραφίες σου; Είναι επικίνδυνο να εκπαιδευτούν αλγόριθμοι αναγνώρισης προσώπου και εξέλιξης της ηλικίας; Όχι ακριβώς.
Ανεξάρτητα από την προέλευση ή την πρόθεση πίσω από αυτό το meme, πρέπει όλοι να εξοικειωθούμε με τα δεδομένα που δημιουργούμε και μοιραζόμαστε, την πρόσβαση σε αυτά και τις συνέπειας της χρήσης τους. Εάν το πλαίσιο ήταν ένα παιχνίδι το οποία δηλώνει ρητά ότι συλλέγει ζεύγη φωτογραφιών “πριν και τώρα” για μία έρευνα για την ηλικιακή εξέλιξη, θα μπορούσατε να επιλέξετε το ποιος θα έχει πρόσβαση στις φωτογραφίες σας και για ποιο σκοπό.
Το ευρύτερο μήνυμα, το οποίο αφαιρείται από τα meme ή τις κοινωνικές πλατφόρμες, είναι πως οι άνθρωποι είναι οι πλουσιότερες πηγές δεδομένων για το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας τεχνολογίας.
Οι άνθρωποι είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ του φυσικού και του ψηφιακού κόσμου. Οι ανθρώπινες αλληλεπιδράσεις είναι η πλειοψηφία του τι κάνει ενδιαφέρον τον κόσμο του ίντερνετ. Τα δεδομένα μας είναι το “καύσιμο” που κάνει τις επιχειρήσεις πιο έξυπνες και πιο κερδοφόρες.
Πρέπει να απαιτήσουμε από τις επιχειρήσεις να αντιμετωπίζουν τα δεδομένα μας με το δέοντα σεβασμό, με κάθε τρόπο. Αλλά, πρέπει κι εμείς να σεβόμαστε τα δεδομένα μας.
