Έκθεση Πισσαρίδη | ασφαλιστικό & διαρκώς μειούμενες οι συντάξεις
Λίγοι θα διαφωνούσαν ότι το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας χρειάζεται μεταρρύθμιση. Το θέμα είναι προς ποια κατεύθυνση και με ποια λογική.
Μια πλατεία σχεδιασμένη εναντίον της ανθρωπογεωγραφίας της Ομόνοιας
Πώς κρίνεις αν είναι καλή η κεντρικότερη πλατεία της πρωτεύουσας μιας χώρας και πως καταλήγεις ότι είναι ΚΑΤΑΣΠΑΤΑΛΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ…
Κίνα | Η πρώτη ψηφιακή δικτατορία
Την πρώτη ψηφιακή δικτατορία ετοιμάζεται να θέσει σε εφαρμογή η Κίνα από το 2020. Με τη βοήθεια της βιντεοεπιτήρησης και τους σαρωτές αναγνώρισης προσώπων, θα επιτηρεί λεπτό προς λεπτό, κάθε έναν από τα 1,5 δισεκατομμύρια πολίτες της. Το πρόγραμμα ονομάζεται «κοινωνική πίστωση» και εφαρμόζεται ήδη πιλοτικά σε 40 πόλεις της αχανούς χώρας. Επί της ουσίας…
Πόλεις σχεδιασμένες στον χώρο, στον χρόνο και στις συλλογικές σχέσεις
Αντιθέτως, η πόλη υποτάχθηκε στη βία των ειδικών αλλά και των διευθυντών των διαθέσεων και των υποχρεώσεών τους. Φαίνεται, πλέον, πως το πλήρες πλέγμα σχέσεων μεταξύ των πολιτών και των κάθε φορά αντιπροσώπων διευθυντών των υποθέσεών τους, πολιτικών και τεχνικών ειδικών, έχει εξελιχθεί σε κατασταλτικό μηχανισμό επιβολής ανορθολογικών οικονομικών επιβαρύνσεων. Αυτός ο μηχανισμός που ενώνει, συγκρατεί και συνδυάζει τα συμφέροντα εργολάβων δημοσίων έργων, πολιτικών υποκειμένων και μικρο-ομάδων ειδικών συμφερόντων, επικρατεί και υποτάσσει τις πόλεις και τις άμεσες επικράτειες των ζωτικών εκδηλώσεών τους, την ύπαιθρο χώρα αλλά και τα μικρά και γενικά δίκτυα επικοινωνιών και συγκοινωνιών στις διαθέσεις του.
Μεταμοντέρνα χύτρα ταχύτητας
Είκοσι περίπου μέρες έχουν ήδη περάσει έπειτα από την αποκάλυψη ενός εκ των σημαντικότερων σκανδάλων του 21ου αιώνα, αυτού των paradise papers. Οι υποψίες των πιο δυστοπικών επιστημόνων επιβεβαιώθηκαν και μέσα σε αυτές τις είκοσι μέρες έχει παρατηρηθεί μια άνευ προηγουμένου παθητικότητα της κοινωνίας κατά τη διαδικασία λήψης και επεξεργασίας αυτής της πληροφορίας, που υπό…
Το σιωπηλό αγκομαχητό της κοινωνίας
Οι κυβερνήτες αυτής της χώρας, σημερινοί και επίδοξοι αυριανοί, δεν έχουν καμιά ανησυχία. Μπορούν να περιγελούν τις προσδοκίες, τις ελπίδες και τη στοιχειώδη νοημοσύνη των πολιτών, ατιμώρητα. Τη στιγμή που η χώρα καταστρέφεται, αυτοί ονειρεύονται «δίκαια ανάπτυξη ». Τη στιγμή που οι θεσμοί και οι αγορές θα ελέγχουν απόλυτα την οικονομία της χώρας, αυτοί, χωρίς…