Φτηνόπωρο
Φθινόπωρο. Φθίνουσα εποχή. Στο ράφι της ιστορίας, μικροπωλητές με χαλαρές τις γραβάτες, αντικαθιστούν τα ώριμα σταφύλια της οργής με ψεύτικους…
Φθινόπωρο. Φθίνουσα εποχή. Στο ράφι της ιστορίας, μικροπωλητές με χαλαρές τις γραβάτες, αντικαθιστούν τα ώριμα σταφύλια της οργής με ψεύτικους…
Υπάρχει ένας σκύλος ο οποίος τυχαίνει να διαθέτει τη μαγική ιδιαιτερότητα να αντλεί από κάθε πηγή, ακόμα κι απ’ τη δίψα του. Κι είναι αλήθεια πως αυτός ο σκύλος έχει μια προτίμηση προς το παράλογο και το ακραίο. Το περίεργο, το ασυνήθιστο, το απαγορευμένο. Είναι αισθησιακός και νοητικός. Σχεδόν αλυσοδεμένος στη βουλησιαρχία των παθών του,…
Τα τελευταία χρόνια βλέπω την κοινωνία, τη συλλογική συνείδηση, την ατομική στάση, να αλλάζουν γρήγορα, δραματικά, ριζικά και μόνιμα. Λες και ξαφνικά ο χρόνος έκανε ένα άλμα και περάσαμε σε μια άλλη ιστορική περίοδο. Νοιώθω πως ζω σε μιαν άλλη ζωή. Μια ζωή που δεν έμαθα να τη ζω, αλλά να την αντιμάχομαι. Και συχνά,…
Από σοφούς. Από σπουδαίους που μας μαγαρίζουν με τη γνώμη τους. Από όσους αναπάντεχα μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια. Απ’ την κατάθλιψη του διάσημου. Απ’ την αγαμησιά του δημοσιογράφου. Από τόσους χιλιάδες μαλάκες που φωτογραφίζουν προέδρους. Από βιομηχανίες όπλων. Από παπάδες. Από ρούχα που μας κρύβουν. Από βιοπάλη. Από σκυλάδικα σε λεωφορεία σε γιωταχή σε…
Εδώ και αρκετές μέρες η κίνηση στους δρόμους έχει μειωθεί. Οι μετακινήσεις είναι εύκολες, στο δρόμο βλέπεις έφηβους να περιμένουν το λεωφορείο για κάποια παραλία, παγωτά, καρπούζια, γρανίτες, μαγιό μέσα από t-shirts, φλαμίνγκο φουσκωτά, μαυρισμένο δέρμα. Εσύ προσπερνάς για να πας στη δουλειά. Αναρωτιέσαι αν οι δύο εβδομάδες άδειας που σου αναλογούν είναι λίγες. Και…
Έχω βάλει μια μαλακία στο κινητό που μου λέει τι ώρα πρέπει να πάω για ύπνο. Ώρες ώρες το κοιτάω με μίσος που είναι το κέντρο όλων των αποφάσεών. Τι ώρα θα ξυπνήσω, τι ώρα θα κοιμηθώ, που πρέπει να πάω σήμερα, πότε θα μιλήσω, καμιά φορά και με ποιον. Με ρωτάνε για διακοπές και…
Μετά από 30 καλοκαίρια και 7-8 βεβιασμένες καλοκαιρινές άδειες, φτάνω πάλι εδώ να μπαίνει το καλοκαίρι και ‘γω να τρελαίνομαι στη σκέψη ότι άλλον..
Δε ξέρω τί πεθαίνει πρώτα. Η καρδιά ενός ανθρώπου ή το μυαλό του. Ξέρω πως τα πτώματα παραμένουν ακίνητα,ενώ γύρω τους καίγονται τα πάντα.Ξέρω πως το να μένεις στάσιμος,ενώ όλα γύρω σου αλλάζουν ισοδυναμεί με το θάνατό σου.Ποτέ κανείς δεν φαντάζεται στην αυγή της νεότητάς του,πως ακόμη και τα όνειρα πεθαίνουν κάποτε.Τίποτε δεν είναι αιώνιο.Ίσως τα…
” Το βάθος και η ένταση της ευγνωμοσύνης μου για τους ανθρώπους που με οποιονδήποτε τρόπο με στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια υπερβαίνουν κατά πολύ τη δυνατότητά μου να τις εκφράσω. Συγχρόνως η απαλλαγή μου από όλες τις κατηγορίες είναι γεγονός πολύ μεγαλύτερης σημασίας από μια προσωπική δικαίωση. Είναι μια νίκη του κόσμου του αγώνα…
Στη γυάλινη πόλη το φως διαθλάται μέχρι να πάρει το σχήμα που η πόλη επιθυμεί. Το σχήμα του φωτός είναι το σχήμα της πόλης. Εδώ η όραση είναι σχήμα και το να περπατάς είναι το ίδιο με το να αγναντεύεις. Εδώ πέφτεις κάθε φορά που κλείνεις τα μάτια σου. Η αρχιτεκτονική είναι μια ρευστή υπόθεση.…
Το μόνο είδος που έχει την τοξίνη της αυτό-αμφισβήτησης προδιαγεγραμμένη στο γενετικό του κώδικα. Αγνοώντας τα δώρα που λάβαμε, εμείς μόνο χτίζουμε..
Έβαζες λάδι στο κορμί σου και έδειχνες τα τατουάζ σου στην παραλία. Σέρφαρες στο facebook ήσυχη γιατί έχεις ευτυχώς την άνεση να πάρεις από ένα τάμπλετ ..
«Η μόνη πολιτική που μπορούμε να υπηρετήσουμε, το μόνο μας πρόταγμα πλέον, είναι η αισθητική μας. «Σκίζω τα μνημόνια» θα πει καταλαμβάνω δημόσια κτίρια και τα κάνω θέατρα για μια ώρα. Στήνω θεατρικές παραστάσεις στο μετρό. Κλείνω τον δρόμο για 10 λεπτά και παίζω μουσικές στην Ακαδημίας ή στην Κηφισίας ή στην Αλεξάνδρας. Ζωγραφίζω σε…
Η ώρα είναι 5 το πρωί, έχω τρομερό πονοκέφαλο και γράφω αυτό μόνο και μόνο για να καταλάβω αν όντως ζω αυτή την πραγματικότητα ή αν έχω τρελαθεί ..
Στις πολυτελείς εισόδους των μεγαλοεταιριών, λίγο πριν περάσεις την πύλη του κτιρίου, ή κρεμασμένες σαν κάδρα στην ρεσεψιόν, ή έστω πάνω από την είσοδο ..
Αν προσπαθούσαμε να συμπυκνώσουμε την περιρρέουσα σαπίλα σε ένα λεπτό της ώρας, αποκλείεται να τα καταφέρναμε με την επιτυχία της καμπάνιας τηλεφωνίας..
VI. Καταβρόχθιση Συναντάμε κάποιον κι ευθύς εξαρχής συνειδητοποιούμε πως είτε θα τον υπερπηδήσουμε είτε θα αφεθούμε να μας εκμηδενίσει· εφόσον δεν σκοπεύουμε να εκμηδενιστούμε, θέτουμε σε εφαρμογή τις στρατηγικές μας και εκκινούμε μια ανάλυση της ουσίας του, οπότε και μια διάσπαση της ουσίας αυτής σε ολοένα και μικρότερα κομμάτια, εφόσον τα μικρότερα κομμάτια είναι πιο…
Κι αναζητώ έναν τρόπο να κοιτάξω. Να στραφώ προς το όλον. Αλλά το παράθυρο είναι μοιρασμένο σε τετράγωνα, κύκλους, ανομοιόμορφα αποσπάσματα. Κι ο κόσμος που βλέπει το ίδιο. «Θρυμματισμένοι καιροί». Να στραφώ στην ποίηση, φαίνεται σαν να βλέπει από πολύ μακρυά. Η πολιτική πάλι κοιτάζει από πολύ κοντά, χάνει ολότητες. Κι ύστερα, άνθρωποι φεύγουν…