Η προλεταριακή επανάσταση που μόλις ξεκίνησε δεν μπορεί να έχει άλλο στόχο και άλλο αποτέλεσμα από την πραγματοποίηση του σοσιαλισμού. Η εργατική τάξη πρέπει πάνω απ’ όλα να παλέψει για να πάρει όλη την πολιτική εξουσία του κράτους στα χέρια της.
Με την βοήθεια των νέων τεχνολογιών, εφοδιασμένων με μια ρητορική που τις παρουσίασε σαν το κλειδί για την είσοδο στον μαγικό κόσμο των επιθυμιών, τα αφεντικά κατάφεραν να αντιστρέψουν το κλίμα αντίδρασης, εμπορευματοποιώντας και μεσολαβώντας τις καθημερινές τους σχέσεις.
Εργοδοτική ασυδοσία: Του είπαν πως είναι τρομοκράτης, εγκληματίας, τον κυνηγάνε εδώ και καιρό…
Πόσο επικίνδυνο είναι να δουλεύει κανείς μέχρι τα βαθιά γεράματα;Κι όμως αυτή η κόλαση είναι ο παράδεισος της ανάπτυξης που ευαγγελίζονται τα αφεντικά, η ΕΕ, τα κόμματα που τους στηρίζουν και οι συμβιβασμένοι συνδικαλιστές μαζί.
Γράφει η V for Vallia Για το #IFI «Να ‘σαι ευτυχής μέσα στην τόση ανεργία εσύ έχεις φίλε μια δουλειά και τα βολεύεις και μην σε νοιάζει αν χτυπάς υπερωρία λίγο αν πληρώνεσαι, λιγότερα ξοδεύεις Αχ τιμημένη εργατιά σε καίει τ’ αφέντη η φωτιά για ξεροκόμματα το δίκιο σου πατάνε» Δεν ξέρω αν θα μπορούσα…
Οι εργάτες που δούλευαν ακόμη και μέσα στις γιορτές, Χριστούγεννα 1949, πρωτοχρονιά 1950, για να επιδιορθώσουν την οροφή του Westminster Hall, του παλαιότερου κοινοβουλευτικού κτίσματος της Βρετανίας, εκεί που έγιναν οι δίκες του Καρόλου Α’ και του Guy Fawkes, ήθελαν να αφήσουν πίσω τους ένα σημάδι πως ήταν εκεί.
Τον Φεβρουάριο του 1917 ξεκίνησε η κατάρρευση του Τσάρου Νικόλαου ΙΙ, η οποία θα σήμαινε και το τέλος της τσαρικής αυτοκρατορίας στη Ρωσία μετά από δυόμιση χρόνια πολέμου και με πάνω από δύο δεκαετίες δυσαρέσκειας με την τσαρική κυριαρχία. Όπως συνέβη και με την αναταραχή του 1905, έτσι και η Φεβρουαριανή Επανάσταση ήταν μια αυθόρμητη…
Θέλοντας να μιλήσουμε για το πώς οι κάθε φορά νέες τεχνολογίες οδηγούν τελικά στην εργατική υποτίμηση, θα ξεκινήσουμε την ανάλυση μας από αρκετά παλιά. Ήδη πριν από την είσοδο στη βιομηχανική εποχή, τα αφεντικά αναγνώριζαν πως ένας σίγουρος και εκ πρώτης όψεως ανώδυνος τρόπος* για να αυξάνουν την παραγωγικότητα στα εργαστήρια τους, στη συνέχεια στα εργοστάσια τους και ακόμη πιο μετά στα γραφεία τους
Ακριβώς τέσσερα χρόνια πριν το πρώτο World Cup που θα διεξαχθεί στην Ασία, μάθαμε πως περισσότεροι από 1.200 μετανάστες έχουν σκοτωθεί στα εργοτάξια των γηπέδων για το 2022.
Οι καταγγελίες συνεχίζονται. Το Κατάρ δεσμεύεται. Δεν πράττει επαρκώς. Και δεν πληρώνει.
Παρεμβάσεις για τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων στους δήμους Με αφορμή τον τραυματισμό εργαζόμενης στον τομέα καθαριότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης και τις απολύσεις 440 συμβασιούχων που πιστοποιούν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και τις πλημμελείς συνθήκες ασφάλειας για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στους δήμους, την Πέμπτη 12 Ιουλίου πραγματοποιήσαμε παρεμβάσεις με μοίρασμα κειμένων, γράψιμο σπρέι…
Ενώ οι εργαζόμενοι στο λιμάνι απεργούν, δίνοντας μάχη επιβίωσης και αξιοπρέπειας, ενώ η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη καταδίκασε – φυσικά – σαν «παράνομη» την απεργία τους, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ έχει κηρύξει την φίμωση κάθε πληροφορίας ή αναφοράς στην απεργία των εργαζομένων στην Cosco, από την άλλη πλευρά οι κυβερνήσεις, με πρώτους τους πρωθυπουργούς, οι κυβερνητικοί…
Απόδοση στα ελληνικά για το #IforInterview : Συλβάνα Παπαϊωάννου Αρχικό κείμενο: E. Kerr | Eight Hours Too Many? Λιγότερη δουλειά, περισσότερη ζωή. Μια υπέροχη φράση. Αναρωτιέμαι αν αυτός που την πρωτό-είπε αντιλήφθηκε όλη την αλήθεια που κρύβει μέσα της· η δουλειά είναι επί της ουσίας ο αντίποδας της ζωής. «Ένα οκτάωρο είναι αρκετό για να ξεμείνει ένας εργαζόμενος…
Με την επίτευξη της οικονομικής παγκοσμιοποίησης στο χάραμα του 21ου αιώνα, άρχισε να γίνεται ορατή και στη «Γηραιά» Ήπειρο, πολύ περισσότερο μάλιστα στην Ελλάδα, η εμφάνιση του εργάτη πολυμηχάνημα. Το φαινόμενο αυτό, προϋπήρχε βέβαια στις υπόλοιπες γωνιές της Γης, όπου η συνδικαλιστική δράση, τα κοινωνικά κεκτημένα και οι εργατικές διεκδικήσεις ήταν λίγο έως πολύ ανύπαρκτα.…
VI. ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ Πολίτες, έφτασα τώρα σε ένα σημείο, που πρέπει να μπω στην πραγματική ανάπτυξη του ζητήματος. Δεν μπορώ να υποσχεθώ πως θα γίνει με πολύ ικανοποιητικό τρόπο, γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να διατρέξω όλο το πεδίο της πολιτικής οικονομίας. Μπορώ μόνο, όπως θα έλέγαν οι Γάλλοι «effleurer la question», να θίξω τα…
Η Capetillo ήταν μια ελεύθερη στοχάστρια, φεμινίστρια, αναρχική και μαχητική συνδικαλίστρια στους εργασιακούς αγώνες στις αρχές του 1900. Σήμερα είναι ..
Διήμερο εκδηλώσεων, γνωριμίας, συζητήσεων, 6 – 7 Οκτωβρίου, στην πλατεία Δαβάκη Η Εργατική Λέσχη Καλλιθέας, στα τέσσερα χρόνια λειτουργίας της προσπάθησε να συμβάλει με όλες τις τις δυνάμεις σ’ αυτόν ακριβώς τον στόχο: την διερεύνηση και την οικοδόμηση μιας διεξόδου από τη βαρβαρότητα μέσα στην οποία βυθίζεται ο κόσμος μας: φτώχεια και εξαθλίωση, αυταρχισμός και…
Άραγε δια της πειθούς θα ημπορέσωμεν ημείς αι Εργατικαί Τάξεις να κάμψωμεν την πλουτοκρατίαν; Αλλά αυτό το εδοκιμάσαμεν τώρα τόσα έτη θέσαντες εις εφαρμογήν το κοινοβουλευτικόν σύστημα. Όλη η κοινοβουλευτική ιστορία αποδεικνύει ότι το μέσον της πειθούς απέβη μάταιον. Να καταφύγωμεν άραγε εις ικεσίας και ταπεινάς αιτήσεις; Αλλά δεν υπάρχει πλέον εις την ανθρωπίνην γλώσσαν…
«Ακόμη ένα χτύπημα στα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα επιχειρεί να καταφέρει η ΕΕ, μέσω του Δικαστηρίου της, αυτήν τη φορά με την κατάργηση του σταθερού χρόνου εβδομαδιαίας εργασίας μετά την απόφασή του υπέρ των ομαδικών απολύσεων». Έτσι ξεκινούσε το «αποκαλυπτικό» πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ριζοσπάστης», που δημοσιεύτηκε σήμερα (25/87/2017) με τον τίτλο «Αποφασίζουν δουλειά και ζωή- λάστιχο για τους εργαζόμενους»,…