Απόδοση κειμένου: V for Vallia
Για το #IfI
Αρχικό κείμενο: Top 10 Worst Bosses
Σημείωμα του συντάκτη: Αυτός ο “διάβολος που φορούσε Prada” μας έχει καταστρέψει. Ναι, η Μέριλ Στριπ ήταν μια σκύλα, ένα κακό αφεντικό, το αφεντικό που κανείς δεν θέλει, αλλά είναι η Μέριλ Στριπ και μέσα σου λες “μωρέ να την είχα αφεντικό κι ας της έδινα και το μισθό μου”. In real life τώρα, το κακό αφεντικό είναι απλά αυτό… κακό αφεντικό. Σαν τον Κέβιν Σπέισι στην ταινία “Αφεντικά για σκότωμα”. Ναι, ναι, ακριβώς όπως ο Κέβιν Σπέισι που είναι τόσο κακό αφεντικό που δεν λες “έλα μωρέ ο γλυκός μου ο Σπέισι”. Όχι, όχι, απλά θες να του σπάσεις τα μούτρα και να βάλεις τα δόντια του σε βαζάκι να τα δείχνεις στα παιδιά σου σαν το μεγαλύτερο κατόρθωμα του σούπερ-ήρωα γονιού τους.
Κάποτε διάβασα έναν οδηγό επιβίωσης όταν το αφεντικό σου σε κάνει να πιστεύεις στο διάβολο και την κόλαση. Ο οδηγός έλεγε “έλα μωρέ, μην το παίζεις κι εσύ ξερόλας”, “έλα μωρέ, μη δίνεις και πολλή πολλή σημασία”, “έλα μωρέ, μια μέρα είναι θα περάσει”, “έλα μωρέ, όλοι έτσι κάνουν”, “έλα μωρέ, αν ήσουν κι εσύ αφεντικό τα ίδια θα έκανες”. Και βασικά, δεν ήταν οδηγός επιβίωσης, απλά δεν τους πήγαινε η καρδιά να βάλουν για τίτλο το “πώς να γίνεις το αγαπημένο δουλάκι του αφεντικούλη σου”.
Και τέλος πάντων, για να μην τα πολυλογώ (και πίστεψέ με μπορώ να το κάνω), διάβασε ποια ήταν τα 7 χειρότερα αφεντικά στην ιστορία, του χθες και του σήμερα. Και κάπου εδώ μέσα θα βρεις και το δικό σου αφεντικό ή θα πεις “σιγά, το δικό μου αφεντικό είναι χειρότερο” ή ίσως, ίσως λέμε, να μωρέ, μια στο εκατομμύριο, να πεις “σ’ αγαπάω αφεντικούλη” (ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ).
From 7 to 1
George Pullman
Φαντάσου το αφεντικό σου να χτίζει ένα υπερπολυτελές σπίτι για σένα και την οικογένειά σου, κοντά στην εργασία σου και με όλες τις ανέσεις. Ακούγεται πολύ καλό, έτσι; Περίμενε λίγο.
Ο George Pullman, ένας Αμερικανός βιομήχανος του 19ου αιώνα, δημιούργησε μία εταιρεία-πόλη νότια του Σικάγο για τους εργαζόμενους των σιδηροδρόμων Pullman Palace Car Co. Η πόλη αυτή είχε τα πάντα: αποχετευτικό σύστημα, εκκλησία, βιβλιοθήκη και εμπορικά κέντρα. Ποια ήταν η παγίδα; Ο Pullman έλεγχε την πόλη μέσω των κερδών. Όταν μείωσε τους μισθούς των εργαζομένων του κατά 25% το 1893, οι τιμές των ενοικίων παρέμειναν ίδιες. Το ενοίκιο αφαιρούνταν από τους μισθούς των εργαζομένων, αφήνοντας τους εργαζόμενους να συντηρήσουν τις οικογένειές τους με λίγα χρήματα. Για να μη μιλήσουμε για τις χρεώσεις σε νερό και φυσικό αέριο. Στις 11 Μαΐου, 1894, οι εργαζόμενοι κατέβηκαν σε απεργία.
Marge Schott
Πρέπει να είσαι ένα πολύ συγκεκριμένο είδος αφεντικού για να προσβάλλεις τους εργαζόμενους σου μαζικά και επανειλημμένα. Η Marge Schott, γνωστή για τα εμπρηστικά της σχόλια, ήταν ακριβός αυτό το ειδός. Η Schott ήταν διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της ομάδας Cincinnati Reds από το 1984 έως το 1999 και σε αυτό το διάστημα απέλυσε πολλούς εργαζόμενους και κατηγορήθηκε για μομφές κατά των Αφροαμερικανών, τον gay και τον Ασιατών. Φέρεται να αναφερόταν στους παίχτες της Reds χρησιμοποιώντας ρατσιστικό και φανατικό περιεχόμενο και όταν πέθανε ένας μέσος της ομάδας από καρδιακή προσβολή, εκείνη είπε:
“Το πρωί χιόνιζε και τώρα αυτό. Νιώθω σαν κάποιος να με κλέβει”.
Η Schott απεβλήθη για τρία χρόνια το 1996 για την εξής δήλωση:
“Ο Χίτλερ ήταν καλός στην αρχή, απλά μετά το παρατράβηξε”.
Τελικά, πούλησε την ομάδα το 1999, πιθανόν με τεράστια ανακούφιση παιχτών και φιλάθλων.
Jeff Skilling
Το 2006, ο πρώην διευθυντής της Enron, Jeff Skilling, καταδικάστηκε για 18 διαφορετικά αδικήματα απάτης, διαπραγμάτευσης εμπιστευτικών πληροφοριών και ψεύδη σε υπαλλήλους, επενδυτές και κυβέρνηση σχετικά με τις λανθασμένες λογιστικές πρακτικές που οδήγησαν άμεσα στην κατάρρευση της εταιρείας στα τέλη του 2001. Ο Skilling εργαζόταν στην Enron από το 1990, αλλά ήταν διευθύνων σύμβουλος μόνο για έξι μήνες, όταν παραιτήθηκε απότομα πριν από την κατάρρευση της εταιρείας. Στη δίκη, οι μάρτυρες κατέθεσαν ότι ο Skilling μετατόπισε ζημιές ύψους 200 εκατομμυρίων δολαρίων από τις Ενεργειακές Υπηρεσίες της εταιρείας σε ένα άλλο τμήμα της, ώστε οι επενδυτές του συγκεκριμένου τμήματος να μην καταλάβουν τη ζημιά. Σήμερα εκτίει ποινή φυλάκισης 24 ετών.
Max Blanck and Isaac Harris
Οι Max Blanck και Isaac Harris επωφελήθηκαν από τις πρακτικές των κατέργων του εργοστασίου τους, New York Factory. Πολλά κορίτσια και γυναίκες μετανάστριες εργάζονταν υπερβολικές ώρες για πολύ χαμηλές αμοιβές και για να αποτρέψουν τους εργαζόμενους να το σκάσουν με τα προϊόντα τους, οι πόρτες του εργοστασίου κλείδωναν από έξω. Στις 25 Μαρτίου 1911, ξέσπασε πυρκαγιά στο εργοστάσιο ενδυμάτων και εκατοντάδες εργαζόμενοι παγιδεύτηκαν στο φλεγόμενο κτίριο. Η πυρκαγιά, η οποία ξεκίνησε από τον 8ο όροφο, εγκλώβισε τους εργάτες των ψηλών ορόφων σε πολύ επικίνδυνες συνθήκες, καθώς τα πυροσβεστικά οχήματα μπορούσαν να φτάσουν μόνο μέχρι τον 6ο όροφο. Πολλοί εργάτες αναγκάστηκαν να πηδήξουν αντί να περιμένουν τις φλόγες να τους καταπιούν. Συνολικά, πέθαναν 146 εργαζόμενοι και οι Blanck και Harris κατηγορήθηκαν για ανθρωποκτονία, αν και δεν καταδικάστηκαν. Το περιστατικό αυτό προκάλεσε αύξηση των πρακτικών εργοστασιακής υγείας και ασφάλειας.
Leona Helmsley
Υπάρχει λόγος που η μεγιστάνας Leona Helmsley είναι γνωστή ως η βασίλισσα της κακίας. Αφού παντρεύτηκε το σύζυγός της Harry το 1972, η Helmsley, η οποία κατείχε ήδη μία αυτοκινητοβιομηχανία, τον βοήθησε να διαχειριστεί την αυτοκρατορία των ξενοδοχείων του, αξίας περίπου 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι δυο τους έζησαν μία φαινομενικά οικογενειακή ευδαιμονία, όμως οι υπάλληλοι των ξενοδοχείων Helmsley έβλεπαν μία εντελώς άλλη όψη. Η Helmsley έγινε πρόεδρος της εταιρείας των ξενοδοχείων το 1980. Τελειομανής, γνωστή για τις εφνιδιαστικούς της ελέγχους, τη σκληρή κριτική και την λίγη υπομονή. Όταν τη ρώτησαν κάποτε πώς φέρεται στους υπαλλήλους της, είπε:
“Αν κάτι είναι λάθος την πρώτη φορά τους ζητώ να το αλλάξουν. Τη δεύτερη φορά ζητώ μεγαλύτερη προσπάθεια. Την τρίτη φορά τους ρωτώ εάν θέλουν να το κάνω εγώ. Την τέταρτη φορά τους απολύω”.
Al Dunlap
Για έναν διευθυντή, το παιχνίδι βρίσκεται στην άψογη διαχείριση του εργατικού δυναμικού που αποτελείται από πραγματικούς ανθρώπους. Το καλύτερο αφεντικό μπορεί να γίνει ακόμα και φίλος σου. Όμως, ο Al Dunlap, δεν είναι ένα τέτοιο αφεντικό. Το παρατσούκλι του είναι Chainsaw, δηλαδή αυτός που μασά αλυσίδες. Πλέον έχει αποσυρθεί, όμως ο Dunlap πέρασε την καριέρα του από τη μία εταιρική αίθουσα συνεδριάσεων στην άλλη, εφαρμόζοντας μία μνημειώδη επιμονή με τα οικονομικά των εταιρειών εις βάρος των άλλων. Όταν εργαζόταν για την Scott Paper, μία θητεία που ξεκίνησε το 1994, ο Dunlap απέλυσε το 35% του εργατικού δυναμικού, δηλαδή 11.000 άτομα. Η κίνηση αυτή έφερε αύξηση της μετοχής κατά 225%.
John H. Patterson
Ο Patterson θεωρείται πρωτοπόρος στη διαχείριση των πωλήσεων, ένα διευρυνόμενο στέλεχος που δεν θέλησε ποτέ τίποτε άλλο από το να αναπτύξει μετρήσιμους τρόπους ώστε να φέρει πελάτες στην εταιρεία του, την National Cash Register, γνωστή σήμερα ως NCR. Ο John H. Patterson εκπαίδευε τους πωλητές του, τους έδινε να ακολουθήσουν εξαιρετικά συντονισμένα σενάρια, καθορισμένες περιοχές πωλήσεων και τις τακτικές που έπρεπε να πληρούνται. Ήταν όμως γνωστός και ως control freak και προσπαθούσε να επιβάλλει την εμμονή του στην καθαριότητα και την υγιεινή, υποχρεώνοντας τους υπαλλήλους του να κάνουν ντουζ κατά τη διάρκεια της εργασίας τους και περιόριζε συγκεκριμένα φαγητά στην τραπεζαρία. Επίσης, όπως αναφέρει το Portfolio.com, στον Patterson άρεσε να “σπάει” τα στελέχη του ώστε να χάνουν την αυτοεκτίμησή τους.
