fbpx

Όσα μάθαμε ψάχνοντας για εργασία

Σύνδρομο bore out: θα πεθαίνουμε από βαρεμάρα;

στo Workerland

Θέλω να λαμβάνω τα νέα άρθρα του IforINTERVIEW με e-mail.

Στείλε μας την ιστορία σου

Σύνδρομο bore-out

Δεν είναι μόνο η κούραση -σωματική ή πνευματική- που μας κάνει να μη θέλουμε να πάμε στη δουλειά το πρωί. Μετά τον γνωστό όρο “burn out”,  που αντιστοιχεί στην ψυχική εξουθένωση από  την εργασία, αναγνωρίστηκε πλέον και το σύνδρομο πλήξης εξαιτίας της εργασίας και ονομάζεται “bore out”. Ο όρος δεν είναι απλά μια περιγραφή της λεγόμενης βαρεμάρας αφού οι ψυχολόγοι αναθέτουν σε αυτό το σύνδρομο  τρία συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: έλλειψη ενδιαφέροντος για το αντικείμενο,  ανία και έλλειψη προκλήσεων στο εργασιακό περιβάλλον.

Στο άρθρο “Υπάρχει αυτό που λέμε bore-out;” του BBC διαβάσαμε τις διηγήσεις εργαζομένων αλλά και τις απόψεις ειδικών γύρω από το νέο  φαινόμενο που ταλαιπωρεί τους εργαζόμενους .

Frederic Desnard – Μήνυσε τον εργοδότη του λόγω βαρεμάρας

Ο εργαζόμενος Frederic Desnard μηνύει τον πρώην εργοδότη του για “bore out” αφού όπως ο ίδιος ισχυρίζεται το να εργάζεται γι αυτόν τον μετέτρεψε σε έναν “εργαζόμενο ζόμπι”. Ο Frederic διεκδικεί 360,000 ευρώ αφού ουσιαστικά “δολοφονήθηκε ο επαγγελματισμός του” από την αφόρητη πλήξη που του προκαλούσε η εργασία του σαν υπάλληλος στην εταιρεία αρωμάτων.

steve_coster
Steve Coster

Steve Coster – Ο ασφαλιστής που έφτασε στην κατάθλιψη

Ο Steve Coster, μεσίτης σε ασφαλιστική εταιρεία, δηλώνει αντίστοιχα για τη δική του καθημερινή εργασία “Ήταν τόσο βαρετά που ένιωθα άρρωστος και μόνο στη σκέψη ότι το πρωί της Δευτέρας πρέπει να πάω για άλλη μια φορά στη δουλειά. Όλες οι πτυχές της εργασιακής μου καθημερινότητας ήταν ίδιες. Κάθε μέρα, η ίδια μετακίνηση προς και από τη δουλειά, τα ίδια πρόσωπα,το ίδιο μεσημεριανό γεύμα. Απλά κάθε πρωί εμφανίζεσαι και κάθεσαι εκεί στη θέση σου. Ο Steve αποκαλύπτει επίσης πως κατάφερε να βρει αρκετούς τρόπους για να ξεγελά τη βαρεμάρα που του προκαλούσε η εργασία του -παρά το γεγονός ότι του απέφερε 40,000 λίρες το χρόνο. “Συνήθιζα να ξοδεύω αρκετό χρόνο στα αποχωρητήρια. Πάντα ήμουν ο πιο πρόθυμος άνθρωπος για να σου φτιάξει ένα τσάι. Συχνά οχυρωνόμουν πίσω από την οθόνη μου και ανάμεσα σε στοίβες από ντοσιέ, ώστε να δείχνω απασχολημένος μα στην ουσία δεν έκανα τίποτε”. Έχοντας ξοδέψει 17 εργασιακά χρόνια στον ασφαλιστικό κλάδο κατέληξε στο συμπέρασμα πως τελικά ένιωθε καταθλιπτικός.

“Θυμάμαι καθαρά εκείνο το πρωινό που ξύπνησα και απλά δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι, δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω. Πήρα το αφεντικό μου και του είπα ότι δεν θα πάω στη δουλειά και όταν με ρώτησε το γιατί του απάντησα πως απλά δεν μπορώ. Δεν μπήκα καν στον κόπο να σκαρφιστώ μια δικαιολογία. Αυτή η βαρεμάρα μου επηρέαζε και τις προσωπικές μου σχέσεις, σαμπόταρε οτιδήποτε ήθελα να κάνω. Έφτασα να πίνω επίσης πολύ και τελικά κατέληξα να επισκεφθώ έναν ψυχολόγο.”

Η θεωρία των ειδικών

Από επιστημονική σκοπιά, η Dr. Sandi Mann δηλώνει πως το φαινόμενο της  πλήξης είναι πλέον ένα γοργά αναπτυσσόμενο κοινωνικό πρόβλημα και αποτελεί την κύρια πηγή στρες για πολλούς ανθρώπους. Σύμφωνα με τη μελέτη που διεξήχθη σε 7,000 Βρετανούς δημόσιους υπαλλήλους, αποδείχθηκε ότι οι εργαζόμενοι που πάσχουν από “bore out” είναι πιθανότερο να πεθαίνουν σε σχέση με όσους βρίσκουν ενδιαφέρον στην εργασία τους. Η εργασιακή πλήξη έχει πιθανή συνέπεια το μειωμένο προσδόκιμο ζωής αφού μπορεί προφανώς οι εργαζόμενοι να μην πεθάνουν από βαρεμάρα κυριολεκτικά αλλά αποδεικνύεται στατιστικά ότι πεθαίνουν νεώτεροι καθώς αναζητούν ερεθίσματα και ευχαρίστηση μέσα από το αλκοόλ, την ανθυγιεινή διατροφή, τα ναρκωτικά, τις ριψοκίνδυνες συνήθειες και τις παράτολμες συμπεριφορές. Ουσιαστικά, η επιστήμονας μας συμβουλεύει πως η πλήξη οδηγεί στο έντονο στρες και αυτό με τη σειρά του στην κατάθλιψη. Ταυτόχρονα η Dr. Mann, στο βιβλίο της “The Upside of Downtime: Why Boredom is Good” υποστηρίζει πως η βαρεμάρα ενίοτε μπορεί να ενθαρρύνει τη δημιουργικότητα, αναφερόμενη όμως πάντα σε καταστάσεις περιστασιακές και όχι στην μακροπρόθεσμη πλήξη.

Ο Wijnand  van Tilburg, βοηθός καθηγητής ψυχολογίας στο King College του Λονδίνου, αναφέρει με τη σειρά του πως το φαινόμενο “bore-out” δεν είναι μία αναγνωρίσιμη ψυχολογική πάθηση αλλά για να την περιγράψει χρησιμοποιεί τα λόγια του Erich  Fromm, ο οποίος φανταζόταν πως η κόλαση είναι “εκείνο το μέρος στο οποίο μονίμως βαριέσαι”. Ο Tilburg αναφέρει ακόμα πως ο κοινός παρονομαστής ανάμεσα στους ανθρώπους που βαριούνται είναι η αντίληψη της απουσίας νοήματος από τη ζωή τους, ένας παράγοντας που μπορεί βέβαια να λειτουργήσει θετικά ωθώντας αυτά τα άτομα να αλλάξουν επιτέλους την καθημερινότητα και τις ζωές τους.

lucy-parsons
Lucy Parsons

Lucy Parsons – Αλλαγή σπουδών και αντικειμένου

Άλλη μία μαρτυρία “bore-out” έρχεται από την Lucy Parsons, η οποία κατά τη διάρκεια των σπουδών της στο πανεπιστήμιο του Cambridge αποδέχθηκε σημαντική επαγγελματική προσφορά από μεγάλη αλυσίδα supermarket μα τελικά κατέληξε να θεωρεί την εργασία της τόσο καταπιεστικά ανούσια που παραιτήθηκε και έθεσε τον εαυτό της σε επανεκπαίδευση. Η ίδια δηλώνει πως “Υποτιμούσαν τις ικανότητες μου και βαριόμουν αφόρητα” . Κάποια Δευτέρα της ζητήθηκε να ετοιμάσει ένα εγχειρίδιο για τους εργάτες της επιχείρησης και η Lucy ολοκλήρωσε επίτηδες το ζητούμενο μέχρι τα μέσα της ίδιας ημέρας απλά και μόνο για να δείξει στον προϊστάμενο της τι μπορεί να κάνει . Εκείνος εκτιμούσε πως η εργασία αυτή θα την απασχολούσε για μία εβδομάδα  και φυσικά δεν είχε κάποια άλλη εργασία κατά νου για να της αναθέσει. Εργάσθηκε συνολικά για 3 χρόνια στη θέση αυτή και αυτό το παράδειγμα αντικατοπτρίζει την εργασιακή της πραγματικότητα. Η Lucy βίωσε την εργασιακή πλήξη ακόμα και ανοίγοντας άδειους φακέλους για να σιγουρευτεί ότι είναι όντως άδειοι και έφτασε να νιώθει εντελώς χαμένη. “Προς το τέλος, έφτασα να κλαίω συνεχώς, ήμουν ένα κουβάρι και έβαζα συνέχεια κιλά. Ήταν ένας εφιάλτης” λέει η ίδια. Παραιτήθηκε, έγινε δασκάλα σχολείου και πλέον είναι αυτο-απασχολούμενη διδάσκουσα.

Luke Darracott – Μίσησε τη διδασκαλία

Η λύση του ενός βέβαια μπορεί να είναι το πρόβλημα του άλλου. Όσο η  διδασκαλία έσωσε την Lucy από το “bore-out” τόσο στάθηκε αιτία δυστυχίας για τον Luke Darracott, ο οποίος ξόδεψε δύο μαθητικές περιόδους διδάσκοντας Αγγλικά στην Ισπανία. Κατά τη δεύτερη περίοδο εργασίας του και όταν πλέον η θέση δεν έμοιαζε να είναι πια προσωρινή, συνειδητοποίησε πως βαριόταν αφόρητα να διδάσκει  σε ανθρώπους τη διαφορά ανάμεσα στο “πήγαινα” και στο “πήγα”. “Απλά ξεκίνησα να μισώ αυτό που έκανα και αυτό το αίσθημα χειροτέρευε μέρα με τη μέρα. Ήταν τόσο εμφανές που η οικογένειά μου ανησυχούσε ” εξομολογείται ο ίδιος. Η απόδρασή του από την πλήξη πραγματοποιήθηκε ενώσω ακόμα δίδασκε, γράφοντας ένα ταξιδιωτικό βιβλίο. Έκτοτε επέλεξε να ακολουθήσει διάφορες αυτο-απασχολούμενες εργασίες όπως μεταφραστής και παραγωγός τηλεοπτικού σόου.

frog-boiling-pot

Το παράδειγμα του βατράχου που βράζει

Η Natasha Stanley, διευθύνων στέλεχος στην εταιρεία Careershifters στο Λονδίνο, μας λέει ότι to “φίδι” της βαρεμάρας καταφέρνει να κάνει τους εργαζόμενους να αναρωτιούνται “Ποιο είναι το νόημα της ζωής τους;”. “Αν ρίξεις έναν βάτραχο σε νερό που βράζει θα πηδήξει ευθύς μακριά αλλά αν το βάλεις σε κρύο νερό που το ζεσταίνεις σταδιακά, τότε ο βάτραχος θα μείνει εκεί και θα βράσει. Πιστεύω πως το ίδιο συμβαίνει σε ορισμένα άτομα · κάθονται για χρόνια ολόκληρα και το σκέφτονται και καταλήγουν να παραλύουν από την υπερανάλυση των πραγμάτων. Η πλήξη τελικά μολύνει σχεδόν όλες τις πλευρές της ζωής τους- σχέσεις, γάμο, φιλίες.” Η Natasha προσθέτει πως το φάρμακο ενάντια στην πλήξη είναι να βρεις κάτι που απολαμβάνεις, ακόμα και αν αυτό είναι μάθημα αγγειοπλαστικής  και να ακολουθήσεις αυτό το κάτι που σε ενδιαφέρει, σε συνεπαίρνει.

Για την πρώτη περίπτωση που αναφέραμε, αυτήν του ασφαλιστή Steve Coster που δεν μπορούσε καν να σηκωθεί από το κρεβάτι λόγω ανίας, η φαεινή ιδέα που απέδωσε για αυτόν ήταν η αλλαγή επαγγελματικού προσανατολισμού και η επανεκπαίδευσή του ως θεράπων βελονιστής. “Φυσικά και δεν βγάζω όσα έβγαζα πριν, αλλά προσαρμόζεσαι!” δηλώνει πλέον ο Steve και προσθέτει “Γνώρισα το κορίτσι με το οποίο θέλω να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου και πραγματικά δεν είχα νιώσει ποτέ έτσι στο παρελθόν. Καθημερινά ξυπνώ το πρωί και ευχαριστώ τους πάντες για την υπέροχη ζωή μου. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα έλεγα κάτι τέτοιο! “

 

 

 

 

 

Μετάφραση & επιμέλεια κειμένου: Αμάντα Πατσοπούλου

Πρωτότυπο αγγλικό κέιμενο :  Is there such a thing as ‘bore out’?  – 

© I for Interview team

Σε περίπτωση που επιλέξατε να αναδημοσιεύσετε κάποιο κείμενό μας στο δικό σας site, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκ των προτέρων για την προτίμηση! Ωστόσο,  να σας υπενθυμίσουμε το πόσο ευχάριστο και δίκαιο είναι να ακολουθούνται οι δεοντολογικοί κανόνες που ορίζουν τη σωστή και λειτουργική αναφορά στην αρχική  πηγή ( δλδ. αναγραφή πλήρους ονόματος του site μας και ενεργό link που ανακατευθύνει στο πρωτότυπο άρθρο). Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζετε τον κόπο και τη δουλειά μας και σας ευχαριστούμε διπλά!

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Φρέσκα άρθρα στο Workerland

Στην Κορυφή