Απόδοση στα Ελληνικά: Αμάντα Πατσοπούλου
Αρχικό κείμενο: Game Studio With No Bosses Pays Everyone The Same
Η βιομηχανία του gaming δεν φημίζεται για τις εργασιακές συνθήκες. Αντιθέτως, στα μεγάλα γραφεία παραγωγής video games υπάρχει ένα κλίμα που κρασάρει τους υπαλλήλους με αγχωτικά deadlines παράδοσης των projects.
Την κακή φήμη του κλάδου έρχεται να ανατρέψει το γαλλικό στούντιο Motion Twin (που σχεδίασε το Castlevania), δοκιμάζοντας κάτι εντελώς διαφορετικό στη διαχείριση του εργατικού δυναμικού:
Οι υπάλληλοι κατέχουν και διοικούν την εταιρεία.
Δεν υπάρχει αφεντικό, καταργήθηκε. Η Motion Twin αυτοπροσδιορίζεται ως «συνεργατική ένωση αναρχο-συνδικαλιστών». Με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι οι 11 εργαζόμενοι είναι ισότιμοι, τόσο στην ιεραρχία όσο και στην μισθοδοσία.
«Στην πραγματικότητα χρησιμοποιούμε μία απλή φόρμουλα: Αν μια δουλειά πάει καλά, οι άνθρωποι μας θα πληρωθούν έξτρα από τον μισθό τους σε bonus αλλά πάντα με ισότιμο τρόπο» είπε ο Sébastien Bénard, σχεδιαστής της εταιρείας.
«Οι προγραμματιστές και οι άνθρωποι του δημιουργικού πληρώνονται το ίδιο. Ομοίως, ίδιο μισθό θα πάρω και εγώ -που έχω 17 χρόνια εδώ- με έναν εργαζόμενο που προσλήφθηκε πριν ένα χρόνο.»
Η νέα δομή φαίνεται να αποδίδει.
Η εταιρεία είναι στον κλάδο εδώ και 2 δεκαετίες και το πρόσφατο παιχνίδι τους Dead Cells πούλησε πάνω από 700,000 τεμάχια για PC. O Bénard συμπληρώνει πως «το νέο καθεστώς ιδιοκτησίας και μισθοδοσίας που εφαρμόσαμε είναι μία άμεση πρόκληση όχι μόνο προς τις εκμεταλλευτικές πρακτικές που εφαρμόζονται σε άλλες εταιρείες αλλά και προς την ξεφτισμένη παρακμάζουσα εταιρική δομή».
Η δημιουργία παιχνιδιών είναι ομαδική εργασία και ο ίδιος πιστεύει πως είναι αδύνατον να οριστεί ξεκάθαρα το ποσοστό και η σημαντικότητα της συμμετοχής του κάθε εργαζόμενου στην υλοποίηση ενός έργου.
Ο επακριβής μισθός δεν αποκαλύφθηκε από τους εργαζόμενους αλλά όπως ειπώθηκε είναι σχεδόν ίδιος με τον μέσο μισθό που δίνεται στον κλάδο, εξαιρουμένων των μπόνους πληρωμών.
Η ισότητα δεν αφορά φυσικά μόνο τον μισθό.
Οι αποφάσεις είναι συλλογική διαδικασία χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι κάθε φορά γίνονται χρονοβόρα meetings. Μία απόφαση μικρής σημασίας μπορεί να παρθεί μέσω συνομιλιών στo Slack ή στο όρθιο, γύρω από την καφετιέρα. Οι συζητήσεις για αλλαγή στρατηγικής ή γενικά για θέματα που θα επηρεάσουν όλους τους εργαζόμενους γίνονται πατροπαράδοτα σε συναντήσεις όλων των μελών. Αν δεν προκύψει ομοφωνία, τότε ψηφίζουν και προχωρούν βάσει πλειοψηφίας.
Και αυτό σημαίνει βέβαια ότι κάποιοι θα μείνουν δυσαρεστημένοι.
Επίσης σημαντικό το γεγονός πως σε άλλα στούντιο, οι developers δεν μπορούν να τοποθετούν το όνομά τους στα προϊόντα, αλλά στην Motion Twin όλο έχουν ισότιμο λόγο.
Το πιο δύσκολο, όπως λέει ο Bénard, είναι να αποδεχθείς ότι κάποιες φορές θα περάσουν οι προτάσεις σου ενώ κάποιες άλλες, ακόμα και οι πιο επαναστατικές και πρωτοπόρες ιδέες, μπορεί να απορριφθούν από την ομάδα. Έτσι δουλεύει το σύστημα πλέον και μαθαίνεις να εργάζεσαι έχοντας κατά νου ότι μπορεί οι συνάδελφοι σου να αναγνωρίσουν την ιδέα σου αλλά παρόλα αυτά να απορριφθεί.
[…]
Συμπληρώνει πως:
Σε λίγα χρόνια είναι πιθανό να γελάμε με τις επικρατούσες εργασιακές συνθήκες στη βιομηχανία του gaming αφού είναι προφανέστατα γελοίες και μη επαρκείς. Οι άνθρωποι δεν είναι αναλώσιμοι πόροι.
