fbpx

Όσα μάθαμε ψάχνοντας για εργασία

Αύξηση μισθού στα μίζερα χρόνια της βασίλισσας ανεργίας

στo Εργαλειοθήκη/Ημερολόγιο Καταστρώματος

Θέλω να λαμβάνω τα νέα άρθρα του IforINTERVIEW με e-mail.

Στείλε μας την ιστορία σου

Στα μίζερα χρόνια της βασίλισσας ανεργίας και των αφεντικών που γροθοκοπούν απλήρωτους υπαλλήλους (βλ.  Κώστας Γεωργίου ΑΕ ), στα χρόνια που τρως μία τσάπα στο κεφάλι επειδή ζήτησες να πληρωθείς τα δεδουλευμένα σου (βλ. Δυτική Αχαΐα) ενώ κάπου ανάμεσα σε ράφια παιχνιδιών σου απαγορεύεται να μιλάς πολύ (βλ. παιχνίδια Μουστάκας vs ΣΕΠΕ) , εμείς θα πιάσουμε  κουβέντα περί αύξησης μισθού –γιατί έχουμε μάθει πως η διεκδίκηση είναι χρέος μας και όχι απλά μία ονείρωξη για τα βράδια που τσιγκουνευόμαστε να ανάψουμε το a/c .

Δεν είμαστε βλαμμένοι (όχι όσο θα ήθελαν κάποιοι να είμαστε),  ούτε  καβαλάμε μονόκερους τα μεσημέρια στη δουλειά μας. Δεν έχουμε σκάφος για island-hopping, δεν έχουμε ακριβές τσάντες περασμένες στον αγκώνα μας, ούτε  έχουμε πουλήσει τη ψυχή μας στο διάολο για μία καριέρα. Έχουμε όμως μία δουλειά και θέλουμε να αναγνωριστούν οι κόποι μας σε αυτήν.

Γι αυτό θα πούμε λίγα λόγια για το αίτημα μισθολογικής αύξησης, αυτό το αγκάθι. Εξαιρούνται  φυσικά οι θέσεις Δημοσίου κλάδου, όπου η αύξηση μισθού είναι προδιαγεγραμμένη και  θα έρθει όταν έρθει, ό,τι κι αν λες ή κάνεις εσύ.

Στον ιδιωτικό τομέα (βάλε πχ. στο μυαλό σου μία μέση θέση γραφείου σε μία μέση μικρομεσαία εταιρία) και έχοντας πλέον αποχαιρετίσει τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, η αρένα είναι αιματοβαμμένη και χιλιοκατουρημένη.  Βρίσκεσαι μέσα σε ένα μπλέντερ με κοφτερές λεπίδες και γύρω σου στριφογυρίζουν γαλιφιές, πισώπλατα κουτσομπολιά, αδικίες, συμπάθειες, αντιπάθειες, γόνοι καλής οικογενείας με ακριβά πουκάμισα , ο φόβος της απόλυσης, η ξεδιάντροπη  λούφα ορισμένων λόγω βύσματος και τόσα άλλα που συντελούν στο να χάνεις το στόχο σου: αυτά που δικαιούσαι εσύ.

  Πρώτα απ’ όλα, να αποσαφηνίσουμε το εξής:

Για να ζητήσεις αύξηση προφανώς έχεις πρώτιστα αυτό-αξιολογηθεί και θεωρείς ότι κάνεις καλά και σωστά τη δουλειά που σου έχει ανατεθεί. Δεν κάνεις παράλογα λάθη και μέσες άκρες έχεις ανταπεξέλθει στο έργο και δε χαραμίζεις έναν μισθό που θα μπορούσε να δοθεί σε κάποιον άλλον, πιο ικανό/η από εσένα που απεγνωσμένα θα ήθελε τη θέση σου.

Δεύτερον, το να πάρεις παραπάνω χρήματα μηνιαίως αλλά ταυτόχρονα και ανταλλακτικά να δεσμευτείς πως θα δουλεύεις 3 ώρες παραπάνω ημερησίως , sorry, αλλά αυτό δεν είναι αύξηση, είναι απλά μία νέα συναλλαγή με τον εργοδότη σου, πάντα προς το συμφέρον του,  και τσάμπα χαίρεσαι.

 1. Όταν ζητάς αύξηση, δεν παρακαλάς, ΔΙΕΚΔΙΚΕΙΣ.

Το να παρακαλάς έναν εργοδότη/προϊστάμενο να σου αυξήσει το μισθό,  είναι ένας ξεπεσμός που τελικά λειτουργεί μόνο εναντίον σου. Ναι, σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που απολαμβάνουν την εξουσία της θέσης τους, γουστάρουν παρακαλετά και οδυρμούς μπροστά από το μεγάλο γραφείο τους, αλλά ακόμα και αυτοί ποτέ δεν εκτιμούν έναν άνθρωπο που εκλιπαρεί για κάτι που είτε δικαιούται είτε διεκδικεί σαν προσωπική του υπεραξία.  Το ρουφιάνο, το δειλό και τον «προσκυνημένο» κανείς δεν αγάπησε, ούτε και επιβράβευσε. Την αύξηση τη διεκδικείς, με επιχειρήματα και με πυγμή, με σιγουριά και όχι με μισόλογα. Δε θα σου κάνουν χάρη, θα σε ανταμείψουν  αναδρομικά για κάτι που έχεις ήδη κάνει/κάνεις ακόμα ή θα ξεκινήσεις να κάνεις προσεχώς (πχ. σε περίπτωση που έχουν σκοπό να σου αυξήσουν τα καθήκοντα με τον ίδιο μισθό).

‘There’s no increase in salary, but once a month you will get a whack at the company pinata.’

Μια μεγάλη παρένθεση:

Η νοοτροπία του «Κάτσε στα αυγά σου, ουρά οι άνεργοι εκεί έξω» όχι μόνο δε θα σε οδηγήσει κάπου αλλά συντελεί στο γενικότερο εργασιακό εφιάλτη όλων μας. Όσο οι μισοί είναι άνεργοι και οι άλλοι μισοί συμβιβαζόμαστε με ψίχουλα, ποτέ δε θα αλλάξει ΤΙΠΟΤΑ.  Ουσιαστικά, αν το δούμε και λίγο πιο ρομαντικά, το κεφάλαιο μας έχει παγιδεύσει σε έναν επικείμενο εμφύλιο πόλεμο:

Άνεργοι εναντίων μίζερων εργαζομένων.

Οι πρώτοι λειτουργούν σαν απειλή για τους δεύτερους. Είναι ο μοχλός πίεσης για να κάτσεις στα αυγά σου. Από την άλλη, οι εργαζόμενοι στις απανταχού γαλέρες  λειτουργούν άθελά τους σαν θεμέλια του χτισίματος μιας νέας εργασιακής παρακμής – δε διεκδικούν, δε τολμούν να σηκώσουν κεφάλι και έτσι διαμορφώνεται η γενικότερη εικόνα της χυδαίας προσφοράς- ζήτησης. Η νέα τάση είναι : «Για να μη μείνω άνεργος, θα δεχτώ μία θέση για 400ευρώ και μετά θα βγάλω το σκασμό για να μη τη χάσω».

Ενδο-ταξική φαγωμάρα, ο λεγόμενος εργατικός κανιβαλισμός, στα χρόνια των μνημονίων. Εργαζόμενοι ,  πρώην εργαζόμενοι και νεοεισαχθείς στην αγορά εργασίας παζαρεύουν τα πτυχία, τις δεξιότητες,  την ψυχή και το κορμί τους σε έναν πλειστηριασμό αξιοπρέπειας που λαμβάνει χώρα καθημερινά μέσα σε φανταχτερά γραφεία συνεντεύξεων.

 Ας επιστρέψουμε στο θέμα μας όμως.

 2. Άνω του 60% της επιτυχίας είναι το «πώς»

Δε ζητάς αύξηση χωρίς ανάπτυξη επιχειρηματολογίας. Έχεις πάντα αρκετά επιχειρήματα για  να τα παρουσιάσεις  συνοδευτικά με την αίτησή σου. Τι είναι επιχείρημα; Επιχείρημα είναι  «ο ιδίως συλλογισμός, με τον οποίο κάποιος υποστηρίζει ή καταπολεμά ορισμένη άποψη». Άρα όπως καταλαβαίνεις οφείλεις να υποστηρίξεις τον εαυτό σου. Είτε γραπτά, είτε προφορικά πρέπει να έχεις κάτι να πεις.

Οι πραγματικοί – ουσιώδεις λόγοι που ίσως σε κάνουν να αναζητάς την αύξηση, δεν έχουν καμία σχέση με τα επιχειρήματα που θα θέσεις. Αν εσύ «δε βγαίνεις να νοικιάσεις» και ζεις ακόμα με τη μάνα σου, αυτό όπως καταλαβαίνεις, δεν ενδιαφέρει κανέναν εργοδότη και  δεν έχει καμία σχέση με το ζητούμενό σου.

Ο λόγος που θα παρουσιάσεις δίπλα από την αίτηση αύξησης μισθού πρέπει να είναι συνυφασμένος αποκλειστικά και μόνο με την εργασία σου:  την εταιρία,  τα καθήκοντά σου, την απόδοση σου και το ευρύτερο μισθολόγιο παρομοίων θέσεων σε ανταγωνιστικές εταιρίες. Ορισμένες φορές, δεδομένης της αποδεδειγμένης ορθής απόδοσής σου, ένα επιπρόσθετο επιχείρημα είναι ο χρόνος της δέσμευσής σου στην εν λόγω θέση. Η παλαιότητα είναι καλό να αναγνωρίζεται ως μισθολογικός δείκτης καθώς εξασφαλίζει στον εργοδότη ένα παραγωγικό αποτέλεσμα που αξίζει να επενδύσει πάνω του. Τέλος, μη ξεχνάς ποτέ να προσμετράς στην προσωπική σου προώθηση το πτυχίο ή/και την προϋπηρεσία σου, ειδικά στην περίπτωση που δεν σου έχουν αναγνωριστεί κατά την αρχική σου πρόσληψη.

 3. Η προσέγγιση και η λεπτομέρεια των πραγμάτων

Η εμπειρία έχει αποδείξει ότι οι κουβέντες περί αύξησης πρέπει να είναι σύντομες και περιεκτικές. Όταν το θέμα αρχίζει να πλατειάζει, τότε πάντα βρίσκεται έδαφος για ανατροπή του αποτελέσματος και αμφισβήτηση της σοβαρότητας της κατάστασης. Το γενικότερο αίσθημα που πρέπει να αποτυπώσεις μετά το πέρας της αίτησής σου είναι ότι είσαι ένας επαγγελματίας που αποφασισμένος/η ήρθε να κάνει μία σοβαρή και μη αμφισβητήσιμη  δήλωση (θυμήσου πως ό,τι και αν επαγγέλλεσαι, ο όρος επαγγελματίας είναι σωστός αφού έχει να κάνει με τη συμπεριφορά σου και όχι με το επάγγελμά σου). Δεν πας μέσα στο γραφείο του διευθυντή/αφεντικού/χαλίφη για να συζητήσεις αν έχεις ελπίδα και να αρχίσεις τα  «να ξέρετε, σκεφτόμουν πως θα ήταν ευχάριστο να …».

Πας εκεί με μία  ήδη ανακατεμένη τράπουλα και ξεκινάς να μοιράζεις εσύ τα χαρτιά. Αναφέρεις πρώτος/η ότι «οι εποχές είναι δύσκολες», «η αγορά είναι πεσμένη», «η κρίση έχει επηρεάσει τον κλάδο» και έχεις απόλυτη συναίσθηση της κατάστασης αλλά , τοποθετείς το μεγάλο προσωπικό σου ΑΛΛΑ στο τραπέζι  και αναπτύσσεις τους λόγους που εσύ, σαν εργαζόμενη μονάδα, αξιολογείς ότι πληρώνεσαι λιγότερα από όσα θα έπρεπε βάσει της απόδοσής σου (πχ. τα αποτελέσματα της δουλειάς σου) , της δέσμευσης που έχεις επιδείξει (πχ. είσαι 10 χρόνια στην εταιρία), της συνέπειας σου και της διαχείρισης των καθηκόντων σου (πχ. βγάζεις δουλειά για δύο άτομα, κάθε μέρα, κάθε μήνα).

Τέλος, φρόντισε να έχεις καλή μνήμη ή να κρατάς σημειώσεις μαζί σου ώστε να μπορείς να παραθέσεις ανά πάσα στιγμή τις επιτεύξεις σου (πχ. ποιο το ποσοστό πωλήσεων ή οι διεκπεραιωμένες υποθέσεις σου, ποιος είναι ο όγκος καταχωρήσεων που κάνεις στο ERP, πόσα ράφια γεμίζεις την ημέρα στο σουπερμάρκετ, πόσα τηλέφωνα/πελάτες διαχειρίζεσαι ανά ώρα, πόσους επαίνους έλαβε η εταιρία από την άρτια τοποθέτηση πλακιδίων που έκανες στο τελευταίο έργο κλπ).

 4.  Η επιμονή

Δε χρειάζεται να μπαστακωθείς μέσα στο γραφείο του άλλου μέχρι να  δύσει ο ήλιος. Την απάντησή σου μπορείς να την περιμένεις λίγες μέρες. Πρότεινε ότι θα επανέλθεις πχ. τη Δευτέρα που έρχεται για να σου πει/πουν πού κατέληξαν. Η υπερβολική πίεση λειτουργεί ανασταλτικά στην τέχνη του παζαρέματος. Το ίδιο και η αδιαφορία, εκτός και αν έχεις ήδη μία αντιπρόταση /σενάριο Β’ εργασίας να σε περιμένει, οπότε σκασίλα σου, θα παραιτηθείς ούτως ή άλλως. Ποτέ μην πας να κάνεις το αίτημα σου ημέρα μεγάλου φόρτου εργασίας. Λένε πως μεσοβδόμαδα είναι οι καλές μέρες, από θέμα ψυχολογίας των ατόμων, όπως επίσης καλό είναι και το μέσο της εργάσιμης, δηλαδή το μεσημεράκι λίγο πριν το διάλειμμα για φαγητό, εκεί που το μυαλό θέλει να κάνει ένα διάλειμμα από τη ροή των εργασιών. Όχι πρωί-πρωί από τα μούτρα μα ούτε και 5 λεπτά πριν το σχόλασμα.

 5. Μοχλοί πίεσης και κουνέλια μέσα από το καπέλο του εργαζόμενου

Αν δεν πήγε «κουβά» η προσπάθεια σου και πέρασες στη φάση της «αναμονής μιας απάντησης»,  τότε οφείλεις να είσαι προσεκτικός και στο μεσοδιάστημα του «περίμενε». Ίσως, για να σε ξεφορτωθούν, σου πουν πως θα «επανεξετάσουμε το θέμα της αύξησής σου το επόμενο τρίμηνο, τώρα δε βγαίνουμε!». Όσο περιμένεις λοιπόν μπορείς να:

  •  Να σταματήσεις τη γκρίνια. Κανείς δε θα πειστεί απλά επειδή όλη μέρα μουρμουράς και αναμασάς τα ίδια και τα ίδια. Κουράζει. Ειδικότερα, σε ένα σεξιστικό και πατριαρχικό περιβάλλον, η γκρίνια που προέρχεται από γυναίκα υπάλληλο είναι ένας ακόμα λόγος να μη πάρει αύξηση ποτέ. Η νοοτροπία των προϊσταμένων  είναι «άστην μωρέ θα της περάσει» ενώ για τον άντρα υπάλληλο θα ‘πουν απλά πως είναι γραφικός και θα τον προσπεράσουν. Μη γκρινιάζεις. Κράτα τον επαγγελματισμό σου ακέραιο μέχρι το τέλος.
  • Να αποδώσεις πια για αυτά που πληρώνεσαι και όχι για όσα θα ήθελες να παίρνεις. Δουλειά στο ρελαντί. Κατέβασε ταχύτητα και ξεκίνα να φρενάρεις.
  •  Να μη μοιάζεις απεγνωσμένος άλλα σαν κάποιος που απλά περιμένει και παράλληλα μα και διακριτικά, εξετάζει τις εναλλακτικές του λύσεις
  • Να χαζέψεις και να αφήσεις τη κούρασή σου να φανεί. Γέμισε τον τόπο ερωτήσεις διευκρινιστικές. Σταμάτα να παίρνεις πρωτοβουλίες και να βγάζεις όλη τη δουλειά του/της προϊσταμένου σου για να τον/την φτιάχνεις «μάγκα» με τις δικές σου πλάτες. Δούλεψε λίγο σαν το μέσο ανθρώπινο υπάλληλο και όχι σαν ακούραστο, καλοκουρδισμένο ρομπότ.

Όλα τα παραπάνω φυσικά είναι η προσωπική τοποθέτηση της γράφοντος και δεν εγγυώνται καμία επιτυχία. Άλλωστε, η αλήθεια είναι πως η εργασία είναι κατάρα και πρέπει μια μέρα να καταδικαστεί,  από όπου κι αν προέρχεται! Τότε θα τα θυμόμαστε όλα αυτά, θα πίνουμε τσίπουρα και θα τα συζητάμε  γελώντας.

 

Γράφει η Αμάντα Πατσοπούλου

 

© I for Interview team

Σε περίπτωση που επιλέξατε να αναδημοσιεύσετε κάποιο κείμενό μας στο δικό σας site, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκ των προτέρων για την προτίμηση! Ωστόσο,  να σας υπενθυμίσουμε το πόσο ευχάριστο και δίκαιο είναι να ακολουθούνται οι δεοντολογικοί κανόνες που ορίζουν τη σωστή και λειτουργική αναφορά στην αρχική  πηγή ( δλδ. αναγραφή πλήρους ονόματος του site μας και ενεργό link που ανακατευθύνει στο πρωτότυπο άρθρο). Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζετε τον κόπο και τη δουλειά μας και σας ευχαριστούμε διπλά!

 

© I for Interview team

Σε περίπτωση που επιλέξατε να αναδημοσιεύσετε κάποιο κείμενό μας στο δικό σας site, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκ των προτέρων για την προτίμηση! Ωστόσο,  να σας υπενθυμίσουμε το πόσο ευχάριστο και δίκαιο είναι να ακολουθούνται οι δεοντολογικοί κανόνες που ορίζουν τη σωστή και λειτουργική αναφορά στην αρχική  πηγή ( δλδ. αναγραφή πλήρους ονόματος του site μας και ενεργό link που ανακατευθύνει στο πρωτότυπο άρθρο). Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζετε τον κόπο και τη δουλειά μας και σας ευχαριστούμε διπλά!

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Φρέσκα άρθρα στο Εργαλειοθήκη

Στην Κορυφή