Στις 17 Ιανουαρίου οι Λιακόπουλος και Στεργιόπουλος επιβαίνοντες σε μηχανάκι στα Πετράλωνα επί της Οδού Τριών Ιεραρχών οπλισμένοι με μαχαίρια “πεταλούδα” επιτέθηκαν στον 27χρονο Σαχτζάτ Λουκμάν τον οποίο και δολοφόνησαν μαχαιρώνοντας τον.
Στις 17 Ιανουαρίου του 2013 οι χρυσαυγήτες Διονύσης Λιακόπουλος και Χρήστος Στεργιόπουλος, δολοφονούν βάναυσα τον Σαχτζάτ Λουκμάν, εργάτη πακιστανικής καταγωγής.
Οι ίδιοι καταδικασθέντες δολοφόνοι, αργότερα αναρωτήθηκαν αν έκαναν καλά, μιας και ο Σαχτζάτ ήταν ξένος, οπότε ήρθε στη χώρα τους να αλλοιώσει τον πολιτισμό τους κι αυτοί ως γνήσιοι πατριώτες εκτέλεσαν το καθήκον τους όπως και το θύμα, εις ένδειξη ανωτερότητας.
Σήμερα, 6 Μαΐου του 2019 και 6 χρόνια μετά, το Μικρό Ορκωτό Εφετείο επέβαλε στους δολοφόνους ποινή 21 ετών και 5 μηνών, αναγνωρίζοντάς τους όμως το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά το φονικό.
Τουλάχιστον αναγνωρίστηκαν τα ρατσιστικά κίνητρα των ενόχων κι η ποινή είναι αποτέλεσμα ανθρωποκτονίας από πρόθεση, καθώς ο Σαχτζάτ δολοφονήθηκε εξαιτίας της πακιστανικής του καταγωγής. Οποία έκπληξις.
Να σημειώσουμε ότι οι δύο ένοχοι, δικάζονται επίσης και στη δίκη της Χρυσής Αυγής, ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης.
Ας θυμηθούμε τι είχε γίνει.
Στις 17 Ιανουαρίου οι Λιακόπουλος και Στεργιόπουλος επιβαίνοντες σε μηχανάκι στα Πετράλωνα επί της Οδού Τριών Ιεραρχών οπλισμένοι με μαχαίρια «πεταλούδα» επιτέθηκαν στον 27χρονο Σαχτζάτ Λουκμάν τον οποίο και δολοφόνησαν μαχαιρώνοντας τον, ενώ ο ίδιος προχωρούσε με το ποδήλατό του πηγαίνοντας στη δουλειά του στη λαϊκή. Οι δολοφόνοι παράτησαν το θύμα αιμόφυρτο στο δρόμο, όπου και ξεψύχησε.
Χιλιόμετρα φόβοι η ελπίδα κι η στάχτη,
ποιον νοιάζει για το πουθενά.
Σκισμένη φυγή πιασμένη στο φράχτη,
πιο κάτω η ζωή που ξυπνά, ξυπνάει για δουλειά.Άγνωστος κίνδυνος, φτωχός κι επικίνδυνος.
Βυθός σκοτεινός στη χώρα του φωτός*
*Στίχοι από το τραγούδι του Βασίλη Μανέλα, το οποίο έγραψε για τη δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν
