Όταν ο Man έχασε το Power και του έμεινε μονάχα η εκμετάλλευση

Για το #IFI

Γράφει η Στελλίνα

Η φάση έχεις ως εξής: τελειώνει το ταμείο, μένουν αναπάντητα τα χιλιάδες CV που έχεις στείλει, τα λεφτά τελειώνουν, στενεύουν τα περιθώρια, οπότε στέλνεις και μερικά βιογραφικά σε εταιρείες ενοικίασης (aka εκμετάλλευσης) εργαζομένων. Βλέπε manpower, ICAP, LMW κτλ.

Ντριν! Ντριν! Ντριν! Παρακαλώ; Η Στελλίνα; Ναι. Από τη Manpower τηλεφωνώ. Πείτε μου. Έχουμε μια θέση τηλεφωνικό κέντρο εξερχόμενες κλήσεις.

[Σημείωση 1: έχω στείλει διάφορα βιογραφικά για διάφορες θέσεις γραφείου, στις οποίες μια χαρά πληρώ τις απαιτήσεις του μεσάζοντα].

Ξέρετε, η δουλειά αυτή είναι κάτι που δεν μου ταιριάζει, αν υπάρχει κάτι για εισερχόμενες κλήσεις εξυπηρέτηση, δεν με ενδιαφέρει να κάνω προώθηση, δεν μου ταιριάζει και ούτε πιστεύω ότι μπορώ να το κάνω καλά.

[Σημείωση 2: Από την στιγμή που είναι εταιρεία συμβουλευτική, σκέφτεσαι θα πρέπει να σου βρουν μια δουλειά σχετική με τα προσόντα, τις ικανότητες σου κτλ. *Λες, αφού δεν μου απαντάνε στα άλλα, δεν γαμιέται τηλεφωνικό, αλλά τουλάχιστον εισερχόμενες].

Ναι, αλλά έχετε δοκιμάσει να το κάνετε, είναι σε καλούς πελάτες μόνο, δεν θα είναι δύσκολο και μπλα μπλα μπλα. Όχι, συγγνώμη, δεν ενδιαφέρομαι για τη θέση. Τουτ-τουτ-τουτ!

Κλείνω το τηλέφωνο και σκέφτομαι:

Αρχίζω να πιστεύω πώς οι εταιρείες εύρεσης εργασίας σου βρίσκουν μόνο δουλειές του ποδαριού με απώτερο στόχο: ή να φτιάξεις το βιογραφικό σου μέσω αυτώ, να κάνεις και κάποιες – επί πληρωμή – συμβουλευτικές συνεδρίες, ή να υποβαθμίσουν την αξία και τις ικανότητές σου, την προϋπηρεσία σου ώστε να μπορούν να δημιουργούν εργασιακές συνθήκες μεσαίωνα.

Ωπ! Ανοίγω σημειωματάριο στο κινητό και γράφω τη σκέψη, με στόχο ένα άρθρο – μεγάλη αποκάλυψη/γκρίνια – για το IFI. Ε, κλασσικές συνθήκες: το αμελώ, λέω τώρα θα το κάνω, τώρα, αύριο, σε λίγο κ.τ.λ. Ανοίγω κομπιούτερ, βλέπω τα νέα της ημέρας, βλέπω Ρουβίκωνα να κάνει ντου στη Manpower, σκέφτομαι: τα κωλόπαιδα, μου έκλεψαν τη δόξα!

Κοιτάζω λίγο γύρω μου.

Βλέπω ανεργία φουλ, κωλόδουλειές, κωλόωραρια, σκατά συνθήκες εργασίας, απλήρωτη εργασία, ανασφάλιστη εργασία, μαύρη εργασία, έλλειψη εργασίας. Θέλω να  γκρινιάξω, εκνευρίζομαι με όλη αυτή την κατάσταση, εκνευρίζομαι με το ότι στην ουσία δεν μπορώ να κάνω και πολλά πράγματα, εκνευρίζομαι που η ανάγκη και τα χρήματα δημιουργούν συνθήκες εκμετάλλευσης.

Μα περισσότερο από όλα μου τη δίνει που οι γύρω μου το βρίσκουν όλο αυτό «φυσιολογικό», «κανονικό», «νέα πραγματικότητα», «έτσι είναι τι να κάνουμε».

Και κάπου εκεί σκέφτομαι, ε ρε Ρουβίκωνας που σου χρειάζεται.

Το χειρότερο της υπόθεσης…

…είναι ότι κανείς δεν προβληματίζεται που εταιρείες εκτελούν χρέη μεσάζοντα, ανάμεσα σε εσένα και μια δουλειά. Το αστείο, επίσης, είναι ότι αν χρειάζομαι μεσάζοντα για να δουλέψω σε μια γαλέρα-τηλεφωνικό κέντρο, τα πράγματα έχουν γαμηθεί τελείως. Μέχρι πρότινος, είχες το αφεντικό να κερδίζει εις βάρος σου, τώρα πια έχουμε και τους «μάνατζερ» να μας πίνουν το αίμα, αλλά εντάξει μας δίνουν κουπόνια ticket restaurant να κάνουμε το κομμάτι μας!

Και αν κάτσεις να το συζητήσεις με κανέναν, θα σου αναλύσει πόσο λογικό είναι μια εταιρεία να βάλει το μεσάζοντα να του βρει εργαζόμενο και θα σου πει:

έτσι κερδίζει, γιατί δεν πληρώνει αυτό ή εκείνο ή το άλλο, οπότε κερδίζει και μπλα μπλα μπλα και κερδίζει

Οπότε έχεις μπει σε μια διαδικασία, να σκέφτεσαι εντάξει μωρέ αφού η εταιρεία κερδίζει αν με προσλάβει μέσω της κάθε Manpower, καλά κάνει. Ας στηρίξω το κέρδος της, πουλώντας την εργατική μου δύναμη – και την ψυχή μου – για μια δουλειά του ποδαριού, που και έχω περισσότερα προσόντα από όσα χρειάζονται και δεν θα ήθελε και πολύ μεγάλη τέχνη να βρεις έναν υποψήφιο δούλο, αν δεν είμαι εγώ κάποιος άλλος κακομοίρης θα βρεθεί.

© I for Interview team

Σε περίπτωση που επιλέξατε να αναδημοσιεύσετε κάποιο κείμενό μας στο δικό σας site, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκ των προτέρων για την προτίμηση! Ωστόσο,  να σας υπενθυμίσουμε το πόσο ευχάριστο και δίκαιο είναι να ακολουθούνται οι δεοντολογικοί κανόνες που ορίζουν τη σωστή και λειτουργική αναφορά στην αρχική  πηγή ( δλδ. αναγραφή πλήρους ονόματος του site μας και ενεργό link που ανακατευθύνει στο πρωτότυπο άρθρο). Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζετε τον κόπο και τη δουλειά μας και σας ευχαριστούμε διπλά!