fbpx

Όσα μάθαμε ψάχνοντας για εργασία

καπιταλισμός

Ο καπιταλισμός δεν ευθύνεται για όλα | Ανάληψη μερικής ευθύνης (μας)

στo Ημερολόγιο Καταστρώματος

Θέλω να λαμβάνω τα νέα άρθρα του IforINTERVIEW με e-mail.

Στείλε μας την ιστορία σου

Γράφει η Αμάντα Πατσοπούλου

Για το #IFI

Θα ξεκινήσω χωρίς πρόλογο· ούτως ή άλλως το παρόν άρθρο ίσως σταθεί αφορμή για να με μπλοκάρουν πολλοί «φίλοι» οπότε να μην χάνεται χρόνος. Το μόνο disclaimer που πρέπει να κάνω είναι πως τα παρακάτω δεν εκπροσωπούν απαραίτητα την προσωπική γνώμη όλων των συντακτών του IFORINTERVIEW αλλά είναι η καταγραφή της προσωπικής μου «εργασιο-θεωρίας».

Επίσης, δε θα κρατήσω την ουσία για τον επίλογο αλλά θα την παραθέσω αμέσως εδώ σε τρεις φράσεις, ώστε να υπάρχει ένα teaser για όσους/ες θέλουν εγκαίρως να κάνουν abort το άρθρο:

Καπιταλισμός

Το να θεωρούμε πως ο καπιταλισμός ευθύνεται για όλα μας τα προβλήματα είναι αναίρεση ευθυνών.

Το σύστημα

Είναι βέβαιο πως το σύστημα δεν δίνει δεκάρα για εμάς. Είναι όμως ανεύθυνο το να μην προσπαθούμε να «κατανοήσουμε» το σύστημα. Όχι απαραίτητα για να το αλλάξουμε και βέβαια όχι για να το ασπαστούμε, αλλά για να προσπαθήσουμε να το ξεγελάσουμε ή να το εκμεταλλευτούμε.

Οι άνθρωποι

Ανεξαρτήτως οικονομοπολιτικού συστήματος, είτε με καπιταλισμό, είτε με σοσιαλισμό, είτε με κομμουνισμό ή αναρχισμό, κάποιοι άνθρωποι είναι μη ικανοί και κάποιοι άλλοι είναι ικανοί για να κάνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα, έχοντας τα ίδια εφόδια.

Εξετάζοντας πάντα τον αντικειμενικό μέσο όρο και όχι μεμονωμένα περιστατικά, ένα άτομο είναι ή θα είναι κάποια στιγμή στη ζωή του ανεργο, καθώς , μεταξύ άλλων:

1.

Το εργατικό δυναμικό είναι πολύ περισσότερο από τις διαθέσιμες θέσεις εργασίας. Οπότε σαν το παιχνίδι με τις μουσικές καρέκλες, κάθε φορά που ανοίγει μια θέση εργασίας, κάποιοι μένουν άνεργοι.

2.

Η ελευθερία της αγοράς, η σχεδόν ανύπαρκτη κρατική μέριμνα ή παρέμβαση σε εργασιακές ατασθαλίες, τα φιλελεύθερα εργασιακά βίτσια των εργαζομένων -που είναι πλέον ανταγωνιστικοί και ταυτόχρονα δουλοπρεπείς σε αποκρουστικό βαθμό- και η ασυδοσία των εργοδοτών, έχουν πλέον ανάγει τη μισθωτή εργασία σε σκλαβιά, χωρίς κανένα έστω τακτ στην καταπάτηση των εργασιακών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ανεργία

Ακόμα πιο συγκεκριμένα, ένα άτομο μπορεί να περάσει ή να παραμείνει στην ανεργία επειδή:

α. Επέλεξε να αρνηθεί μια ενδεχόμενη θέση εργασίας -κι ας την έχει ανάγκη- γιατί οι συνθήκες, οι όροι και το αντικείμενο εργασίας είναι μη αποδεκτά

β. Επέλεξε να παραιτηθεί από μία θέση εργασιας -ακόμα και ας μην έχει έτοιμη μία εναλλακτική βιώσιμη λύση- γιατί η ψυχική του υγεία, η αξιοπρέπεια και η προσωπική ζωή του είναι σημαντικότερα από έναν μισθό ή λίγα μεροκάματα- και καλά έκανε

γ. Απολύθηκε από μία θέση εργασίας καταχρηστικά ή χωρίς η απομάκρυνση του από αυτήν να σχετίζεται με την απόδοση και την εκπλήρωση των καθηκόντων του

πχ. Η εταιρία κάνει περικοπές θέσεων, η εταιρία μεροληπτεί και «δεν γουστάρει» συνδικαλιστικές πρακτικές, η εταιρεία προσπαθεί να εφαρμόσει παράνομες συνθήκες εργασίας και το άτομο αυτό αρνείται να τις αποδεκτεί, η εταιρεία διώχνει κόσμο για να βρει φθηνότερα χέρια εργασίας, η εταιρεία νιώθει πως το άτομο θα κάνει οικογένεια προσεχώς και θα πάψει να είναι τόσο δούλος/α όσο πριν… και πολλοί άλλοι, χειρότεροι λόγοι που ενέχουν κίνητρα ανθρώπινα και όχι απλά την μεγιστοποίηση του κέρδους, όπως πχ. μία παραπάνω κουβέντα σε έναν manager, μία προσωπική αντιπάθεια με έναν προϊστάμενο, μια αντικατάσταση του ατομου με ένα ξαδελφάκι του «αφεντικού» που έβγαλε μόλις τη σχολή, έως και ερωτικές απορρίψεις σε χώρους εργασίας

δ. Απολύθηκε από μία θέση εργασίας γιατί το άτομο αυτό δεν μπορούσε -πραγματικά δεν μπορούσε- να φέρει εις πέρας τα καθήκοντα του. Όταν λέμε καθήκοντα, δεν εννοούμε το κάθε τι καινούριο που θα του φορτώσουν χωρίς να έχει συμφωνηθεί αμοιβαία, αλλά τα καθήκοντα που συμφωνήθηκαν κατά την πρόσληψη και είναι λογικά, νόμιμα και ανθρωπίνως εφικτό να επιτελεστούν.

Πχ. έναν η θέση εργασίας είναι «διαχείριση ανταλλακτικών» σε εμπορική εταιρεία, τότε η «πάσα» για γραμματειακή υποστήριξη, τιμολόγηση, ραντεβού πωλήσεων, εφοδιασμό αποθήκης ή απαίτηση για παγιωμένες και απλήρωτες υπερωρίες δεν είναι καθήκοντα τα οποία ο εργαζόμενος οφείλει στα καλά καθουμενα να εκτελεί, πόσο μάλλον και με απόλυτη επιτυχία. Σε αυτό το bullet topic όμως (2.δ.) ας «κρατήσουμε» την σπάνια απόλυση που ο εργοδότης, ο τυπικός, ο νόμιμος, ο άνθρωπος-εργοδότης, έχει ποσοτικά παραπάνω δίκιο από τον (πρώην) εργαζόμενο, αφού στην τελική, στις σχέσεις λένε -και στις εργασιακές- πως πάντα φταίνε και οι δύο όταν κάτι πάει στραβά.

ε. Ενώ αναζητά εργασία, δεν βρίσκει.

Το άτομο είτε καλείται σε ελάχιστες συνεντεύξεις εργασίας και δεν προσλαμβάνεται ή καλείται σε πολλές συνεντεύξεις και πάλι δεν προσλαμβάνεται.

Εδώ η ανάλυση των αιτιών σηκώνει κουβέντα και θα αφιερώσουμε λίγα περισσότερα λεπτά ανάγνωσης για μπορέσω να τεκμηριώσω την άποψη μου περί αναίρεση ευθυνών, καπιταλιστικού συστήματος και ατομικής ευθύνης.

Το να μην βρίσκεις δουλειά ενώ ψάχνεις είναι μία υπερβολικά ψυχοφθόρα διαδικασία, που σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα επικίνδυνη για την βιωσιμότητά σου, αφού χρειάζεσαι χρήματα για να επιζήσεις, τα οποία δυστυχώς θα λάβεις μόνο μισθώνοντας σε κάποιον εργοδότη 4, 8, 10, 12 ή 14+ ώρες από τον ημερήσιο χρόνο σου ή δεσμεύοντας τον ίδιο χρόνο από μόνος σου – freelancer – για λογαριασμό κάποιου πελάτη σου.

Όσοι/ες καταφέρνουν να λαμβάνουν τα μαγικά αυτά κομμάτια χαρτιού χωρίς να τα ανταλλάσουν με μόχθο, χρόνο και γνώσεις – επειδή εκμεταλλεύονται ακίνητη περιουσία και μυθικό τραπεζικό κουμπαρά των προγόνων τους- παρακαλούνται να πατήσουν Esc, αυτό το άρθρο δεν είναι για αυτούς, μπορεί να τους προβληματίσει.

ΜΕΡΟΣ Ι :

Γιατί δεν σε προσλαμβάνουν ενώ πήγες στην συνέντευξη

1. Πάντα υπάρχει ένα άτομο με ισάξιες γνώσεις/ικανότητες που είναι πολύ δουλοπρεπές και πρόθυμο, στο βωμό της ανέλιξης του, να κάνει τα διπλά από σένα με τις μισές απολαβές. THANK YOU, NEXT

2. Πάντα υπάρχουν στην ουρά πολλά άτομα -σαν και εσένα- να διεκδικούν την ίδια θέση, άρα υπάρχει έντονος ανταγωνισμός και μεγάλη ποικιλία προς επιλογή για τον εργοδότη, βλέπε παράγραφο 1 παραπάνω. Αν δεν είσαι το καλύτερο fit, θα δοθεί η θέση σε κάποιον άλλον εξίσου διαθέσιμο. Σε μία σωστή επιχείρηση, το καλύτερο fit δεν είναι ούτε το μεγαλύτερο πτυχίο, ούτε η μεγαλύτερη προυπηρεσία,ούτε η προσωπικότητα σου και η ιδιοσυγκρασία σου, ούτε το μέγεθος του μισθού αλλά ο συνδιασμός όλων των παραπάνω. NEXT TIME, NEXT

3. Αυτά που σου ζήτησαν, ξεπέρασαν κάθε εργασιακή λογική και η αντίδραση σου στο άκουσμα τους ήταν αρκετή για να υπονοηθεί ότι δεν έχεις σκοπό να ανεκτείς ούτε τα μισά. KUDOS, NEXT

4. Στη συνέντευξη τα πήγες σκατά. Ενώ δήλωνες ότι έχεις τα προσόντα, όταν ερωτήθηκες κάτι σχετικό ή όταν σου ζητήθηκες να κάνεις κάτι για να αποδειχθεί ή γνώση σου (πχ. ένα test αγγλικής γλώσσας), δεν κατάφερες να ολοκληρώσεις τη δοκιμασία. NOTGOOD, NEXT

5. Στη συνέντευξη τα πήγαν σκατά. Ανεύθυνα και αδαή άτομα, σε ρώτησαν πράγματα άσχετα και παντελώς άκυρα, γιατί κανείς δε ξέρει τι πραγματικά ήθελαν από σένα. Προφανώς θα βρουν κάποιον/α το ίδιο βλαμμένο με αυτούς και αυτή η θέση θα κλείσει με κονφετί βλακείας στα εγκαίνια της συνεργασίας. NOT WORRY, NEXT

6. Αυτός/ή που σου πήρε την συνέντευξη, είναι γεμάτος στερεότυπα, ρατσιστικές αντιλήψεις και σεξιστικά μοτίβα στην αξιόλογηση του. Δεν του άρεσαν τα κιλά σου, ο εμφανής σεξουαλικός σου προσανατολισμός, η απάντησή σου σε πλάγιες – παράνομες ερωτήσεις περί θρησκείας, πατριωτισμού ή πολιτικών τοποθετήσεων, δεν του αρέσει η καταγωγή σου ή η προφορά στην ομιλία σου. FUCK YOU, NEXT

7. Στη συνέντευξη τα πήγες σκατά, νο. 2. Ενώ έχεις τα προσόντα για να εκτελεις τα καθήκοντα, η αυτοπεποίθησή σου είναι έναν όροφο πιο κάτω από τις πύλες του κάτω κόσμου. Μασούσες τα λόγια σου, δεν απαντούσες σαν άνθρωπος αλλά σαν GPS που έχασε το σήμα και γενικά, και για καφεδάκι γνωριμίας να είχατε πάει η συνάντησή σας θα τελειώνε άδοξα, πόσο μάλλον να δεσμευτεί μαζί σου σε μία συνεργασία αορίστου χρόνου. SORRY, NEXT

8. Γιατί δεν υπάρχει αληθινή θέση εργασίας. Σε φώναξαν απλά και μόνο από περιέργεια, γιατί κάτι τους άρεσε στο βιογραφικό σου και δεν είχαν τι να κάνουν Πέμπτη πρωί στις 11:00 για να περάσει η ώρα τους. PLEASE DIE,NEXT

9. Επειδή δεν «τα βρήκατε» στα λεφτά. Αυτό συνήθως σημαίνει ότι ο εργοδότης δεν έχει καμία ικανότητα να κάνει μία σωστή αποτίμηση των καθηκόντων και των γνώσεων που απαιτούνται και συνήθως, μέσα σε ένα ξέφρενο νεοφιλευλεύθερο παραλλήρημα, προσφέρει ψίχουλα ζητώντας παπάδες [αν και ποτέ δεν κατάλαβα την έκφραση «ζητάει παπάδες» για να εννοηθεί κάτι υπερεξειδικευμένο ή δύσκολο]. Εσύ αρνήθηκες να πιαστείς κορόιδο και η συνάντησή σας κράτησε όσο μία συναυλία των Paradise Lost στην Μαλακάσα.

Θα ακολουθήσει ΜΕΡΟΣ ΙΙ – «Γιατί δεν σε καλούν για συνέντευξη» – ΠΡΟΣΕΧΩΣ

Γράφει η Αμάντα Πατσοπούλου
Για το #IFI

 

© I for Interview team

Σε περίπτωση που επιλέξατε να αναδημοσιεύσετε κάποιο κείμενό μας στο δικό σας site, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκ των προτέρων για την προτίμηση! Ωστόσο,  να σας υπενθυμίσουμε το πόσο ευχάριστο και δίκαιο είναι να ακολουθούνται οι δεοντολογικοί κανόνες που ορίζουν τη σωστή και λειτουργική αναφορά στην αρχική  πηγή ( δλδ. αναγραφή πλήρους ονόματος του site μας και ενεργό link που ανακατευθύνει στο πρωτότυπο άρθρο). Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζετε τον κόπο και τη δουλειά μας και σας ευχαριστούμε διπλά!

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Φρέσκα άρθρα στο Ημερολόγιο Καταστρώματος

17η Νοέμβριου 2020

Γράφει ο ΣτΑκ Για το #IFI Η καταδίκη της χρυσής αυγής σίγουρα
Στην Κορυφή