Τίτλος πρωτοτύπου: «Spinoza, Γ anti-Onvell-La frainte des masses», «Foucault et Marx-L’enjeu du nominalisme» από το fitienne Balibar, La Crainte des masses
Το κοινό στοιχείο τους είναι, βεβαίως, η πολιτική, ενώ το ειδικότερο μοτίβο που τα συνδέει από φιλοσοφική σκοπιά είναι το ζήτημα της διαλεκτικής ή, καλύτερα, το ζητούμενο μιας διαλεκτικής ανοιχτής, εποικοδομητικής και μη τελεολογικής.
Σήμερα είναι προφανής η σημασία μιας διαλεκτικής τέτοιου τύπου για μια φιλοσοφία που ενδιαφέρεται να σκεφτεί στον ορίζοντα που χάραξε ο μαρξισμός, ή μάλλον στον ανοιχτό ορίζοντα του μεταμαρξισμού, όπως τον περιγράφει ο ίδιος ο Μπαλιμπάρ.
«Μεταμαρξισμός» με τη διπλή έννοια του όρου:
Aφενός, μετά τον Μαρξ και την παράδοση του μαρξισμού, δηλαδή συνεχίζοντας στην ίδια κατεύθυνση· αφετέρου, μετά την εξάντληση του μαρξισμού, δηλαδή πέραν των ορίων του, εμπλουτίζοντάς τον με διαφορετικές προσεγγίσεις.
Ως προς τα θέματα αυτά, είναι πολύ χρήσιμο να αντιμετωπίσει κανείς με κριτικό τρόπο τα ζητήματα που αναδεικνύει και γονιμοποιεί η προβληματική στοχαστών όπως ο Σπινόζα, ο Μαρξ και ο Φουκώ. Εξ ου και η συνοχή των δύο άρθρων του Μπαλιμπάρ.
Άρης Στυλιανού
Étienne Balibar_ Τάσος Μπέτζελος_ Άρης Στυλιανού - Ο φόβος των μαζών_ Σπινόζα, Μαρξ, Φουκώ (2010, Εκδόσεις Πλέθρον)Πηγή: https://bestimmung.blogspot.com/