Αγαπητέ φίλε Πιτσιρίκο γεια σου!
Η μαντάμ Σουσού του Δημήτρη Ψαθά παίζεται αυτήν την περίοδο στο θέατρο και είχα μια συζήτηση εδώ και λίγες μέρες με μερικούς φίλους, σχετικά με την ψυχοπαθολογία της συγκεκριμένης ηρωίδας. Προσπαθούσαμε να καταλήξουμε αν η μαντάμ Σουσού είναι μία ρεαλιστική προσωπικότητα ή μια καρικατουρίστικη υπερβολή του Ψαθά που ήθελε να σατιρίσει διάφορες «κυρίες» με παρόμοιες συμπεριφορές που μας τη θυμίζουν λίγο.
Η ΜΑΝΤΑΜ ΣΟΥΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΕΛΛΗΝΑΣ!
Και να γιατί:
-Η μαντάμ Σουσού ντρέπεται και σιχαίνεται που ζει σε μια παράγκα στον Μπύθουλα. Το ίδιο κι εμείς οι Νεοέλληνες που ζούμε στην Ελλάδα. Πιστεύουμε ακράδαντα ότι είμαστε φτιαγμένοι για πιο πολιτισμένες χώρες, Σουηδία, Αυστρία, Λιχτενστάιν, κλπ…
– Η μαντάμ Σουσού μέσα στην αμορφωσιά της μιλάει αλαμπουρνέζικα γαλλικά, εμείς κάνουμε το ίδιο με τα αγγλικά που χρησιμοποιούμε κατά κόρον στην καθομιλουμένη μας -με προφορά greeklish βέβαια γιατί δε «στρίβει» η ρημάδα η γλώσσα και πολύ- και ο λόγος είναι πως, ό,τι λέμε στα ελληνικά μας ακούγεται άσχημο, ταπεινό και χωριάτικο! Ακόμα και τα ονόματα: πόσο καλύτερα ακούγεται το John από το Γιάννης, το Tom από το Θωμάς, το Rose από το Τριανταφυλλιά!
– Η μαντάμ Σουσού ονειρεύεται το Κολωνάκι όπως εμείς ονειρευόμαστε το Εξωτερικό (το Δυτικό Εξωτερικό κατά προτίμηση). Αν θέλουμε να κατακρίνουμε κάτι που γίνεται εδώ στην ταπεινή ψωροκώσταινα, ξεκινάμε πάντα με το: «για πήγαινε στο Εξωτερικό να δεις…» Βέβαια, το να συμπεριφερόμαστε εδώ όπως συμπεριφέρονται οι Ευρωπαίοι στο περιβόητο Εξωτερικό που τόσο θαυμάζουμε, ούτε λόγος…
– Η μαντάμ Σουσού περιφρονεί όλους τους Μπυθουλιώτες γείτονές της, συμπεριλαμβανομένου του συζύγου της Παναγιωτάκη που είναι «λαϊκός» ψαράς και καθόλου τζέντλεμαν. Θαμπώνεται από τον τζιτζιφιόγκο Καντακουζηνό που φέρει Ευρωπαϊκή συμπεριφορά, άσε που φοράει και μονόκλ! Ακριβώς όπως περιφρονούμε και σιχαινόμαστε εμείς οι Νεοέλληνες ο ένας τον άλλον! Είναι γεγονός βέβαια ότι ο καθένας από μας είναι ένα αριστούργημα της Πλάσης που όμοιό του δεν υπάρχει στον κόσμο και γι’ αυτό είναι δύσκολο να συνυπάρξουμε με τους συμπατριώτες μας που είναι πλέμπα. Γι’ αυτό και οι Ευρωπαίοι είναι πάντα καλύτεροι από μας, ψηλοί, ξανθοί και κόκκινοι, ειδικά όταν πίνουν τον κώλο τους και ξερνάνε στα σοκάκια της Σαντορίνης.
– Η μαντάμ Σουσού καταφέρνει να βρεθεί στο Κολωνάκι ανάμεσα στην αθηναϊκή αριστοκρατία με λεφτά που δεν είναι δικά της και της έχουν πέσει στην κυριολεξία από τον ουρανό! Για θύμισέ μου λίγο πώς βρεθήκαμε στην «αγκαλιά» της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας που θέλω να δω κάτι…
– Η μαντάμ Σουσού είναι η πιο φανατική θιασώτης του «Μένουμε Κολωνάκι», έλα όμως που το Κολωνάκι δεν την παραδέχεται ποτέ για «δική» του. Την βλέπουν ως ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο, μ’ ένα συνδυασμό άγνοιας και θράσους, που προκαλεί ίσως χάχανα, όμως ποτέ δεν τη θεωρούν ισάξιο μέλος της αριστοκρατικής περιοχής τους και το μόνο που τους προκαλεί είναι αμηχανία. Ακόμα κι όταν μοστράρει το γεμάτο πουγκί της σκορπίζοντας τα φράγκα δεξιά κι αριστερά, στηρίζοντας την οικονομία του Κολωνακίου! Γαμώτο! Κι εγώ που νόμιζα ότι από το 2001 είμαι Ευρωπαία…
– Την περιουσία της μαντάμ Σουσούς την τρώει τελικά ο ευρωπαϊκής παιδείας Καντακουζηνός και την αναγκάζει να ξεπουλήσει ό,τι της απομένει σε ακίνητα, έτσι αυτή θα αναγκαστεί να γυρίσει στον Μπύθουλα που σιχαίνεται και στον Παναγιωτάκη, τον ψαρά που περιφρονεί. Οι Κολωνακιώτες γελούν με το πάθημά της, αλλά θεωρούν ότι αυτό της άξιζε γιατί στην πραγματικότητα ήταν αμόρφωτη, χωριάτισσα, τεμπέλα και καλοπερασάκιας! Γιατί –προς θεού- δεν πρέπει να χαθεί η συνοχή και το όραμα του Κολωνακίου από παρείσακτους που κατά λάθος βρέθηκαν εκεί…
Άννα
Υ.Γ. Παρ’ όλα αυτά, ο χαρακτήρας της μαντάμ Σουσούς πάντα μου προκαλούσε απίστευτη θλίψη. Είναι τρομερό να ντρέπεσαι γι’ αυτό που είσαι και να σιχαίνεσαι τον εαυτό σου, ενώ θαυμάζεις ό,τι σου είναι «ξένο» και «απρόσιτο» ως ανώτερο. Ακόμα πιο τρομερό είναι να «πιθηκίζεις» συνήθειες και συμπεριφορές που δεν είναι δικές σου. Καλό Χάλογουιν!
(Αγαπητή Άννα, ακριβώς έτσι. Παρατήρησα πρόσφατα πως η Ελλάδα γέμισε Μαντάμ Σουσούδες. Οι Νεοέλληνες πιστεύουν πως είναι Μεγαλέξανδροι -ή τουλάχιστον Ζορμπάδες- και είναι Μαντάμ Σουσούδες. Η Μαντάμ Σουσού είναι ένα τραγικό πρόσωπο. Το είχε πιάσει τέλεια ο Ψαθάς, από το 1941 που εκδόθηκε σε βιβλίο η Μαντάμ Σουσού. Και οι Έλληνες δεν αλλάζουν, όπως νομίζουν. Η Μαντάμ Σουσού αναζητούσε μια νέα ταυτότητα, αρνούμενη τη δική της. Το ίδιο και οι σύγχρονοι Έλληνες. Να είστε καλά.)
Πηγή: Πιτσιρίκος
