Κάπου ανάμεσα στους “τοίχους” του facebook…
Είχαμε ραντεβού μετά τη δουλειά.
Είχα καιρό να τον δω.
Φίλος από παλιά.
Φτάνει στο μαγαζί.
Πιεσμένος αγχωμένος με ένα υπέροχο κουστούμι και ακριβά παπούτσια.
Που είσαι ρε μαλάκα; Χαθήκαμε, μου λέει.
Τον παίρνω αγκαλιά.
Καθόμαστε.
Δεν βγάζει άχνα.
Παίζει με το κινητό του.
Μιλάω με ένα γκομενάκι μου λέει.
Αφού τον αφήνω να μου πει ότι είχε να μου πει και φαίνεται κουλ, χαμογελαστός και ευτυχισμένος,
Πως είσαι; (τον ρωτάω)
Καλά μου λέει.
Μόνο αυτό;
Πολλές ώρες δουλειά.
Δεν έχω χρόνο να κάνω τίποτα.
Κανά ποτό μετά τη δουλειά και τα γαμάω όλα το Σάββατο.
Έρχεται η πουτάνα η Κυριακή και περνάει σαν να μην την έζησα ποτέ.
Και μετά πάλι Δευτέρα στα σκατά.
Μα αφού μου είπες ότι είσαι καλά.
Ναι δεν είμαι πολύ αλλά τι να σου πω μου απαντάει.
Την αλήθεια σου του λέω.
Γελάει.
Είναι ήδη στο δεύτερο ποτό.
Προσπαθώ να τον ξεκλειδώσω.
Άρχισε και μου λέει την καθημερινότητά του.
Τι έχεις να θυμάσαι τον ρωτάω?
Μαλάκα, μου λέει, είναι τρομερό αλλά δεν έχω τίποτα να θυμάμαι. Στη δουλειά μου κάνω πάνω κάτω ακριβώς τα ίδια πράγματα. Γυρνάω σπίτι, φαγητό, λίγο ίντερνετ, λίγο σόσιαλ, ντουζ, ετοιμάζω πράγματα για αύριο και νεκρός.
Σου αρέσει η ζωή σου;
Σκατά είναι ρε. Τι να μου αρέσει!
Έχεις προβλήματα; (τον ρωτάω)
Πολλά μαλάκα και δεν έχω που να τα πω.
Με την κοπέλα σου είστε μαζί;
Όχι.
Γιατί ρε;
Ε, δεν ταιριάζαμε. Δεν τα βρίσκαμε.
Την είχες γνωρίσει; Σε είχε γνωρίσει; Ανοιχτήκατε ποτέ;
Σκέφτεται λίγο.
Όχι, απαντάει.
Τότε πως κατάλαβες ότι δεν ταιριάζετε;
Χαμογελάει.
Με τους φίλους σου μιλάτε;
Τι εννοείς; (με ρωτάει)
Αν μιλάτε, του λέω. Αν αυτά που λέμε εμείς εδώ τα λες με τους φίλους σου.Αν ξέρουν τα προβλήματά σου.Αν ξέρεις τα δικά τους.
Όχι, μου λέει. Δεν έχει τύχει να κάνουμε τέτοια κουβέντα μου λέει.
Και τι σας δένει, τον ρωτάω.
Δεν ξέρω μου λέει. Τους ξέρω χρόνια.Έχουμε πάει ταξίδια, έχουμε κάνει μεθύσια.Έχουμε ωραίες στιγμές.
Τώρα τι έχετε του λέω;
Δεν πολυμιλάμε ρε. Ποιος έχει όρεξη; Γυρνάμε από δουλειές και πίνουμε κανά ποτό, μαλακιζόμαστε και ξεχνιόμαστε, μου λέει.
Άρα του λέω απλά περνάτε το χρόνο σας μαζί από το να είστε μόνοι.
Χαμογελάει.
Εσύ ρε μαλάκα, μου λέει, τι κάνεις;
Διαβάζω, παρατηρώ, παίρνω συνέχεια γνώση, σκέφτομαι, μηχανεύομαι, δουλεύω όσο πρέπει να δουλέψω και ετοιμάζομαι να αλλάξω ζωή του λέω γιατί αυτή δεν βγαίνει.
Παίρνεις ναρκωτικά; (με ρωτάει)
Σου φαίνομαι ναρκωμένος; (του λέω).
Όχι μου λέει και γελάει.
Εσύ, τον ρωτάω, παίρνεις ναρκωτικά; Γιατί μου μοιάζεις ναρκωμένος.
Με παίρνει αγκαλιά.
Μην χάνεσαι μου λέει. Είχα καιρό να μιλήσω και να ανοιχτώ έτσι.
Δεν θα σε σώσω εγώ μαλάκα του λέω.
Εσύ πρέπει να σωθείς.
Φύγαμε.
Μετά από 5 λεπτά μου είχε ήδη στείλει μήνυμα.
“Σε ευχαριστώ. Για όλα. Είμαι ένα χάλι κινούμενο.
Γράφει ο Nikolaos Stephen Hawking
