Η Ταξική πτέρυγα καταγγέλλει την εργοδοσία, την κοινοπραξία «ΑΚΤΩΡ – J&B», που έβαψε τα χέρια της με αίμα.
Ο «δολοφονημένος» εργάτης προστίθεται στους δεκάδες, που κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους για ένα μεροκάματο. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει μεγάλο έργο που να μην κόστισε πολύ ακριβά στην εργατική τάξη σε ζωές, αποδεικνύει από μόνο του ότι δεν είναι πρόκειται για ατύχημα, αλλά για συστηματικό έγκλημα.
Για αυτό το έγκλημα, πέρα από τους άμεσους αυτουργούς, την ουσιαστική ευθύνη έχει η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΕΕ και κεφαλαίου, η οποία θεωρεί την ασφάλεια των εργαζόμενων παραπανίσιο κόστος. Αυτή η πολιτική, σημαίνει επικίνδυνη και τζάμπα εργασία, για τους εργαζόμενους. Μυρίζει αίμα και θάνατο. Εύστοχα το Συνδικάτο Οικοδόμων Πάτρας τονίζει ότι «Το ψαλίδι και η κορδέλα που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας, για τα εγκαίνια των δρόμων, είναι βουτηγμένα στο αίμα των εργατών»
Ο χαμός του Γιάννη Καυκιά μόνο τυχαίος δεν είναι, καθώς, η υπονόμευση των ελεγκτικών μηχανισμών επιταχύνεται και γίνεται εμφανές πως όλοι αυτοί που έχουν βασικό τους στόχο να στηρίξουν την «ανάπτυξη» και «την επιχειρηματικότητα», ουσιαστικά στηρίζουν το κέρδος των αφεντικών με κάθε κόστος. Έτσι βαφτίζουν τα μέτρα ασφαλείας ως εμπόδιο και «γραφειοκρατικές αγκυλώσεις», χωρίς να νοιάζονται για την ανθρώπινη ζωή. Στην Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία της “νεκρής” Επιθεώρησης Εργασίας, τα μισά εργοτάξια έχουν προβλήματα ασφαλείας. Παρά τις υποδείξεις του ΣΕΠΕ οι εργοδότες δεν συμμορφώνονται. Εν γνώσει τους, με τις πλάτες Κυβερνήσεων και ΕΕ, διατηρούν επικίνδυνες πρακτικές αγνοώντας την όποια κείμενη νομοθεσία, έχει απομείνει.
Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα η πολιτική της πλειοψηφίας ΓΣΕΕ, και του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, που έχουν αποδεχτεί όλες τις επιλογές του κεφαλαίου, την ΕΕ, την οικονομία της αγοράς, τον ανταγωνισμό, αφήνει τους εργαζόμενους αφοπλισμένους με την φιλοεργοδοτική τους στάση, αμαυρώνοντας τον ταξικό-εργατικό αγώνα, με τους εργολάβους να αλωνίζουν.
Καλούμε τους εργαζόμενους σε αγώνα για την ανατροπή αυτή της πολιτικής, με πρώτο βήμα τη συμμετοχή και τον αγώνα μέσα από συλλογικότητες και συνδικάτα ανεξάρτητα, ταξικά, μαχητικά, ασυμβίβαστα. Για την ανατροπή της βάρβαρης-αντεργατικής πολιτικής ΕΕ–ΔΝΤ–Κυβέρνησης, με τα εργατικά δικαιώματα μπροστά. Για να διώξουμε τους εργοδοτικούς συνενόχους και να επιβάλουμε το δίκιο του εργάτη. Για να μην θρηνήσουμε άλλους νεκρούς της τάξης μας.
