fbpx

Όσα μάθαμε ψάχνοντας για εργασία

Ένοπλη χαρά-Alfredo M.Bonnano | μέρος Ι

στo Workerland

Θέλω να λαμβάνω τα νέα άρθρα του IforINTERVIEW με e-mail.

Στείλε μας την ιστορία σου

Απόδοση κειμένου: Συλβάνα Παπαϊωάννου για το #IFI  Αγγλικό κείμενο

 

Στο Παρίσι του 1848 η επανάσταση ήταν σαν διακοπές χωρίς αρχή και τέλος.

Μπακούνιν

Με ποια λογική αυτό το παιδί πυροβόλησε τον Montanelli[1] στα πόδια; Δεν θα ήταν καλύτερα να τον είχε πυροβολήσει στο στόμα; Εννοείται θα ήταν. Αλλά θα ήταν πιο βαρύ και πιο εκδικητικό. Το να λαβώσεις ένα τέτοιο τέρας κρύβει μια πιο σημαντική πλευρά, πέρα από την εκδίκηση και  την τιμωρία για τις πράξεις του όντας φασίστας δημοσιογράφος και λακές των αφεντικών. Τον αναγκάζεις πλέον να κουτσαίνει, τον κάνεις να θυμάται για πάντα. Επιπλέον, να τραυματίσεις κάποιον είναι πιο ευχάριστο από το να τον πυροβολήσεις  στο στόμα και κομμάτια του εγκεφάλου να βγαίνουν από τα μάτια.

Ο σύντροφος που βγαίνει το χάραμα και περπατά μέσα στην ομίχλη για να εγκλωβιστεί μέσα στην πνιγηρή ατμόσφαιρα του εργοστασίου ή του γραφείου και να βλέπει τα ίδια πρόσωπα πάντα: τον υπεύθυνο, τον εργοδότη, τον σταχανοβίτη[2] που έχει εφτά παιδιά να θρέψει,  νιώθει συνεχώς την ανάγκη για επανάσταση, τον αγώνα και την σύγκρουση, ακόμη και μια θανατηφόρα. Αλλά θέλει επίσης να βιώσει μια χαρά τώρα, σύντομα. Και τρέφει τις φαντασιώσεις του καθώς περπατά σκυφτός στην ομίχλη, ξοδεύοντας ώρες στις μετακινήσεις, δεινοπαθώντας στις μάταιες εργασίες στο γραφείο ή ανάμεσα στα γρανάζια που λειτουργούν τον άχρηστο μηχανισμό του καπιταλισμού.

Τα όποια bonus, τα σαββατοκύριακα, οι αργίες που πληρώνονται από το αφεντικό είναι σαν να πληρώνεις για να κάνεις σεξ. Μοιάζει αντίστοιχο αλλά κάτι λείπει.

Εκατοντάδες θεωρίες μαζεύονται στα βιβλία, σε μπροσούρες και επαναστατικές σελίδες. Πρέπει να κάνουμε αυτό, εκείνο το άλλο, δες τα πράγματα έτσι ή αλλιώς, επειδή όσοι τα λένε είναι γνώστες, όλοι εκείνοι με κεφαλαίο γράμμα στην λίστα των «ειδικών».

Ακόμη και η ανάγκη να τους έχουμε κοντά στο χέρι μας, με τη μορφή τόμων και βιβλίων, είναι μέρος της ιεροτελεστίας. Να μην τους έχουμε είναι κακό σημάδι, είναι ύποπτο. Πρέπει να τους έχουμε διαθέσιμους ανά πάσα στιγμή. Είναι βαριοί και μπορούμε να τους πετάξουμε στο κεφάλι κάποιου ανόητου. Όχι μια καινούργια, αλλά μια υγιής επιβεβαίωση της αξίας των επαναστατικών κειμένων παρελθόντος και παρόντος.

Δεν αναφέρεται τίποτα στην χαρά σε αυτούς τους τόμους. Η αυστηρότητα ενός μοναστηριού δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την ατμόσφαιρα που αναδίδεται από τις σελίδες τους. Οι συγγραφείς τους, ιέρειες της επανάστασης της εκδίκησης και της τιμωρίας, περνούν την ώρα τους ζυγίζοντας τις ευθύνες και την τιμωρία ή τα αντίποινα.

Ντυμένοι με τα jean τους έχουν πάρει όρκο «αγνότητας», την ακολουθούν και την επιβάλουν. Θέλουν οι θυσίες τους να αναγνωριστούν και να ανταμειφθούν. Πρώτα αποποιούνται τα προνόμια της τάξης τους και έπειτα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους απόκληρους. Μεγάλωσαν με το συνήθειο να χρησιμοποιούν λέξεις που δεν είναι δικές τους και να ανέχονται βρώμικα τραπεζομάντηλα και ξέστρωτα κρεβάτια. Οπότε πρέπει τουλάχιστον κάποιος να τους ακούσει.

Ονειρεύονται επαναστάσεις σύμφωνα με τους κανόνες, άψογα γραμμένες αρχές, αναρχία χωρίς αναταραχές. Αν τα πράγματα πάρουν μια άλλη τροπή, φωνάζουν για προβοκάτσια, ουρλιάζουν να τους ακούσει η αστυνομία.

Οι επαναστάτες είναι άνθρωποι που ακολουθούν με ευλάβεια το «πρόγραμμα». Η επανάσταση πάλι όχι.

 

 

[1] Indro Montanelli (1909-2001), Ιταλός δημοσιογράφος. Εδώ αναφέρεται στον  πυροβολισμό που δέχθηκε στα πόδια τον Ιούνιο 1977 από τις Ερυθρές Ταξιαρχίες.

[2] Σταχανοβίτης: χαρακτηρίζει έναν πολύ παραγωγικό και αποτελεσματικό εργάτη (ειρωνικά).

 

*Αυτό το βιβλίο γράφτηκε το 1977, εν μέσω των επαναστατικών αγώνων που λάμβαναν χώρα στην Ιταλία εκείνη την περίοδο. Παρόλο που οι συνθήκες διαφέρουν σήμερα, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη το τότε διαβάζοντας το βιβλίο. […] Καταδικάστηκα σε φυλάκιση 18 μηνών για τη συγγραφή του βιβλίου αυτού.

Alfredo M. Bonanno
Catania, 14 Ιουλίου 1993

 

© I for Interview team

Σε περίπτωση που επιλέξατε να αναδημοσιεύσετε κάποιο κείμενό μας στο δικό σας site, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκ των προτέρων για την προτίμηση! Ωστόσο,  να σας υπενθυμίσουμε το πόσο ευχάριστο και δίκαιο είναι να ακολουθούνται οι δεοντολογικοί κανόνες που ορίζουν τη σωστή και λειτουργική αναφορά στην αρχική  πηγή ( δλδ. αναγραφή πλήρους ονόματος του site μας και ενεργό link που ανακατευθύνει στο πρωτότυπο άρθρο). Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζετε τον κόπο και τη δουλειά μας και σας ευχαριστούμε διπλά!

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Φρέσκα άρθρα στο Workerland

Στην Κορυφή