Δύο πράγματα στα γρήγορα θα σας πω, γιατί θέλω να σχολάσω και να φύγω – εδώ και 9 ώρες το θέλω, you know what I mean – και επίσης θέλω να το βγάλω από μέσα μου.
Εκεί που πέθανε το savoir vivre γεννήθηκε το κυρ(ι)α- Αμάντα
Λοιπόν, ας μιλήσουμε για formal καταστάσεις και savoir vivre σε ομίλους, γραφεία, εταιρείες (white collars αλερτ):
ΕΝΑ
Δεν μπορεί να είναι κύριος ή κυρία + μικρό όνομα στον γραφειάτο κλάδο. Δεν είναι πχ. κύριε Γιάννη, κυρία Σοφία. Είναι είτε Γιάννη, είτε Σοφία, ΣΚΕΤΟ (στον ενικό) ή αν πρέπει να διατηρηθεί πληθυντικός ευγενείας, τότε είναι «κύριε Χατζόπουλε», «κυρία Παπαδάκη».
ΔΥΟ
Όταν παίρνουμε τηλέφωνο σε μία εταιρεία, συνεργάτων ή τελοσπάντων δεν έχει σημασία τι εταιρεία είναι, δεν προσφωνούμε τον εαυτό μας κύριο ή κυρία. Δε θα πάρεις βρε παιδί μου τηλέφωνο και θα πεις «Ναι, καλημέρα σας. Είμαι η κυρία Πατσοπούλου από την Company Group.».
Θα πεις «Καλημέρα, είμαι η Αμάντα Πατσοπούλου (ή έστω, σκέτο Πατσοπούλου) από την …. και θέλω τον/την κύριο/κυρία Τάδε»
Ας θεωρηθεί το παρόν σαν teaser. Θα ακολουθήσει «άρθρο κόλαφος» που λένε και στα πρωτοσέλιδα του κίτρινου τύπου, με διαφόρα τέτοια πράγματα που διαλύουν νεύρα και εντυπώσεις.
Για το #IFI
Αμάντα Πατσοπούλου
