Απόδοση κειμένου: V for Vallia
Για το #IfI
Αρχικό κείμενο: What coronavirus has taught us about inequality
Οι πανδημίες δεν υλοποιούνται μεμονωμένα. Αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του καπιταλισμού και του αποικισμού.
Μετά τον σεισμό στην Αϊτή τον Ιανουάριο του 2010, ο οποίος σκότωσε περισσότερους από 250.000 ανθρώπους και άφησε πάνω από 1 εκατομμύριο αστέγους, μετακόμισα στο Port-au-Prince για να βοηθήσω.
Ως πρόσφατη απόφοιτη του προγράμματος σπουδών για τη δημόσια υγεία και λόγω της καταγωγής μου από την Αϊτή, σκέφτηκα πως η εμπειρία μου και η γνώση της γλώσσας θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμες.
Όταν έφτασα, η κατάσταση ήταν ήδη σοβαρή. Εν μέσω φτώχειας, πολιτικής αστάθειας και μηδαμινών υποδομών, ο λαός της Αϊτής αγωνιζόταν να ξανά χτίσει τη ζωή του.
Όμως, η ζωή τους χειροτέρεψε σημαντικά, όταν λίγους μήνες μετά, εμφανίστηκε ένας σιωπηλός δολοφόνος: η χολέρα.
Η επιδημία χολέρας, η οποία ξέσπασε κοντά στη βάση που στεγάζονταν οι ειρηνευτικές δυνάμεις των Ηνωμένων Εθνών, σκότωσε πάνω από 10.000 ανθρώπους κι επηρέασε πάνω από 800.000. Επίσης, μόλυνε την κύρια πηγή νερού του νησιού, τον ποταμό Artibonite, δυσκολεύοντας περισσότερο τις προσπάθειες ανακούφισης.
Το ξέσπασμα του 2010, που ήταν το πρώτο ξέσπασμα χολέρας μεγάλης κλίμακας τον 21ο αιώνα, έφερε θάνατο κι αναστάτωση σε πρωτοφανή κλίμακα. Όμως, δεν σόκαρε ιδιαίτερα τον παγκόσμιο Βορρά.
Άλλωστε, αυτό που συνέβη στην Αϊτή, ήταν σύμφωνο με την κατανόησή τους για τις επιδημίες – θανατηφόρα κρούσματα αρχαίων ασθενειών, τα οποία επηρεάζουν ξένους ανθρώπους σε εξωτικά, μακρινά και φτωχά εδάφη.
Λυπήθηκαν γι’ αυτό που συνέβαινε στο νησί της Καραϊβικής, μερικοί μάλιστα δώρισαν χρήματα και τρόφιμα ώστε να βοηθήσουν, όμως οι περισσότεροι δεν είδαν αυτό το ξέσπασμα ως μια κλήση ετοιμότητας ώστε να επανεξετάσουν την ετοιμότητα και των δικών τους χωρών, καθώς και της παγκόσμιας κοινότητας, σε ένα τέτοιο ξέσπασμα επιδημίας ή πανδημίας.
Δέκα χρόνια μετά, βρισκόμαστε στη μέση μιας πανδημίας, που δεν καταστρέφει μόνο τον παγκόσμιο Νότο, αλλά και χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής, της Αυστραλίας – χώρες οι οποίες είχαν καταλήξει στην πίστη πως γι’ αυτές, οι πανδημίες είναι μέρος μιας παρελθούσας ιστορίας.
Φυσικά, οι χώρες αυτές, αντιμετώπισαν την θανατηφόρα πανδημία του HIV/AIDS τη δεκαετία του 1990, όμως οι περισσότεροι πολίτες θεώρησαν πως αυτή η ασθένεια επηρεάζει τους “άλλους”, δηλαδή τους ομοφυλόφιλους άνδρες, τις μειονότητες και τους ανθρώπους των αναπτυσσόμενων χωρών.
Από τότε που ο COVID-19 αναγνωρίστηκε στην Κίνα ως ένα νέο επικίνδυνο μέλος της οικογένειας των κοροναϊών, έχει εξαπλωθεί σε περισσότερες από 100 χώρες στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας, της Αμερικής, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γερμανίας.
Ως μία ιδιαίτερα μολυσματική αναπνευστική νόσος, αποτελεί απειλή για όλους, σε κάθε κοινωνία.
Στις 11 Μαρτίου 2020, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, κήρυξε τον COVID-19 ως πανδημία κι ο κατάλογος των πληγεισών χωρών συνεχίζει ν’ αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς.
Τώρα, ο παγκόσμιος Βοράς, αντιμετωπίζει μία επιδημία η οποία, εσωτερικά κι εξωτερικά, δεν επηρεάζει μόνο τους “άλλους”, αλλά όλους τους πολίτες αδιακρίτως.
Ο αριθμός των νεκρών έχει ήδη ξεπεράσει τους 6.500 κι έχει προκαλέσει τεράστιο πλήγμα στην παγκόσμια οικονομία. Οι χώρες, αυτές που είχαν συνηθίσει να παρακολουθούν της πανδημίες από μακριά, προσπαθούν τώρα να περιορίσουν τον ιό, προτού προκαλέσει περισσότερη καταστροφή στους πολίτες των.
Η Ιταλία, στην οποία έχουν πεθάνει πάνω από 1.800 άνθρωποι, θέσπισε εθνική καραντίνα, αφήνοντας τη χώρα σε αδιέξοδο. Οι ΗΠΑ επέβαλαν μηνιαία ταξιδιωτική απαγόρευση στους ευρωπαίους πολίτες κι η Γερμανία κλείνει τα σύνορά της με Αυστρία, Δανία, Γαλλία, Λουξεμβούργο κι Ελβετία.
Η γερμανική κυβέρνηση, επίσης, απαγόρευσε όλες τις συναθροίσεις άνω των 100 ατόμων. Η Ισπανία διέταξε τους πολίτες της να μείνουν σπίτι, κλείνοντας σχολεία, εστιατόρια και μπαρ.
Η εναέρια κυκλοφορία έχει σχεδόν σταματήσει. Το πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο της Ευρώπης, το Heathrow, αναφέρει ότι ο συνολικός αριθμός των επιβατών σε σχέση με πέρυσι τέτοια εποχή, έπεσε κατά 4.8%.
Εν τω μεταξύ, οι άνθρωποι έτρεξαν στα σούπερ μάρκετ για είδη πρώτης ανάγκης, αδειάζοντας τα ράφια από κονσέρβες, ζυμαρικά και χαρτί υγείας. Πολλοί επίσης, εφοδιάστηκαν με μάσκες, απολυμαντικά κι αντισηπτικά, προκαλώντας ελλείψεις σε πολλούς τομείς.
Η απάντηση του παγκόσμιου Βορρά στην πανδημία, ήταν από πολλές απόψεις παρόμοια με τις ξενοφοβικές αντιδράσεις της Ευρώπης στις πληγές της μακρινής ιστορίας.
Όχι μόνο έσπευσε να κλείσει την είσοδο τους αλλοδαπούς προσπαθώντας να κρατήσει τον ιό εκτός, αλλά πολλοί πολίτες των χωρών αυτών ανταποκρίθηκαν στην κρίση με τον γνωστό παράλογο πανικό, με ξενοφοβία και ρατσισμό.
Από τις ΗΠΑ έως το Ηνωμένο Βασίλειο, άνθρωποι ασιατικής καταγωγής, αντιμετώπισαν ρατσιστικές και ξενοφοβικές επιθέσεις, καθώς τους θεωρούσαν παράλογα υπεύθυνους για το ξέσπασμα της επιδημίας.
Συνολικά, οι χώρες του παγκόσμιου Βορρά, δεν κατάφεραν να δουν τον παγκόσμια χαρακτήρα της κρίσης που αντιμετωπίζουμε. Καθώς έσπευσαν να προστατεύσουν τους δικούς τους ανθρώπους, υπέκυψαν για ακόμα μία φορά, σε παλαιότερες δοξασίες οι οποίες θεωρούσαν πως οι επιδημίες προέρχονται από τους “βρώμικους και παράξενους ξένους”.
Επιπλέον, δεν αναγνώρισαν την ανάγκη μιας παγκόσμιας στρατηγικής για τη δημόσια υγεία, η οποία θα περιέχει την τρέχουσα πανδημία του COVID-19 και παρόμοιες εστίες ασθενειών του μέλλοντος. Αντίθετα, εστίασαν μόνο στον εαυτό τους.
Η Ουάσιγκτον για παράδειγμα, φαίνεται να έχει προσφέρει πολλά χρήματα στους Γερμανούς επιστήμονες οι οποίοι εργάζονται σε ένα εμβόλιο για τον κοροναϊό, ώστε οι ΗΠΑ να αποκτήσουν αποκλειστική πρόσβαση στην εργασία τους.
Οι πανδημίες δεν υλοποιούνται μεμονωμένα. Αποτελούν αναπόσπαστο μέλος του καπιταλισμού και του αποικισμού.
