«Που κείται το καίριο»;
Κι αναζητώ έναν τρόπο να κοιτάξω. Να στραφώ προς το όλον. Αλλά το παράθυρο είναι μοιρασμένο σε τετράγωνα, κύκλους, ανομοιόμορφα αποσπάσματα. Κι ο κόσμος που βλέπει το ίδιο. «Θρυμματισμένοι καιροί». Να στραφώ στην ποίηση, φαίνεται σαν να βλέπει από πολύ μακρυά. Η πολιτική πάλι κοιτάζει από πολύ κοντά, χάνει ολότητες. Κι ύστερα, άνθρωποι φεύγουν…