fbpx

Όσα μάθαμε ψάχνοντας για εργασία

Αγώνας για ταξική αντεπίθεση ή πειθαρχία στην ατζέντα της ΓΣΕΕ;

στo Χαρτοφύλακας

Θέλω να λαμβάνω τα νέα άρθρα του IforINTERVIEW με e-mail.

Στείλε μας την ιστορία σου

Η υποτίμηση της αντιδραστικής «κοινωνικής συμμαχίας» αφοπλίζει το εργατικό κίνημα

Οι δυνάμεις που συνέβαλαν στο να μην υπάρχει απεργιακή απάντηση στο νέο μνημόνιο που ψηφίζεται στη βουλή βοηθούν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να περάσει τα μέτρα

Η φιέστα της «κοινωνικής συμμαχίας», που βαφτίστηκε απεργία στις 30 Μάη από τον εργοδοτικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, ανέδειξε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο τη σήψη και τον εκφυλισμό τους. Η μεγάλη πλειοψηφία της εργατικής τάξης τους γύρισε την πλάτη. Η βιτρίνα της «πανεθνικής μέρας δράσης» με την αποφασιστική συμβολή των ταξικών αγωνιστικών δυνάμεων, της Πρωτοβουλίας των πρωτοβάθμιων σωματείων, άλλων αγωνιστικών ταξικών σωματείων, του ΝΑΡ και της νΚΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων αντικαπιταλιστικών δυνάμεων έσπασε. Δεν έχουμε αυταπάτες όμως πως ξεμπερδέψαμε με την «κοινωνική συμμαχία», ως προσπάθεια θεμελίωσης ενός νέου πυλώνα της εθνικής ενότητας πλάι σε αυτόν που επιχειρήθηκε να θεμελιωθεί με το άνοιγμα των «εθνικών θεμάτων» και των εθνικιστικών συλλαλητηρίων. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ, μιλώντας στη Γενική Συνέλευση των βιομηχάνων στις 29 Μάη, έδωσε συγχαρητήρια στην κυβέρνηση και κατέληξε δηλώνοντας πως «χρειαζόμαστε μια νέα κοινωνική συμφωνία εργαζομένων και εργοδοτών, με όρους μέλλοντος και όχι παρελθόντος. Σε συνεργασία με την ΓΣΕΕ, για θέματα ανάπτυξης της εργασίας».

Ο δεύτερος στόχος της 30 Μάη ήταν να ψηφιστούν τα προαπαιτούμενα της δ΄ αξιολόγησης και το σφαγιαστικό μεσοπρόθεσμο μέχρι το 2022 χωρίς ενοχλητικές απεργίες, όπως έγινε και στην γ΄ αξιολόγηση ή στη μάχη ενάντια στον αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου. ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αρνούνται να προκηρύξουν απεργιακή κινητοποίηση, δίνοντας ένα ακόμα χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Απέτυχε όμως και η προσπάθεια του ΠΑΜΕ, αλλά και άλλων δυνάμεων (ΜΕΤΑ, μ-λ ρεύμα) να δώσουν ταξικό περιεχόμενο(!) σε μια απεργία-καρικατούρα με εργοδοτικά και κυβερνητικά αιτήματα. Υποτίμησαν την τομή που επιχειρείται και αντιμετώπισαν την πανεθνική μέρα δράσης (που βαφτίστηκε απεργία) με τη γνωστή τακτική του ακολουθητισμού στις πρωτοβουλίες (ακόμα και όταν είναι αντιδραστικές!) του αστικοποιημένου συνδικαλισμού. Για να περιχαρακώσουν μάλιστα τα μέλη τους και να αντιμετωπίσουν τη δικαιολογημένη δυσφορία μεγάλων τμημάτων της εργατικής τάξης γι’ αυτή την οπορτουνιστική επιλογή, εκτόξευσαν συκοφαντίες, διαστρέβλωση ακόμα και κατηγορίες περί «απεργοσπασίας» όσων διαφώνησαν και καταψήφισαν το περιεχόμενο, το σχέδιο και τις δράσεις της «κοινωνικής συμμαχίας», αναδεικνύοντας παράλληλα την επείγουσα ανάγκη ταξικής ανασυγκρότησης του κινήματος.

Η λανθασμένη αντιμετώπιση της αντιδραστικής φιέστας ως μια «απεργία» από τα ίδια, που μπορείς να της αλλάξεις περιεχόμενο, δεν απαντά στις βαθύτερες αναζητήσεις ενός πρωτοπόρου κομματιού του εργατικού κινήματος, που με αντιφατικά φυσικά χαρακτηριστικά ήθελε να δώσει τη μάχη ενάντια στην «κοινωνική συμμαχία». Δεν απάντα στο αμείλικτο ερώτημα πως μπορείς να βαφτίσεις «απεργία» μία δράση όπου εργαζόμενοι και εργοδότες καλούνται να κινητοποιηθούν από κοινού για αιτήματα των εργοδοτών. Το επιχείρημα πως η εργατική τάξη δεν ασχολείται με την «κοινωνική συμμαχία» δείχνει ακριβώς το πρόβλημα που θα βρούμε μπροστά μας, δηλαδή τη συσκότιση των στόχων της «κοινωνικής συμμαχίας» αντί για τη μάχη αποκάλυψης και απόκρουσης της. Γι’ αυτό το ΠΑΜΕ στα καλέσματα για την απεργία αποσιώπησε την καταγγελία της «κοινωνικής συμμαχίας». Όσοι αποσύνδεσαν την «κοινωνική συμμαχία» από την απεργία 30/5 θα έπρεπε να εξηγήσουν για παράδειγμα στους εργαζόμενους-σκλάβους του εμπορίου πως είναι δυνατόν στις 28/5 να αγωνίζονται να κλείσουν τα μαγαζιά υπερασπιζόμενοι την κυριακάτικη αργία ενάντια στην ΕΣΕΕ και την Τετάρτη 30/5 να «απεργούν» μαζί με την ΕΣΕΕ για την ανάπτυξη και την επιχειρηματικότητα ενάντια στον λαϊκισμό και την πόλωση.

Οι δυνάμεις αυτές θεώρησαν την κοινωνική συμμαχία ως συνηθισμένη στάση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ εγκαλώντας μας ότι αργά το θυμηθήκαμε. Κάνουν τεράστιο λάθος. Φυσικά και σε όλες τις κρίσιμες καμπές αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού και των τομών του κεφαλαίου σε βάρος της εργατικής τάξης ο εργοδοτικός συνδικαλισμός τάχθηκε με την πλευρά του κεφαλαίου και των επιδιώξεων του, παρά τους ηρωικούς αγώνες της εργατικής τάξης που ξεπουλήθηκαν από τη γραφειοκρατία. Όμως είναι η πρώτη φορά και ιδιαίτερα στη νέα φάση, που επιδιώκουν να διεκδικήσουν, χρησιμοποιώντας το όπλο της απεργίας και όχι απλά να διακηρύξουν, τα αιτήματα της εργοδοσίας. Όσο για το επιχείρημα ότι αργά το θυμηθήκαμε ας βρουν άλλο αποδέκτη. Το ΝΑΡ και άλλες ταξικές δυνάμεις, εδώ και πολλά χρόνια τόνιζαν και παρέμβαιναν έμπρακτα για την ταξική ανασυγκρότηση του κινήματος, όταν άλλοι (αρκετές φορές και το ΠΑΜΕ) χλεύαζαν και λοιδορούσαν τις προσπάθειες αυτές ως διασπαστικές και σεχταριστικές διαιωνίζοντας τον κυρίαρχο ρόλο της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στο εργατικό κίνημα. Το ΠΑΜΕ αν και κυρίαρχη δύναμη στον ιδιωτικό τομέα προτίμησε το ρόλο παρακολουθητή του ημερολόγιου της ΓΣΕΕ όλα αυτά τα χρόνια. ΠΑΜΕ και ΜΕΤΑ μετά τις μεγάλες κινητοποιήσεις του ασφαλιστικού το Φλεβάρη 2016, που ο κόσμος ξαναβγήκε στο δρόμο του αγώνα, αρνήθηκαν κάθε αγωνιστικό σχεδιασμό και απεργιακή κλιμάκωση με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε το 2016 στο φιάσκο της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου την Κυριακή του Θωμά εντελώς αμαχητί. Τα 560 σωματεία που συσπειρώθηκαν για τις ΣΣΕ αντί για δύναμη πυρός στην ανασυγκρότηση του κινήματος περιορίστηκαν με ευθύνη του ΠΑΜΕ σε παρακολουθητές μιας κοινοβουλευτικής ερώτησης ένα απόγευμα και μετά ξεχάστηκαν.

Μπροστά στα μέτρα της δ΄ αξιολόγησης που θα ψηφιστούν στη Βουλή την επόμενη βδομάδα όλες οι δυνάμεις θα κριθούν για τη στάση τους. Η Πρωτοβουλία Πρωτοβάθμιων Σωματείων αμέσως μετά τις 30/5 πραγματοποίησε νέα Συνέλευση Αγώνα και αποφάσισε ανοιχτό ενωτικό κάλεσμα σε όλα τα αγωνιστικά σωματεία για κινητοποιήσεις και πανεργατική απεργία από τα κάτω. Η πρόταση αυτή κατατέθηκε στην ΑΔΕΔΥ και καταψηφίσθηκε από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό. Το ΠΑΜΕ αντί να συμβάλλει στην οργάνωση απεργιακής κινητοποίησης «κλιμακώνει» με απογευματινό συλλαλητήριο για την απόκρουση των μέτρων! Δε θα εκπλαγούμε αν η ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ καλέσουν το ίδιο. Απεργία να μην υπάρχει!!! Αλήθεια ποιος βοηθάει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να περάσει τα μέτρα; Οι ταξικές δυνάμεις που αντιτάχθηκαν μέχρι τέλους στην κοινωνική συμμαχία ή αυτές που με τη στάση τους συνέβαλαν να μην υπάρχει κανένας απεργιακός σχεδιασμός μπροστά στην ψήφιση του νέου μνημονίου;

Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.

Υ.Γ. Η λάσπη της απεργοσπασίας δεν μας αγγίζει γιατί οι εργαζόμενοι στους εργατικούς χώρους γνωρίζουν την διαρκή μάχη των μελών του ΝΑΡ και των άλλων ταξικών δυνάμεων για την επιτυχία των απεργιών.

 

Πηγή: http://prin.gr

© I for Interview team

Σε περίπτωση που επιλέξατε να αναδημοσιεύσετε κάποιο κείμενό μας στο δικό σας site, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκ των προτέρων για την προτίμηση! Ωστόσο,  να σας υπενθυμίσουμε το πόσο ευχάριστο και δίκαιο είναι να ακολουθούνται οι δεοντολογικοί κανόνες που ορίζουν τη σωστή και λειτουργική αναφορά στην αρχική  πηγή ( δλδ. αναγραφή πλήρους ονόματος του site μας και ενεργό link που ανακατευθύνει στο πρωτότυπο άρθρο). Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζετε τον κόπο και τη δουλειά μας και σας ευχαριστούμε διπλά!

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Φρέσκα άρθρα στο Χαρτοφύλακας

Στην Κορυφή