fbpx

Όσα μάθαμε ψάχνοντας για εργασία

Αγγλία, Λονδίνο | «Θεωρώ πως αρχικά η ενημέρωση ήταν ελλιπής, η κυβέρνηση χρησιμοποιούσε αρκετά ασαφείς εκφράσεις»

στo Working heroes

Θέλω να λαμβάνω τα νέα άρθρα του IforINTERVIEW με e-mail.

Στείλε μας την ιστορία σου

Γραπτή συνέντευξη της Δρ. Λίνα Βαρότση, στην V for Vallia

Για το #IFI

Η κυβέρνηση χρησιμοποιούσε αρκετά ασαφείς εκφράσεις για να ενημερώσει για την κατάσταση και τα μέτρα που χρειαζόταν να ληφθούν-παραδείγματος χάρην, αρχικά ο Μπόρις Τζόνσον χρησιμοποιούσε “συστάσεις” και όχι “οδηγίες”.

IFI: Πώς είναι η κατάσταση αυτή τη στιγμή στην Μεγάλη Βρετανία; Υπάρχει επάρκεια αγαθών; Τι συμβαίνει στο χώρο εργασίας;

Λίνα: Ακόμα και τώρα, Πανεπιστήμια και Κολέγια δεν έχουν κλείσει-λειτουργούν απλά με διαδικτυακή παράδοση και υποστήριξη προγραμμάτων.

Επικρατεί μεγάλη αβεβαιότητα και ανασφάλεια, όπως και στον υπόλοιπο κόσμο άλλωστε. Η εφαρμογή μέτρων όπως το κλείσιμο των σχολείων και η απομόνωση ήρθαν με αξιοσημείωτη καθυστέρηση σε σχέση με το μεγαλύτερο μέρος της υπόλοιπης Ευρώπης.

Όσον αφορά τον χώρο εργασίας, η πλειοψηφία του κόσμου πλέον δουλεύει από το σπίτι, όμως η λίστα των λεγόμενων “key workers” φαίνεται να είναι ανεξάντλητη και τα σχολεία έχουν μείνει ανοιχτά για να υποστηρίξουν τα παιδιά των εργαζόμενων που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία, που περιλαμβάνει από γιατρούς, νοσοκόμους και μικροβιολόγους ως εργαζόμενους στο Transport for London.

Ακόμα και τώρα, Πανεπιστήμια και Κολέγια δεν έχουν κλείσει-λειτουργούν απλά με διαδικτυακή παράδοση και υποστήριξη προγραμμάτων.

Πότε ενημερωθήκατε για το πρώτο κρούσμα; Υπήρξε κάποια ανησυχία από τη μεριά της κυβέρνησης;

Λίνα: Αν θυμάμαι καλά, και με επιφύλαξη, πριν από τρεις ή τέσσερις βδομάδες περίπου. Ουσιαστικά βήματα η κυβέρνηση δεν έκανε, παρά δυο βδομάδες μετά. Τα προϊόντα εξαφανίζονται από τα ράφια σε λίγες ώρες μέσα και σε πολλά μέρη της χώρας η αναμονή για την παραλαβή των τροφίμων από διαδικτυακή παραγγελία είναι 2 εβδομάδες.

Είναι επαρκής η ενημέρωση για τον ιό, τόσο από τα μέσα όσο και από την κυβέρνηση;

Λίνα: Θεωρώ πως αρχικά η ενημέρωση ήταν ελλιπής και η παροχή της φειδωλή, σε σχέση με άλλα μέσα ενημέρωσης στην Ευρώπη.

Η κυβέρνηση χρησιμοποιούσε αρκετά ασαφείς εκφράσεις για να ενημερώσει για την κατάσταση και τα μέτρα που χρειαζόταν να ληφθούν-παραδείγματος χάρην, αρχικά ο Μπόρις Τζόνσον χρησιμοποιούσε “συστάσεις” και όχι “οδηγίες”.

Αυτό άλλωστε ειναι εμφανές από την αρχική στάση προς την “ανοσία της αγέλης”. Θεωρώ πως υπήρξε σημαντική καθυστέρηση και ως προς το κομμάτι της πληροφόρησης και ως προς την εφαρμογή των μέτρων στην Αγγλία.

Πιστεύεις ότι η κυβέρνηση άργησε να λάβει τα απαραίτητα μέτρα; Ποια είναι η γενική άποψη των πολιτών;

Λίνα: Ναι, υπήρξε μια εμφανής και αδικαιολόγητη καθυστέρηση που προκάλεσε ένα γενικότερο κλίμα ανησυχίας και αβεβαιότητας και αυτό είναι εμφανές από τις επιδρομές στα σούπερ μάρκετ.

Τα προϊόντα εξαφανίζονται από τα ράφια σε λίγες ώρες μέσα και σε πολλά μέρη της χώρας η αναμονή για την παραλαβή των τροφίμων από διαδικτυακή παραγγελία είναι 2 εβδομάδες.

λονδινο

Οι πολίτες φαίνεται να είναι διχασμένοι;

Λίνα: Υπάρχει το ποσοστό που αφουγκράζεται τη σοβαρότητα της κατάστασης και κατακρίνει την κυβέρνηση για την αρχική και προτεταμένη της αδράνεια και συναντάς και αυτούς που ακόμα δε φαίνεται να έχουν επίγνωση της κατάστασης και συγκρίνουν την πανδημία με τροφικές δηλητηριάσεις και καγχάζουν μπροστά στον πανικό – όχι τον πανικό στα ράφια, που πράγματι είναι απαράδεκτο φαινόμενο, αν μη τι άλλο ως έλλειψη κοινωνικής ευθύνης για τους συμπολίτες τους-αλλά για την εκδήλωση της έντονης ανησυχίας που έχει επιφέρει όλο τούτο.

Υπάρχει ανησυχία ή ισχύει αυτό που γράφεται σε διάφορα έντυπα Μέσα πως οι Βρετανοί πιστεύουν πως είναι άτρωτοι;

Λίνα: Υπάρχει ανησυχία, ναι, αλλά υπάρχει και η άλλη πλευρά, που χαρακτηρίζει γενικότερα τη νοοτροπία των Βρετανών – και ιδιαίτερα των Άγγλων – και δε μετά-Μπρέξιτ.

Σε άρθρο που επέκρινε την κωλυσιεργία του Μπόρις Τζόνσον ως προς τη λήψη μέτρων, διάβασα και το αδιανόητο “η κυβέρνηση μαθαίνει από την υπόλοιπη Ευρώπη” υπό την έννοια ότι μαθαίνει να αποφεύγει τα λάθη της Ευρώπης, εξού και η προσέγγιση της ανοσίας της αγέλης.

Δίχως να θέλω να γενικολογήσω, θεωρώ πως είναι μια νοοτροπία που διέπει και εκπροσωπεί τον σύγχρονο Βρετανό-υπέρμαχο του Μπρέξιτ απόλυτα.

Βλέπουμε στην Ευρώπη να εφαρμόζεται καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας. Συζητούν κάτι αντίστοιχο εκεί;

Λίνα: Εφαρμόζεται από την Τρίτη, 24 Μάρτη.  Οι πολίτες δεν μπορούν να κυκλοφορούν “αναίτια” και κυκλοφορεί λίστα με επιτρεπόμενες δραστηριότητες. Λάβαμε και μήνυμα στα κινητά μας. Βεβαίως η λέξη lockdown επίσημα δεν έχει χρησιμοποιηθεί.

Γιατί πιστεύεις ότι η κυβέρνηση άργησε να λάβει μέτρα, αφήνοντας μέχρι και πριν λίγα εικοσιτετράωρα ανοιχτά σχολεία και παμπ;

Λίνα: Λόγω του ενδεχόμενου αντίκτυπου που θα είχε στην οικονομία. Πιστεύω πως ήθελε καθαρά να ελαχιστοποιήσει το ρίσκο. Ο Τζόνσον έχει χαρακτηριστεί ως “κοινωνικός Δαρβινιστής” – ο ισχυρότερος επιβιώνει.

Κάποια στιγμή μάλιστα μέλος της κυβέρνησής του επικρίθηκε για την κυνικότητα κάποιων σχολίων που αφορούσαν την πιθανή απώλεια ευπαθών πληθυσμό και το πόσο ωφέλιμο θα είναι κάτι τέτοιο για την οικονομία.

Έπειτα το αρνήθηκαν, όμως κυκλοφόρησε πολύ. Επίσης, ανάμεσα στα επιχειρήματα που διάβασα για τα σχολεία ήταν ότι “τα παιδιά είναι πιο ασφαλή εκεί, μιας και επιβλέπονται μονίμως από ενήλικες’”– λες κι όταν είναι σπίτι δε συμβαίνει αυτό.

Εργάζομαι σε ένα από τα πιο διακεκριμένα κολλέγια του Λονδίνου, και ξέρω πως οι φοιτητές άρχισαν να επιστρέφουν στις πατρίδες τους εξαιτίας της ανασφάλειας που ένιωθαν λόγω της αρχικής αδράνειας. Κινέζοι φοιτητές, που συχνά γίνονταν στόχος ελεεινών ρατσιστικών επιθέσεων, έσπευσαν να επιστρέψουν στην Κίνα.

Πιστεύεις ότι το εθνικό σύστημα υγείας εκεί, είναι σε θέση ν’ ανταπεξέλθει;

Εξαρτάται από τον αντικτυπο της καθυστέρησης για τη λήψη μέτρων. Η κυβέρνηση πάντως έχει συχνά κατηγορηθεί για τις περικοπές στο σύστημα υγείας και την απώλεια Ευρωπαίων και διεθνών επιστημόνων λόγω του Μπρέξιτ και των χαμηλών μισθών. Η χρονική συγκυρία είναι τραγική. Ο χρόνος θα δείξει.

Έχει τεθεί στο τραπέζι των πολιτικών συζητήσεων η “ατομική ευθύνη”;

Λίνα: Είναι μια φράση που ξεπηδά ανάμεσα σε “συστάσεις” και “συμβουλές”, ουσιαστικά μετατοπίζοντας το βάρος των αποφάσεων από την κυβέρνηση στον λαό. Δεν έχει αποκτήσει τις διαστάσεις που απέκτησε στην Ελλάδα-από την άλλη όμως, η λέξη “ατομικότητα” είναι μια λέξη βαθιά συνυφασμένη με την αγγλική κουλτούρα, αν με καταλαβαίνεις.

Να τολμήσω να σε ρωτήσω αυτό που συζητάμε τόσοι και τόσοι μεταξύ μας; Ζούμε το τέλος του καπιταλισμού;

Λίνα: Καλή ερώτηση. Και μάλιστα αναφορικά με την χώρα που ουσιαστικά εφήυρε τον καπιταλισμό. Δεν ξέρω αν ζούμε το τέλος του.

Ξέρω ότι οι προτεραιότητες έτσι όπως έχουν τεθεί, τα διλήμματα που προκύπτουν (και εύχομαι να μην προκύψουν πιο σοβαρά, πιο τραγικά διλήμματα) και ο τρόπος που η αγορά αναδιαμορφώνεται και αλλάζει καταδεικνύει πραγματικά τα “δεδομένα” στα οποία στηρίζεται το οικονομικό σύστημα, και πόσο εύκολα μπορεί να καταρρεύσει όταν η “Γαία” αποφασίζει ότι νισάφι πια. Ίδωμεν.

λονδινο

Μια ευχή Λίνα. Μια ευχή για το τέλος, ένα θετικό μήνυμα για όσα βιώνουμε αυτό το διάστημα.

Λίνα: Εμένα όλο τούτο με έπιασε σε σημείο μετάβασης – και τι μετάβασης. Επαναπατρισμό επειτα από 17 χρόνια στην Αγγλία. Σκέφτομαι αυτό που αυτολεξί ακούω από πολλούς-πως μοιάζει σαν κακό όνειρο, πως είναι ασύλληπτο.

Προσωπικά ίπταμαι μέσα σε ένα πέπλο αποπραγματοποίησης, και παίρνω μια-μια τις μέρες, ένα τη φορά. Εύχομαι να είμαστε όλοι ασφαλείς και υγιείς. Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας όσο μπορούμε, να μην αυτομαστιγωνόμαστε αν λυγίζουμε. Εύχομαι να έρθει μια μέρα που να λέμε “θυμάστε τότε που…; Το περάσαμε κι αυτό.”

Ο εγκλεισμός δεν έχει για όλους τις ίδιες συνέπειες-για ανθρώπους με ψυχικές νόσους, για θύματα ενδοοικογενειακής βίας, για τις ευπαθείς ομάδες που βιώνουν ίσως μια αβάσταχτη μοναξιά. Γι’αυτό παιδιά, σηκώστε το τηλέφωνο, κάντε τη φωνή σας να ακουστεί, την παρουσία σας εμφανή.

Εδώ είμαστε όλοι. Τα ντουβάρια μας χωρίζουν, αλλά η τεχνολογία, αυτή η τεχνολογία που συχνά τόσο επικρίνουμε, μας κρατάει κοντά. Καλή δύναμη σε όλους. Μια μέρα τη φορά.

Η Δρ. Λίνα Βαρότση ζει στο Λονδίνο και εργάζεται ως Γενική Διοικητική Διευθύντρια στο Royal College of Art. Συνεργάζεται με τις εκδόσεις Πουά ως Σύμβουλος Έκδοσης και Επιστημονική Επιμελήτρια, ενώ τώρα τελειώνει το πρώτο της μυθιστόρημα και είναι διδάκτορας στην Αγγλική Γλώσσα και τη Δημιουργική Γραφή. Είναι απόφοιτος της Σχολής Δημοσιογραφίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου και έκανε το μεταπτυχιακό της στην Παραγωγή και Σκηνοθεσία Φιλμ στο Λιντς της Αγγλίας. Ζει κι εργάζεται στην Αγγλία για 17 έτη.

Γραπτή συνέντευξη της Δρ. Λίνα Βαρότση, στην V for Vallia

Για το #IFI

© I for Interview team

Σε περίπτωση που επιλέξατε να αναδημοσιεύσετε κάποιο κείμενό μας στο δικό σας site, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκ των προτέρων για την προτίμηση! Ωστόσο,  να σας υπενθυμίσουμε το πόσο ευχάριστο και δίκαιο είναι να ακολουθούνται οι δεοντολογικοί κανόνες που ορίζουν τη σωστή και λειτουργική αναφορά στην αρχική  πηγή ( δλδ. αναγραφή πλήρους ονόματος του site μας και ενεργό link που ανακατευθύνει στο πρωτότυπο άρθρο). Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζετε τον κόπο και τη δουλειά μας και σας ευχαριστούμε διπλά!

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Φρέσκα άρθρα στο Working heroes

Στην Κορυφή