Χιλιάδες συμβασιούχοι σε ΑΕΙ και ΤΕΙ διεκδικούν το αυτονόητο: Αναγνώριση της εργασιακής σχέσης ΟΛΩΝ των συμβασιούχων
«Τα τελευταία 15 χρόνια, στα ελληνικά Πανεπιστήμια και Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, για λόγους που είναι γνωστοί και σχετίζονται τόσο με την υποχρηματοδότησή τους από την πολιτεία, όσο και με τις διοικητικές και θεσμικές ανεπάρκειες, δημιουργήθηκε, εν γνώσει των ίδιων των ιδρυμάτων αλλά και της πολιτείας, ένα μεγάλο νομικό, εργασιακό, διοικητικό, καθώς και ηθικό πρόβλημα. (…) Εκατοντάδες άνθρωποι εργαζόμαστε στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, εδώ και χρόνια, με συμβάσεις έργου ή εργασίας, αλλά στην πραγματικότητα εργαζόμαστε ως κανονικοί υπάλληλοι σε θέσεις και αντικείμενα, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των Ιδρυμάτων» περιγράφει σε υπόμνημά του το συντονιστικό όργανο των συμβασιούχων 21 ΑΕΙ και ΤΕΙ, το οποίο εξ ονόματος των χιλιάδων συναδέλφων τους απαιτεί « άμεσα από την Πολιτεία να αναγνωριστεί, καταγραφεί/τεκμηριωθεί και θεραπευθεί μόνιμα και δίκαια το πρόβλημα της αναγνώρισης/αποκατάστασης της πραγματικής εργασιακής σχέσης ΟΛΩΝ των συμβασιούχων, οι οποίοι εργάζονται σε αυτά επί σειρά ετών καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ως σχέσης εργασίας αορίστου χρόνου».
Το Κοινό Υπόμνημα, το οποίο εστάλη στα Υπουργεία Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Εργασίας και Παιδείας και αντιπροσωπεία έχει ήδη συναντηθεί με Γραμματείς από τα δύο πρώτα Υπουργεία, ενώ αναμένουν συνάντηση με τον Υπουργό Παιδείας.
Η μέχρι τώρα στάση της κυβέρνησης είναι η «δέσμευση» του άρθρου 103 του Συντάγματος που απαγορεύει τη μετατροπή συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Γενικά δεν υπήρξε σαφής απάντηση ούτε καν για προθέσεις μονιμοποίησης, πάντως εάν και όποτε αυτή γίνει, θα γίνειμε κριτήρια ΑΣΕΠ κάτι που σημαίνει ότι πάρα πολλοί συμβασιούχοι θα χάσουν τη δουλειά τους γι’ αυτό ζητούν αυτόματη μετατροπή των συμβάσεων. Η κυβέρνηση προς το παρόν κάνει χρήση του νομικού της οπλοστασίου, ενώ το ζήτημα είναι καθαρά πολιτικό και έγκειται σε πολιτική απόφαση.
Το Κοινό Υπόμνημα έχει επίσης κοινοποιήσει σε τοπικούς βουλευτές στις κατά τόπους γεωγραφικές περιφέρειες – Στην Πάτρα έχουν συναντηθεί με τους Βουλευτές Σπαρτινό (ΣΥΡΙΖΑ), Καραθανασόπουλο (ΚΚΕ) και Κατσανιώτη (ΝΔ). Το ΚΚΕ δήλωσε αμέριστη στήριξη στις αγωνιστικές δράσεις και θα προβεί με ερώτηση στη Βουλή.
Το Υπόμνημα τέλος υποβλήθηκε και στις διοικήσεις των Ιδρυμάτων και πέτυχαν να μπει στην ημερήσια διάταξη της Συνόδου των Πρυτάνεων που πραγματοποιείται αυτή τη βδομάδα στα Ιωάννινα, στην οποία δόθηκε βήμα στο Συντονιστικό για να εκθέσει την κατάσταση και τα αιτήματα των συμβασιούχων. Τέλος το συντονιστικό έχει λάβει μια σειρά πρωτοβουλίες για τη γνωστοποίηση του προβλήματος και την ενεργοποίηση – στήριξη του αιτήματός τους από μαζικούς φορείς.
Το υπόμνημα
ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΑΕΙ – ΤΕΙ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΚΟΙΝΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ
«ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ/ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΚΑΙ ΤΕΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΠΙ ΣΕΙΡΑ ΕΤΩΝ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΠΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ»
Τα τελευταία 15 χρόνια, στα ελληνικά Πανεπιστήμια και Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, για λόγους που είναι γνωστοί και σχετίζονται τόσο με την υποχρηματοδότησή τους από την πολιτεία, όσο και με τις διοικητικές και θεσμικές ανεπάρκειες, δημιουργήθηκε, εν γνώσει των ίδιων των ιδρυμάτων αλλά και της πολιτείας, ένα μεγάλο νομικό, εργασιακό, διοικητικό, καθώς και ηθικό πρόβλημα. Το πρόβλημα αυτό υποσκάπτει την ανάπτυξη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και συνθέτει σκηνικό εργασιακού μεσαίωνα μέσα στην καρδιά των οργανισμών, τα οποία θα έπρεπε να είναι πρότυπα δικαιοσύνης, οργάνωσης, αποτελεσματικότητας, αξιοκρατίας, λογικής, ευνομίας και κοινωνικής ευαισθησίας. Εκατοντάδες άνθρωποι εργαζόμαστε στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, εδώ και χρόνια, με συμβάσεις έργου ή εργασίας, αλλά στην πραγματικότητα εργαζόμαστε ως κανονικοί υπάλληλοι σε θέσεις και αντικείμενα, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των Ιδρυμάτων.
Εμείς οι «συμβασιούχοι», όπως έχει πλέον καθιερωθεί να αποκαλούμαστε, στελεχώνουμε διοικητικές και τεχνικές υπηρεσίες, όπως Βιβλιοθήκες, Γραμματείες Προπτυχιακών και Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών, Γραφεία Πρακτικής Άσκησης ΔΑΣΤΑ, ΕΛΚΕ, Οικονομικές και Νομικές Υπηρεσίες, Πανεπιστημιακά Γυμναστήρια, Υπηρεσίες Τμημάτων, Υποδομές Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών, Υποδομές Κλινικών και Εργαστηρίων κ.ά., παρέχοντας διοικητικό διαχειριστικό, τεχνικό έργο και υπηρεσίες. Οι περισσότεροι από εμάς εργαζόμαστε υπό αυτό το καθεστώς επί σειρά ετών (πολλοί έως και 15 έτη), έχοντας καλύψει πλέον ένα σημαντικό μέρος της δημιουργικής και παραγωγικής ηλικίας μας.
Παρότι παρέχουμε υπηρεσίες με υποχρεωτική παρουσία σαν υπάλληλοι με συγκεκριμένο ωράριο (σε πολλές περιπτώσεις ανεπίσημο και μη καταγεγραμμένο), εργαζόμενοι δίπλα σε μόνιμους και ΙΔΑΧ υπαλλήλους με ομοειδή αντικείμενα, δεν έχουμε εργασιακά δικαιώματα, δεν καλυπτόμαστε από υπαλληλικούς κώδικες, συλλογικές συμβάσεις και μισθολόγιο, δεν μπορούμε να προσδοκούμε σε καμία επαγγελματική εξέλιξη, κίνητρα και κοινωνικές παροχές, δεν έχουμε δικαίωμα λόγου ή εκπροσώπησης σε συλλογικά όργανα των ιδρυμάτων, αντιμετωπιζόμαστε στις πλείστες των περιπτώσεων φορολογικά και ασφαλιστικά ως «ελεύθεροι επαγγελματίες», με αποτέλεσμα να εργαζόμαστε υπό καθεστώς διαρκούς ανασφάλειας για το εργασιακό μας μέλλον, αδύναμοι να αντισταθούμε σε αδικίες και οδηγούμενοι στην αποδοχή ενός μίζερου εργασιακού πλαισίου. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, υπάρχει δυσκολία απόδειξης της πραγματικής εργασιακής εμπειρίας, αφενός λόγω αναντίστοιχης περιγραφής αντικειμένων και αναγραφόμενων χρονικών διαρκειών στις συμβάσεις έργου και αφετέρου λόγω εναλλαγής των φορέων χρηματοδότησης ή/και του ερευνητικού έργου για την ίδια ακριβώς θέση εργασίας.
Παρ’ όλες τις δυσμενέστατες εργασιακές συνθήκες υπό τις οποίες εργαζόμαστε επί σειρά ετών, αποτελούμε σημαντικό εργασιακό δυναμικό, όντας φορείς απαραίτητης και δυσαναπλήρωτης τεχνογνωσίας, εξειδίκευσης και πολυετούς εμπειρίας. Επιπλέον, παρά τις εις βάρος μας διακρίσεις και αδικίες, αισθανόμαστε μέλη των ιδρυμάτων μας και εργαζόμαστε με στόχο τη συνεισφορά στην πρόοδο και την ανάπτυξή τους. Ως μέλη της ελληνικής κοινωνίας και παραγωγικά μέλη των εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων, εκφράζουμε την κοινή μας πεποίθηση ότι τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας, λειτουργώντας ως οργανισμοί-πρότυπα για την κοινωνία, πρέπει να δημιουργήσουν ένα εργασιακό πλαίσιο το οποίο θα σέβεται τον εργαζόμενο ενισχύοντας τις δημιουργικές και συνεργατικές δυνάμεις του. Τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, ως κατεξοχήν φορείς καινοτομίας, η οποία αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάπτυξη της οικονομίας και του πολιτισμού της χώρας μας, οφείλουν να εφαρμόσουν βασικές αρχές διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, με κίνητρα και αναγνώριση της προσφοράς όλων των εργαζομένων σε όλα τα επίπεδα, ανεξαρτήτως αντικειμένου. Στο πνεύμα αυτό, της διόρθωσης δηλαδή των «κακώς κειμένων», πρέπει να γίνει άμεσος στόχος η αποκατάσταση της εργασιακής «ομηρίας» όλων των εργαζομένων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, οι οποίοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ της χώρας και να διασφαλιστεί η πολύτιμη συσσωρευμένη τεχνογνωσία και εμπειρία τους.
Με το υπόμνημα αυτό, εκφράζουμε τη δέσμευση στον αγώνα, με όλες μας τις δυνάμεις, για την αποκατάσταση της εις βάρος μας αδικίας, ώστε η Πολιτεία και τα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ της χώρας να αποτινάξουν νοοτροπίες «βαρίδια», οι οποίες κρατάνε «πίσω» την, ούτως ή άλλως, υποχρηματοδοτούμενη και υποστελεχωμένη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Απαιτούμε άμεσα από την Πολιτεία να αναγνωριστεί, καταγραφεί/τεκμηριωθεί και θεραπευθεί μόνιμα και δίκαια το πρόβλημα της αναγνώρισης/αποκατάστασης της πραγματικής εργασιακής σχέσης ΟΛΩΝ των συμβασιούχων, οι οποίοι εργάζονται σε αυτά επί σειρά ετών καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ως σχέσης εργασίας αορίστου χρόνου.
Στο πλαίσιο αυτό:
● Καλούμε την Πολιτεία και τα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ της χώρας, στο αμέσως επόμενο διάστημα, να αναγνωρίσουν άμεσα το πρόβλημα, με σαφή δημόσια διατύπωσή του από μέρους τους και δέσμευση για λύση του.
● Ζητούμε, με ευθύνη της Πολιτείας, των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, να γίνει άμεσα καταγραφή από τις υπηρεσίες των Ιδρυμάτων όλων των συμβασιούχων που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ώστε να τεκμηριωθεί το πρόβλημα και να αναδειχθούν οι πραγματικές του διαστάσεις.
● Διεκδικούμε, με ευθύνη της Πολιτείας και των διοικήσεων των Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, να αναγνωριστεί/αποκατασταθεί άμεσα η πραγματική εργασιακή σχέση ΟΛΩΝ των συμβασιούχων, οι οποίοι εργάζονται σε αυτά επί σειρά ετών καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ως σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, χωρίς να κινδυνεύσει η θέση κανενός εξ αυτών.
ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ:
- ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού)
ΙΟΝΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ (Σύλλογος Συμβασιούχων «Η ΕΝΟΤΗΤΑ»)
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ
ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ (Συμβασιούχοι ΕΛΚΕ)
ΤΕΙ ΗΠΕΙΡΟΥ
ΤΕΙ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ
ΤΕΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΟ)
ΤΕΙ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
ΤΕΙ ΚΡΗΤΗΣ
ΤΕΙ ΠΕΛΛΟΠΟΝΗΣΟΥ
ΤΕΙ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ (ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΜΕ ΣΧΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΙΔΟΧ &ΕΡΓΟΥ)
Πηγή: https://atexnos.gr/
