Όπως συμβαίνει με όλα τα δικαιώματα των γυναικών, έτσι και με το δικαίωμα ψήφου, οι γυναίκες έπρεπε να παλέψουν περισσότερο από τους άνδρες για την κατοχύρωσή του. Το 1838 στα Νησιά Πίτκαιρν είναι η πρώτη φορά που οι γυναίκες μπορούν να ψηφίσουν καθολικά. Η Σαουδική Αραβία μόλις το 2015 επέτρεψε στις γυναίκες να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα. Στην Ελλάδα, οι γυναίκες ψήφισαν καθολικά μόλις το 1952.
Το 1844 πραγματοποιείται η Α’ Εθνοσυνέλευση στην οποία ψηφίζεται το πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδος και μεταξύ άλλων αναφέρει “οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου”. Ο νόμος φυσικά αναφέρεται αποκλειστικά στους άνδρες. Έως τα μέσα της δεκαετίας του 1920 δικαίωμα ψήφου είχαν μόνο οι άνδρες, καθώς η γυναικεία ψήφος θεωρούνταν “πράγμαν επικίνδυνον, άρα αποκρουστέον”.
Το 1921 επαναφέρεται το ζήτημα της γυναικείας ψήφου όμως εγείρει πολλές αντιδράσεις από τους πολέμιους της ιδέας. Η πρόταση επιστρέφει ξανά το 1924 και πέντε χρόνια αργότερα, στις 5 Φεβρουαρίου του 1930, αναγνωρίζεται στις Ελληνίδες το δικαίωμα (μόνο) του εκλέγειν, το οποίο αφορούσε αποκλειστικά εγγράμματες γυναίκες που είχαν συμπληρώσει το 30ο έτος της ηλικίας τους.
Έτσι, οι γυναίκες στην Ελλάδα ψηφίζουν για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου του 1934. Όμως, οι προκαταλήψεις και ο τεράστιος αναλφαβητισμός των Ελληνίδων έχει ως αποτέλεσμα να ψηφίσουν μόλις 240 με 480 γυναίκες.
Στις 28 Μαΐου του 1952 ψηφίζεται στη Βουλή ο νόμος 2159, ο οποίος παραχωρεί στις γυναίκες ίσα πολιτικά δικαιώματα με αυτά των ανδρών, όμως λόγω της μη ενημέρωσης των εκλογικών καταλόγων, οι γυναίκες δεν θα ψηφίσουν στις εκλογές του Νοεμβρίου του ίδιου έτους. Στις βουλευτικές εκλογές του 1953 εκλέγεται και η πρώτη βουλευτίνα, η Ελένη Σκούρα, με το κόμμα του Ελληνικού Συναγερμού. Μετά την εκλογή της, η ίδια θα δηλώσει:
“Θα προσπαθήσω να πράξω παν το δυνατόν διά να φανώ ανταξία της εμπιστοσύνης των ψηφοφόρων μου, τους οποίους θερμώς ευχαριστώ. Γνωρίζω ότι ως πρώτη και μοναδική γυναίκα εις την Βουλήν έχω μεγάλας ευθύνας και πολλά καθήκοντα. Είναι πολλά εκείνα που πρέπει να πράξωμεν υπέρ των Ελληνίδων, ιδίως εις τον τομέα της κοινωνικής μερίμνης”.
Ένα πρόσωπο που έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην κατοχύρωση του δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι ήταν η πρώτη Ελληνίδα φεμινίστρια, Καλλιρρόη Παρρέν. Η πρώτη της προσπάθεια έγινε το 1895 απευθυνόμενη στον τότε πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπη και αργότερα το 1921 όταν διοργάνωσε το δεύτερο γυναικείο συνέδριο στην Ελλάδα πείθοντας τον τότε πρωθυπουργό να τοποθετηθεί υπέρ της γυναικείας ψήφου. Δυστυχώς η Καλλιρρόη Παρρέν δεν έζησε να δει το όνειρό της να πραγματοποιείται, καθώς πέθανε από εγκεφαλικό επεισόδιο το 1940.
Οι πρώτες χώρες που επέτρεψαν στις γυναίκες να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα ήταν:
- Νήσοι Πίτκαιρν, 1828
- Νήσος του Μαν, 1881
- Νήσοι Κουκ, 1893
- Νέα Ζηλανδία, 1893
- Φινλανδία, 1906
- Δανία, 1908
Οι χώρες που έδωσαν πρόσφατα στις γυναίκες το δικαίωμα της ψήφου είναι:
- Σαμόα, 1990
- Παλαιστίνη, 1996
- Κατάρ, 1997
- Μπαχρέιν, 2002
- Ομάν, 2003
- Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, 2006
- Σαουδική Αραβία, 2015
