Απόδοση κειμένου: V for Vallia
Για το #IFI
Αρχικό κείμενο: Can we achieve decent work for all by 2030?
Το Τμήμα Στατιστικής του ILO, εκπλήρωσε τα καθήκοντα αναφοράς για τους Στόχους της Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG) για το 2020. Τα στοιχεία δεν είναι ενθαρρυντικά: με αυτό το ρυθμό, δεν θα επιτύχουμε αξιοπρεπή εργασία για όλους έως το 2030.
Η πρόοδος στις αγορές εργασίας παγκοσμίως ήταν πολύ αργή και άνιση για να εξασφαλιστεί ένα βιώσιμο μέλλον με ευκαιρίες αξιοπρεπούς εργασίας για όλους.
Όμως, δεν είναι όλα ζοφερά: έχουμε σημειώσει μεγάλη πρόοδο σε πολλούς τομείς! Χρειαζόμαστε απλά μία υπενθύμιση για να επιτύχουμε το ρυθμό και να επεκτείνουμε τις προσπάθειές μας σε περισσότερους τομείς.
Ο ρόλος του ILO στην παρακολούθηση των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG)
Το 2015, όλα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών, ενέκριναν την ατζέντα για την αειφόρο ανάπτυξη του 2030, η οποία εισήγαγε τους 17 στόχους της αειφόρου ανάπτυξης που πρέπει να επιτευχθούν έως το 2030, για να εξασφαλιστεί η ειρήνη κι η ευημερία των ανθρώπων και του πλανήτη.
Προκειμένου να παρακολουθείτε η πρόοδος της επίτευξης αυτών των 17 στόχων, δημιουργήθηκε το Παγκόσμιο Πλαίσιο Δείκτη των SDG, αποτελούμενο από 232 διαφορετικούς δείκτες, οι οποίοι καλύπτουν όλους τους τομείς ανάπτυξης.
Ο ILO έχει μακρά ιστορία (πάνω από 100 χρόνια!) στην ασχολία με ζητήματα που αφορούν τον κόσμο εργασίας και στην προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας για όλους.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο ILO επελέγη ως θεματοφύλακας για 14 δείκτες που σχετίζονται με την αγορά εργασίας στο Παγκόσμιο Πλαίσιο Δείκτη των SDG.
Αυτό σημαίνει, ότι, κάθε χρόνο (από την υιοθέτηση των SDG), το Τμήμα Στατιστικής του ILO είναι υπεύθυνο για την υποβολή δεδομένων για όλους αυτούς τους Δείκτες, καθώς και για τις μεθοδολογικές πληροφορίες και μιας σύντομης ανάλυσης του τι δείχνουν τα δεδομένα.
Ακολουθεί περίληψη της φετινής υποβολής.
Στόχος Νο1 – Εξάλειψη της φτώχειας παντού και σε όλες τις μορφές της
Το μερίδιο των εργαζομένων που ζουν σε κατάσταση φτώχειας παγκοσμίως, μειώνεται συνεχώς και δραματικά από τις αρχές του αιώνα: ο παγκόσμιος ρυθμός εργασιακής φτώχειας, μειώθηκε από το 26% του 2000, σε 7% το 2019.
Επιπλέον, το έμφυλο χάσμα της εργατικής φτώχειας έχει σχεδόν γεφυρωθεί, με μια διαφορά μικρότερη της μίας ποσοστιαίας μονάδας, σε παγκόσμιο επίπεδο για το 2019.
Ωστόσο, η κατάσταση είναι λιγότερη ενθαρρυντική για τους νέους εργαζομένους, οι οποίοι έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να ζουν σε κατάσταση φτώχειας, απ’ ότι οι ενήλικες εργαζόμενοι. Το 2019, το 13% των νεαρών εργαζόμενων παγκοσμίως ζούσαν σε φτώχεια, σε σύγκριση με το 6% των ενηλίκων εργαζομένων.
Παγκόσμιο ποσοστό φτώχειας, 2000-2019
Στόχος Νο5 – Επίτευξη έμφυλης ισότητας και ενδυνάμωση όλων των κοριτσιών και γυναικών
Το 2019, οι γυναίκες καταλάμβαναν το 28% των παγκόσμιων διευθυντικών θέσεων και αντιπροσώπευαν το 39% των εργαζομένων στον κόσμο, καθώς και τον μισό παγκόσμιο πληθυσμό που βρισκόταν σε ηλικία εργασίας.
Αυτό υποδηλώνει ότι, οι γυναίκες αντιμετωπίζουν πρόσθετους φραγμούς στην πρόσβαση στην απασχόληση και μόλις βρουν απασχόληση αντιμετωπίζουν πρόσθετους φραγμούς στην πρόσβαση σε θέσεις λήψης αποφάσεων ή στην διοίκηση.
Η αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στη διαχείριση από το 2000 (όταν το ποσοστό ανερχόταν στο 25%), είναι πολύ μικρή για να είναι ενθαρρυντική.
Συγκριτικά, η συμμετοχή των γυναικών στη διαχείριση, την απασχόληση και την ηλικία εργασίας από το 2000 έως το 2019
Επίσης, υπάρχουν έντονες περιφερειακές ανισότητες όσο αφορά την πρόσβαση των γυναικών στην διαχείριση.
Ενώ, το 2019 σε ορισμένες περιφέρειες οι γυναίκες κατέχουν πάνω από το 1/3 των διευθυντικών θέσεων (41% στην Ανατολική Ευρώπη, την Νοτιοανατολική Ασία και τον Ειρηνικό, 40% στη Βόρεια Αμερική και 39% σε Λατινική Αμερική και Καραϊβική), αντιπροσωπεύουν μόνο το 8% των στελεχών στη Βόρεια Αφρική.
Πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες για να εξασφαλιστεί η πλήρης και αποτελεσματική συμμετοχή των γυναικών και ίσες ευκαιρίες ηγεσίας, σε όλο τον κόσμο.
Στόχος Νο8 – Προώθηση της βιώσιμης, χωρίς αποκλεισμούς, και υποστηρικτικής οικονομικής ανάπτυξης, καθώς και της πλήρους και παραγωγικής απασχόλησης και αξιοπρεπούς εργασίας για όλους
Αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας
Η μέση παραγωγή ανά εργαζόμενο παγκοσμίως αυξάνεται συνεχώς από τις αρχές του αιώνα, με την ανάπτυξη να διακόπτεται μόνο (και εν συντομία) κατά την παγκόσμια οικονομική ύφεση του 2009.
Τα επίπεδα αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας διαφέρουν μεταξύ των περιφερειών: ενώ τα τελευταία χρόνια η παραγωγικότητα της εργασίας έχει μειωθεί στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, έχει αυξηθεί παντού κι ιδιαίτερα γρήγορα στην Ασία.
Άτυπη εργασία
Λαμβάνοντας υπόψη όλους όσους εργάζονται σε επιχειρήσεις ή δραστηριότητες του άτυπου τομέα, καθώς και όσους ασκούν άτυπη εργασία σε επίσημους τομείς, το 61% των εργαζομένων παγκοσμίως το 2016, απασχολούνταν στην άτυπη εργασία.
Ο άτυπος χαρακτήρας της γεωργίας είναι ιδιαίτερα σημαντικός: το 2016, το 94% των εργαζομένων στη γεωργία παγκοσμίως, είχε ανεπίσημες θέσεις εργασίας ή θέσεις απασχόλησης στον ανεπίσημο τομέα.
Η άτυπη εργασία στη γεωργία, σαφώς επηρεάζει περισσότερο τις γυναίκες, με το ποσοστό της άτυπης γεωργίας να είναι υψηλότερο για τις γυναίκες σε όλες τις περιφέρειες για τις οποίες έχουμε δεδομένα.
Ποσοστά άτυπης απασχόλησης, 2016
Κέρδη
Η ίση μεταχείριση στην απασχόληση αποτελεί μέρος της αξιοπρεπούς εργασίας, όμως, δυστυχώς, απέχουμε πολύ από την επίτευξή της.
Το έμφυλο χάσμα στις αμοιβές για τις χώρες με πρόσφατα και συγκρίσιμα δεδομένα (με βάση τα ωριαία κέρδη) είναι κοντά στο 12%, πράγμα που σημαίνει ότι στις μισές χώρες για τις οποίες έχουμε δεδομένα, τα ωριαία εισοδήματα των γυναικών είναι κατά μέσο όρο 12% χαμηλότερα από τα αντίστοιχα των αντρών.
Ωστόσο, αυτό το έμφυλο χάσμα αμοιβών είναι ένας ακαθόριστος υπολογισμός με βάση τα ωριαία κέρδη, έτσι, δεν ελέγχεται για χαρακτηριστικά όπως ο τομέας, το επάγγελμα, το εκπαιδευτικό επίπεδο ή η εργασιακή εμπειρία.
Στην πραγματικότητα, μία παγκόσμια μελέτη που πραγματοποίησε το ILO διαπίστωσε έναν συντελεστή στάθμισης των μισθών μεταξύ ανδρών και γυναικών στο 19% (Global Wage Report 2018).
Τα δεδομένα σχετικά με τα μέσα ωριαία κέρδη, μπορούν επίσης να στρέψουν το φως σε άλλους τύπους εισοδηματικών ανισοτήτων, όπως η διαφορετικές αμοιβές από το ένα επάγγελμα στο άλλο.
Στην πραγματικότητα, στο 87% των χωρών για τις οποίες έχουμε δεδομένα, οι επαγγελματίες κερδίζουν κατά μέσο όρο δύο φορές περισσότερα ανά ώρα, απ’ ότι οι εργαζόμενοι σε στοιχειώδη επαγγέλματα.
Στο 10% των χωρών για τις οποίες διαθέτουμε στοιχεία, οι επαγγελματίες κερδίζουν 4 φορές περισσότερα ανά ώρα, απ’ ότι οι εργαζόμενοι σε στοιχειώδη επαγγέλματα.
Ανεργία
Το 2019, το παγκόσμιο ποσοστό ανεργίας ανερχόταν στο 5%, ενώ τα τελευταία χρόνια είχε μικρή διακύμανση.
Η ανεργία των νέων, παραμένει μια σημαντική πρόκληση παγκοσμίως: Το 2019, σε όλες τις περιφέρειες, το ποσοστό ανεργίας ήταν σημαντικά υψηλότερο στους νέους εργαζόμενους απ’ ότι στους ενήλικες.
Επιπλέον, σε 40 από τις 59 χώρες με πρόσφατα και συγκρίσιμα στοιχεία, το ποσοστό ανεργίας είναι υψηλότερα για τα άτομα με αναπηρία (ΑμεΑ). Αυτό σημαίνει, ότι, τα ΑμεΑ άτομα αντιμετωπίζουν πρόσθετες δυσκολίες ώστε να εξασφαλίσουν μια θέση εργασίας.
Οι νέοι, οι οποίοι δεν απασχολούνται ούτε σε εργασία, ούτε σε εκπαίδευση, ούτε σε κατάρτιση
Το 2019, ένα εντυπωσιακό ποσοστό της τάξεως του 22% των νέων που δεν απασχολούνταν σε εργασία, εκπαίδευση ή κατάρτιση, έχει μειωθεί οριακά από το 2005, όταν βρισκόταν στο 23%.
Στους νέους, το έμφυλο χάσμα αυτών που δεν απασχολούνται στην εργασία, την εκπαίδευση ή την κατάρτιση, παραμένει επίσης σημαντικό: το 2019, το 31% όλων των νεαρών γυναικών παγκοσμίως δεν απασχολούνταν σε εργασία, εκπαίδευση ή κατάρτιση, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τους νεαρούς άνδρες ήταν 14%.
Ποσοστό των νέων παγκοσμίως, οι οποίοι δεν απασχολούνται σε εργασία, εκπαίδευση ή κατάρτιση, 2019
Εργασιακά ατυχήματα
Δυστυχώς, πάρα πολλά εργατικά ατυχήματα εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα σε τακτική βάση.
Τα στοιχεία μετά το 2009, δείχνουν ότι τουλάχιστον σε 9 χώρες (Αργεντινή, Αρμενία, Κολομβία, Κόστα Ρίκα, Αίγυπτος, Μεξικό, Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη, Τουρκία και Ουζμπεκιστάν), υπήρξαν περισσότεροι από 10 θάνατοι ανά 100.000 εργαζομένους.
Μεταξύ των 27 χωρών με πρόσφατα και συγκρίσιμα δεδομένα, στις 20 από αυτές, τα ποσοστά θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων ήταν υψηλότερα για τους μετανάστες εργαζόμενους (μετανάστες Ευρωπαϊκών ή τρίτων χωρών).
Μεταξύ των 30 χρονών για τις οποίες έχουμε στοιχεία, στις 23 από αυτές, οι μετανάστες εργαζόμενοι είχαν μεγαλύτερο ποσοστό εμφάνισης μη θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων, απ’ ότι οι μη μετανάστες εργαζόμενοι.
Αυτό υποδηλώνει, ότι, οι μετανάστες εργαζόμενοι είναι περισσότερο εκτεθειμένοι σε ρίσκα και κινδύνους, το οποίο μπορεί να συνδέεται με τους τύπους εργασίας που καταλαμβάνουν. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι κανείς δεν μένει πίσω, απαιτούνται στοχοθετημένα μέτρα για την προώθηση και την επέκταση της ασφάλειας και της υγείας όλων των εργαζομένων.
Στόχος Νο10 – Μείωση της ανισότητας εντός και μεταξύ των χωρών
Το 2017, το εργατικό εισόδημα των εργαζομένων παγκοσμίως αντιπροσώπευε το 51% του Παγκόσμιου Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Αυτό λαμβάνει υπόψη τις αποδοχές τόσο των εργαζομένων όσο και των αυτό-απασχολούμενων.
Απαιτούνται προσεκτικά σχεδιασμένες πολιτικές και στρατηγικές, ώστε να διασφαλιστεί η δίκαιη κατανομή των ωφελειών της ανάπτυξης.
