Πόλη: Ερμούπολη
Έτος: 2006
Υποψήφια θέση: Υπεύθυνος/η διαφήμισης
Περιγραφή εργοδότη:Υπηρεσίες γραφικών τεχνών
Εditorial
Η συνέντευξη έγινε σε τόσο ήρεμο και φιλικό κλίμα που ακόμα και σήμερα, τόσα χρόνια μετά δεν είμαι σίγουρη αν το είδα στον ύπνο μου ή το έζησα στα αλήθεια. Ο εργοδότης με υποδέχτηκε φιλικά και μέρος της συνομιλίας μας ολοκληρώθηκε με μία βόλτα στην παραλία του νησιού, με το απαραίτητο καφεδάκι να συνοδεύει τις ερωτήσεις του περί προϋπηρεσίας.
Είχαμε σχεδόν συμφωνήσει σε όλα μέχρι που τον “έπιασα” να κοιτά με κακό μάτι τα ρούχα/παπούτσια μου (παντελόνι συνέντευξης, πουκάμισο, κυριλέ παπούτσια).
– Υπάρχει μία προϋπόθεση για να δουλέψεις μαζί μας.
– Πείτε μου..
– Δε θα μου ντύνεσαι κυριλέ και με φλωροπουκάμισα. Εμείς εδώ είμαστε χύμα. Κοίτα να χαλαρώσεις.
– Δηλαδή να έρθω όπως ας πούμε πάω στη σχολή;
– Να έρθεις ντυμένη πιο επαναστατικά, για να συννενοούμαστε.
Τα συμφωνήσαμε, δώσαμε τα χέρια κι από το επόμενο πρωί όλα τα σκισμένα μου jeans βρήκαν επιτέλους τη δόξα τους. Μακάρι να ήταν τόσο απλά κι ανοιχτόμυαλα τα πράγματα και στις επόμενες θέσεις που κέρδισα.
