Χαζεύω την αρχική του facebook και βλέπω πως πολλά άτομα έχουν ανεβάσει μια είδηση σύμφωνα με την οποία η μη καταβολή δεδουλευμένων δεν συνιστά βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας.
Λέω εντάξει, πάλι τους γλέντησε το Κουλούρι, έλα μου όμως που η είδηση είναι πέρα για πέρα πραγματική.
Σύμφωνα με την απόφαση του Αρείου Πάγου, το να είσαι απλήρωτος για μήνες δεν είναι δα και κάτι που επηρεάζει τους όρους της σύμβασης σου. Μιλάμε για εγκλωβισμό των εργαζομένων που από τη μια θα δουλεύουν και δε θα πληρώνονται και από την άλλη, αν αποφασίσουν να φύγουν αυτό θα πρέπει να γίνει με παραίτηση του εργαζομένου. Το μόνο παραθυράκι που αφήνει ο νόμος υπέρ του εργαζομένου είναι «Μόνο όμως η καθυστέρηση καταβολής του μισθού δεν συνιστά βλαπτική, υπό την εκτεθείσα έννοια, μεταβολή των όρων της σύμβασης εργασίας, εκτός αν γίνεται δολίως και δη για να εξαναγκασθεί ο μισθωτός σε αποχώρηση από την εργασία του».
Προσπάθησε τώρα εσύ να αποδείξεις πως το αφεντικό σου δε σε πληρώνει ”δολίως” για να σε εξαναγκάσει σε παραίτηση. Λογικά σε αυτές τις περιπτώσεις θα επεμβαίνει το CSI του τμήματος της επιθεώρησης εργασίας και θα δίνει την λύση.
Πάμε να θυμηθούμε άλλες δυο φορές που ο Άρειος Πάγος μας έκανε να φωνάξουμε δυνατά ”WTF;!”.
1. Οι εργοδότες μπορούν να «βλέπουν» τους υπολογιστές των εργαζομένων.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, με την υπ΄ αριθμ 1/2017 απόφασή της, έκρινε ότι συνταγματικά και νόμιμα μπορούν οι εργοδότες να χρησιμοποιήσουν για ποινική και αστική διεκδίκηση τα στοιχεία που είναι καταγεγραμμένα στον σκληρό δίσκο των υπολογιστών των απασχολουμένων στην επιχείρησή τους, αφού οι εργαζόμενοι αυτοί παραιτήθηκαν και ανέλαβαν εργασία σε άλλη επιχείρηση.
2. Οι εργαζόμενοι θα αποζημιώνουν τους εργοδότες για εργατικά ατυχήματα.
Αποζημίωση στους εργοδότες τους για υλικές ζημιές που θα κάνουν εν ώρα εργασίας αλλά και συνυπαιτιότητά για εργατικά ατυχήματα , ακόμα και θανατηφόρα, καταλογίζει ο Άρειος Πάγος με δύο αποφάσεις του (729/2015 και 1253/2014) αναφορικά με τις υποθέσεις δυο εργαζομένων, ο ένας εκ των οποίων μάλιστα έχασε τη ζωή του.
Τα σχόλια δικά σας.
Γράφει ο Νίκος Βραχασωτάκης