Δεν είμαστε άτρωτοι, αλλά οι αναμνήσεις που θα γίνουμε μια μέρα είναι
Με τρομοκρατούν τα νοσοκομεία γιατί πάντα μου θυμίζουν πως δεν έχουμε πολύ χρόνο. Και χθες τα ξημερώματα που έβρεχε και χρειάστηκε να πάω έπαθα πάλι το ίδιο. Τρομοκρατήθηκα. Οι ανθρώποι να πηγαίνουν πάνω κάτω κρατώντας αχνιστό καφέ στο χέρι, η βροχή να πέφτει και οι τραυματιοφορείς να μπαινοβγαίνουν βρεγμένοι, οι ατελείωτες ουρές έξω από τα…
