Σκέφτομαι εκείνη τη γυναίκα

Από τον τοίχο της Gianna Kouka

#IFI

Σκέφτομαι εκείνη τη γυναίκα. 
Και τη νύχτα της.
Πώς να κοιμήθηκε; Πώς πέρασε το βράδυ της; Κατάφερε να κλείσει μάτι ή ξενύχτησε;
Σκέφτομαι εκείνη τη γυναίκα.
Και το πρωινό της.
Πώς ήταν που δεν ακολούθησε τη ρουτίνα της;
Που δεν σηκώθηκε το πρωί, δεν έβαλε τη ρόμπα της, τα γάντια της, τα σφουγγαρόπανά της δεν πήρε, τον κουβά και την σκούπα και δεν άρχισε τη φασίνα της.

Σκέφτομαι εκείνη τη γυναίκα.
Που δεν καθάρισε τα τραπεζάκια του παιδικού σταθμού ούτε τα παιχνίδια ξεσκόνισε, δεν έβαλε σε τάξη τα λούτρινα και τα γράμματα απ’ τον μικρό πίνακα δεν έσβησε.

Σκέφτομαι εκείνη τη γυναίκα.

Όταν έκλεισαν τα φώτα κι όλα σκοτείνιασαν. Όλα σκοτείνιασαν επειδή ένα Ε’ έγινε Στ΄. Ένα γράμμα έγινε δυο. Μια τάξη. Μια δημοτικού τάξη. Για μια ελπίδα, δουλειά κι αξιοπρέπεια. Ένα μεροκάματο. Και μια φροντίδα. Μια απελπισιά και μια αγωνία. Μια οικογένεια που έπρεπε να φροντίσει κι ένα μέλος της με κείνο το ποσοστό αναπηρίας. 

Σκέφτομαι εκείνους που την δίκασαν.

Απ’ όλες τις «τιμωρίες» της κείνη ήταν η κατάλληλη για εκείνη τη γυναίκα; Κείνη που θα τη συμμόρφωνε για τούτο το «αδίκημα»; Η πιο σκληρή; Η φυλακή, ο εγκλεισμός της;

Κοιμηθείτε ήσυχοι.

Η καθαρίστρια δεν είναι πια ελεύθερη. 

Η καθαρίστρια είναι φυλακή.

Από τον τοίχο της Gianna Kouka

#IFI

© I for Interview team

Σε περίπτωση που επιλέξατε να αναδημοσιεύσετε κάποιο κείμενό μας στο δικό σας site, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκ των προτέρων για την προτίμηση! Ωστόσο,  να σας υπενθυμίσουμε το πόσο ευχάριστο και δίκαιο είναι να ακολουθούνται οι δεοντολογικοί κανόνες που ορίζουν τη σωστή και λειτουργική αναφορά στην αρχική  πηγή ( δλδ. αναγραφή πλήρους ονόματος του site μας και ενεργό link που ανακατευθύνει στο πρωτότυπο άρθρο). Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζετε τον κόπο και τη δουλειά μας και σας ευχαριστούμε διπλά!