Οι φανφάρες των αγγελιών *

• Επειδή είμαστε απ’ αυτούς που έχουμε ζήσει στο πετσί μας τι σημαίνει να είσαι άνεργος στην πιο παραγωγική σου ηλικία και έχουμε επιδοθεί για αρκετό καιρό στο ευγενές άθλημα της αποστολής βιογραφικών, κυρίως μέσω του διαδικτύου, σε εταιρείες, των οποίων τις αγγελίες είχαμε εντοπίσει στους διάφορους γνωστούς εργασιακούς ιστότοπους και ξέρουμε τι σημαίνει να είσαι νέος με «εφόδια», πτυχία, μεταπτυχιακούς τίτλους, ξένες γλώσσες, γνώστης της χρήσης υπολογιστών και να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με το φάσμα της ανεργίας ή να δουλεύεις 10ωρα και 12ωρα για πενιχρούς μισθούς, με 2 γονείς συνταξιούχους με κομμένο το ΕΚΑΣ…

• Επειδή δεν ζούμε σε κανένα αναρχικό βουνό να κατεβαίνουμε να πετάμε μόνο αναρχικά τσιτάτα και να το παίζουμε επαναστάτες εκ του ασφαλούς…

Αλλά

• Είμαστε επίσης απ’ αυτούς που δεν τα ξεπουλάνε ΟΛΑ για ένα κομμάτι ψωμί παραδιδόμενοι στην πορνεία της εργασίας και να χύνουμε αίμα και ιδρώτα παράγοντας πλούτο για άλλους με αντάλλαγμα ένα ξεροκόμματο (γιατί απ’ τους άλλους που επιδιώκουν κοινωνική ανέλιξη και «παίρνω τα γ@μ@ω λεφτά» και PORSCHE προφανώς δεν είμαστε)…

Καλό είναι λοιπόν για όποιον νέο ψάχνει για δουλειά να τον πληροφορήσουμε και να τον οπλίσουμε (γιατί εμείς τότε δεν είμασταν και θέλαμε πολύ να έχουμε κάποιον να μας πληροφορήσει για το τι παίζει σχετικά) απέναντι σε φανφάρες αγγελιών περί «προοπτικών επαγγελματικής εξέλιξης για τους πιο φιλόδοξους» και μούφες περί «εξαιρετικών αμοιβών» με ακαταλαβίστικους όρους εργασιακής απασχόλησης όπως «Field Representative», «Client Representation»  και «marketing project executives» (και τ’ @ρχιδι@ μου κουνιούνται), να ξεσκεπάσει λίγο ΟΛΟΥΣ αυτούς του Μ@Λ@ΚΕΣ που πατάνε πάνω στην ανάγκη του άλλου για δουλειά και του πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες και για ταξίδια στο εξωτερικό και i-pods και μετρητά και διακοπές και netbooks (εδώ ο άλλος δεν έχει να πληρώσει αυτή την περίοδο το ρεύμα και τον γοητεύουμε με… i-pods σαν τους ιθαγενείς με καθρεφτάκια… Αλλά βέβαια… καλύτερα 2 τέτοιες μ@λακιούλες –για την “πολύ καλή απόδοση” λένε– παρά 100 ευρώ να ζητήσει αυτός ο εργαζόμενος παραπάνω στο μισθό του) για να τον θαμπώσουμε απ’ την καταπάτηση των εργασιακών του δικαιωμάτων και να τον γοητεύσουμε με το όνειρο ενός απίστευτου πλούτου και μιας φαντασμαγορικής ζωής που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα (σου βάζουμε και μερικές γκλαμουράτες φωτογραφίες με 2-3 εργαζόμενους κυριλέ ντυμένους να χασκογελάνε με τα ντοσιέ στα χέρια).

Όπου ακούς πολλά κεράσια λέει ο λαός, κράτα μικρό καλάθι! (1 το κρατούμενο)

Τον νέο που ψάχνει για δουλειά μας ενδιαφέρει λοιπόν να πληροφορήσουμε και που δεν θέλει όμως να πουλήσει την εργατική του δύναμη (και να ήταν ΜΟΝΟ αυτή που πουλάνε…) για ένα ξεροκόμματο ή για το γαμώτο ρε παιδί μου που σπούδαζε τόσα χρόνια και γι’ αυτά που απέκτησε δεν θα κάνει τώρα τον πλασιέ από πόρτα σε πόρτα (αυτά παίζουν αυτόν τον καιρό – το telesales έχει δείξει τις αντοχές του και το πλασιεδιλίκι πλέον είναι πολύ διαδεδομένο ως το επόμενο βήμα) – γιατί περί αυτού πρόκειται. Αφήστε τις ωραίες φανφάρες περί “Field Representative», «Client Representation».
Με συγχωρείτε αλλά δεν μπορούμε να βαφτίσουμε τη σκάφη υδρομασάζ. Εμείς μάθαμε να λέμε τη σκάφη σκάφη (για να θυμηθούμε και έναν ποιητή).

Και φυσικά εδώ θα χρησιμοποιήσουμε και τις μαρτυρίες και άλλων που έζησαν από μέσα αυτή την εκμετάλλευση, την απάτη και τον εργασιακό μεσαίωνα (και που φυσικά δεν είναι αυτοί που κυκλοφορούν με τις PORSCHE και με τα i-pods στα αυτιά)

Έχουν γεμίσει οι εργασιακοί ιστότοποι με τέτοιες αγγελίες και ο κόσμος με διάφορες DT, progressive, unique, cobra, Appco και ότι άλλο θες που ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια αυτόν τον καιρό, πάντα συνοδευόμενες από το marketing ή advertising (που ούτε μάρκετινγκ είναι ούτε διαφήμιση). Φυσικά σε μπερδεύουν εξαρχής με ωραία λόγια ότι «θέλω να αναλάβει ένας από σας αργότερα γιατί εγώ θα φύγω στο εξωτερικό» (λόγια ενός προϊσταμένου), ότι θα έχεις ελκυστικές αμοιβές, και σου πετάνε και ένα όνομα Νιάρχος («ναι, της γνωστής οικογενείας») και μένεις με το στόμα ανοιχτό για τη μοναδική ευκαιρία που σου έτυχε [οι ίδιοι και στα σάιτ τους το παρουσιάζουν ως το καλύτερο πράγμα που μπορεί να σου συμβεί και ως κάτι το πρωτότυπο στο εργασιακό περιβάλλον (αν εννοούνε το να τρέχεις όλη την ημέρα χωρίς βασικό παρά μόνο για τα ποσοστά επί των πωλήσεων στα Κάτω Πατήσια, ναι είναι κάτι το πρωτότυπο!)] χωρίς να σου λένε (πεζά τα θέλετε αυτά;) ΤΙ δουλειά ακριβώς θα κάνεις, με ΤΙ μισθό θα απασχολείσαι ή σε ΠΟΙΟ ταμείο θα είσαι ασφαλισμένος και ότι δήθεν “μετράει η προσωπική ικανοποίηση απ’ αυτό που πετυχαίνεις όσα λεφτά και να παίρνεις” (ναι… όταν έρθει ο λογαριασμός της ΔΕΗ πλήρωσέ τον εσύ με… “προσωπική ικανοποίηση”!) και όταν τους τα ρωτήσεις ως ΟΦΕΙΛΕΙΣ γιατί είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ σου, αρχίζουν οι υπεκφυγές (και «αυτά καλύτερα να τα ρωτήστε στον κ. Τάδε») και από τα σάιτ τους δεν καταλαβαίνεις τίποτα. (και σου λένε μάλιστα στις συνεντεύξεις ότι θέλουν ειλικρίνεια !! ΨΕΥΤΕΣ!!!)

Και όταν τελικά μαθαίνεις για το ΤΕΒΕ που σου ζητάνε να βγάλεις μετά…ΤΕΒΕ ξέρετε τί σημαίνει; Ελεύθερος επαγγελματίας. Ελεύθερος επαγγελματίας ξέρετε τί σημαίνει; Μπλοκάκι. Τράβα ρωτήστε έναν που έχει δουλέψει με μπλοκάκι να σας πει.

Και άμα το πας στο τί ακριβώς πωλήσεις σου λένε εδώ δουλεύουν Νομικοί, Χημικοί, Βιολόγοι, άνθρωποι που σπουδάζουν….  Και τί σημαίνει αυτό???? Επιχείρημα είναι αυτό???? Ναι, γιατί υπάρχουν?? Γιατί δεν μπορούν αλλά να βρουν δουλειά ΖΩΟ !

Το μόνο όπλο των εταιριών αυτών είναι οι υποσχέσεις και το δέλεαρ που ασκούν σε παιδιά/νέους που είναι γεμάτα ενέργεια και θέληση για δημιουργία… και λένε από ηλικίες 20 μέχρι 40 ετών απασχολούν. Θα ήθελα να μας πείτε από μόνοι σας πόσους ανθρώπους ηλικίας άνω των 40 έχετε δει να κάνουν την δουλειά αυτή?? Αν σας λέει κάτι αυτό θα καταλάβετε τι εννοούμε.

Με λίγα λόγια υπόσχονται πολλά και δίνουν ψίχουλα και δεν σου λένε ότι δουλεύεις πάνω από 12 ώρες, από τις οποίες οι περισσότερες στο δρόμο και φυσικά δίχως υπερωρίες πληρωμένες.
Αλλά βλέπετε έβαλαν στο στόμα μας τα αφεντικά το επιχείρημα “12 ώρες; Ο άλλος δουλεύει 14. Δούλευε κι εσύ και να λες κι ευχαριστώ!” Λες και η δουλειά είναι προνόμιο! Αλλά εκεί μας κατάντησαν (ή για την ακρίβεια εμείς τους αφήσαμε να μας καταντήσουν έτσι)

Σχόλιο από: POLITICS AND FREE THINKING

Προσωπικά στη κομπρα έπεσα θύμα εξαπατασης..γιατι;

1) η αγγελια εγραφε μαρκετινγκ μανατζερ και φυσικα ηταν για πλασιε

2) αφου ειδα τι μουφα ηταν, εδωσα παραιτηση και η απαντηση ηταν «αυτος εδω ειναι ο μισθος σου μειων ΑΒΓ ποσο για το ταξιδι που θα εκανες στην αγγλια για το ταδε rallye της εταιρειας», ταδε εφη ιδιοκτητης της κομπρα στην ελλαδα, οποιος ειναι στην εταιρεια ξερει για ποιον μιλαω (οχι ο αυστραλος, ο αλλος).

Απο την στιγμη που μπηκα μεσα ολη μέρα μου τα ειχαν σπάσει με περι λεφτα και μπλα μπλα, ερχεται ο μανατζερ μου (ο θεος να τον κανει μανατζερ, για σουβλατζης εκανε) και με το καλημερα λεει, εγω βγαζω ΑΒΓΔ λεφτα και οδηγο το ταδε αμαξι, και γενικα ολη μερα αυτα ελεγαν.

Γενικα η κομπρα ειναι μια καλη εμπειρια για ενα μηνα, μετα εξαφανιζεσαι. αν ψαξεις στο ιντερνετ θα δεις οτι και με το owner παιζει μια κομπινα, ψαξτο λιγο πριν βαλεις το χερι στην τσεπη κ γινεις onwer, καηκε πολυ κοσμος ετσι.

Φιλικη συμβουλη = τραβα για εξωτερικο αν εχεις φιλοδοξίες. Όσα ειπα γινοντουσαν στα κεντρικα, στο πρωτο μαγαζι που ηταν στην Καλλίθεα…

για τα αλλα..

1) το πρωτο μηνα πηρες 139ευρω; αν εννοεις μισθο να σου υπενθυμισω οτι ο βασικος ειναι 500 ευρω,εκει γυρω.

2) με το ωραριο τι γινεται; απο τις 7 το πρωι ως τις 7 το απογευμα ηταν οταν ημουν εγω και δεν πληρωνε η εταιρεια εξοδα μετακινησης και φυσικα δεν ηταν κανεις δηλωμενος ως πωλητης με οσα προβλεπει η συμβαση του.

οπως βλεπεις απο το 1 και 2 εχουμε ηδη καποιες παραβιασεις της εργασιακης νομοθεσιας.

οσο για το κυριως επιχειρημα, εφοσον η εταιρεια, ή οπως λες ο ομιλος που δεν ξερω απο που προκυπτει εκτος και αν η dt, pogressive και οι υπολοιπες εγιναν κολοσσοι σε ενα βραδυ, ειναι υπεριφανη για αυτο που κανει γιατι δεν γραφει οτι ψαχνει για πλασια και αντι αυτου βαζει διαφορους τιτλους που δεν εχουν καμια σχεση με την θεση εργασιας;

Σχόλιο από: TAKIS

Πήγα την προηγούμενη εβδομάδα σε 3 αγγελίες απο εταιρίες που συνδέονται με την cobra/ ds-max και προσωπικά νιωθω οτι εξαπατήθηκα . Η αγγελια δεν ηταν για νεους φιλοδοξους επιχειρηματιες franchise (owners)και ουτε θελω να γινω . Αν σκεφτειτε τις χαμενες ωρες για οσους απαντουν σε αυτες τις αγγελιες 14 ατομα την εβδομαδα , για μην μεινει τελικα ουτε ενας , θα καταλαβετε . Οσον αφορα τα χρηματα που βγαζουν οι owners ειναι προφανως απατη , ειναι ο μονος τροπος να κρατησουν μια μεριδα απο αυτους που δουλευουν (12 ωρες την ημερα ,με απολαβες που δεν αγγιζουν ουτε το βασικο – για τους εργαζομενους με Ι.Κ.Α. 14 μηνες με τα δωρα , χωρις 1 μηνα διακοπες, εργαζομενοι και τα Σαββατα και να μην συνεχισω αλλο)
Στην Αμερικη εχει φτασει σε κορεσμο εδω και 10 χρονια και οι νεοι owners απλα αποτυγχανουν , ενω ειναι μια εργασια που τελικα την κανουν μονο ατομα απο μη ευνοημενες ομαδες οπως μαυροι και λατινοι . Οι εταιρειες αυτες δεν διαπνεονται απο καμια εργασιακη ηθικη.

Σχόλιο από: Alexia

Εχεις απόλυτο δίκιο σε οσα λες! Σε συγχαίρω που τους ξεσκεπάζεις.Ψευτικο image, βιομηχανία πλαστής καριέρας και εξαπάτηση ανθρώπων που έχουν ανάγκη για δουλεια.

Πήγα μια φορά στην εκπαίδευση και ενα 20χρονο προσπαθούσε να με πείσει οτι θα είναι η καριέρα του αιώνα αν με επέλεγαν. Η πραγματικότητα ειναι οτι έκανε 99% προσυλητισμό πρός τα εμένα με αποτέλεσμα να με κάνει να το ψάξω περισσότερο.

Πλασιέ ψάχνουν ενδεδυμένο με το μανδύα του marketing.Αλίμονο στους ευπιστους που θα πιστέψουν πως ενώ βρίσκονται τόσοι με πτυχία ΜΒΑ και Οικονομικών στην ανεργεία, εκείνοι θα άνοιγαν εταιρείες και θα εκπαίδευαν πρωσοπικό.

Σημεία clue: Ενω ο εκπαιδευτής μου ανέφερε σε μια στιγμή το ενδεχόμενο του πορτα πόρτα στη συνεντευξη το αρνήθηκαν.

Δεν μίλησαν για σταθερό μισθό. Τα πάντα ειναι μέσω ποσοστών.

ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΗ, ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ ΑΠΑΤΗ

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ Progressive,AvalonGroup

Σχόλιο από: Giorgos

Προφανώς κάποιοι εδώ μέσα έχουν κάνει καραμέλα τα λόγια των manager τους και δεν μπήκαν καν στον κόπο να ψάξουν στο Google. Αυτές είναι οι επιρροές της Cobra… Μόλις φύγετε (γιατί θα φύγετε), περάστε μια βόλτα πάλι να τα πούμε.

Σύμφωνα λοιπόν με το επίσημο site της Cobra Group, αυτός ο παγκόσμιας κλάσης όμιλος έχει περίπου 8.000 «field representatives» (σ.σ. «πλασιέ»). Όχι 17.000, όπως γράφτηκε παραπάνω. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι 8.000 ήταν και οι εργαζόμενοι στην Ολυμπιακή, οπότε ο χαρακτηρισμός «όμιλος» δεν είναι απλά τραβηγμένος, αλλά γελοίος, αφού ουσιαστικά αυτοί οι 8.000 είναι συνεργάτες και όχι εργαζόμενοι.

Επίσης, σχετικά με την ταχύρρυθμη ανάπτυξή της, ενδεικτικά και πάλι να πω ότι οι διάφορες εταιρείες που συνεργάζονται με την Cobra στην Ελλάδα, απασχολούν περίπου 200 άτομα. Αυτό σημαίνει πολλά, αν σκεφτεί κανείς ότι οι εταιρείες αυτές ίσως και να προσλαμβάνουν 200 νέα άτομα κάθε μήνα. Σημαίνει ότι κανείς δεν κάθεται εκεί για πολύ καιρό (παρακαλώ όποιον έχει κλείσει εκεί έστω 2-3 χρόνια δουλειάς, να μας πει τις εμπειρίες του, γιατί βλέπω εδώ ότι όλοι οι υποστηρικτές μετράνε την εμπειρία τους σε μήνες ή άντε χρόνο το πολύ) και αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι σε καιρούς κρίσης οι αγγελίες είναι γεμάτες από τέτοιες ευκαιρίες εργασίας. Γεμάτες!

Κι εγώ μπορώ να βάλω αγγελίες marketing και στη συνέντευξη να λέω ότι marketing είναι να γλείφεις σκατά. Αμφιβάλλω αν θα κάτσει κανένας. Στην περίπτωση της Cobra βέβαια, επειδή δεν είναι τόσο εμφανής αρχικά η απάτη, ο κόσμος μένει λίγο παραπάνω. Με την ελπίδα.

Τέλος, θέλω να ρωτήσω όλους αυτούς τους 18χρονους εάν γνωρίζουν τίποτα για το 35ωρο και γενικά για τα εργασιακά δικαιώματα που (θα έπρεπε να) έχουν. Ας κάτσουν λίγο να αναλογιστούν τι χάνουν, αντί να επαίρονται που είναι ανεξάρτητοι συνεργάτες και τους βγαίνει ο κώλος όλη μέρα στο δρόμο να ενοχλούν τον κόσμο και να μπουκάρουν μέσα στο σπίτι του, για να βγάλουν 5 ψωροδεκάρες. Ας σκεφτούν επίσης αν για μια τέτοια εξαντλητική δουλειά 12ώρου τα λεφτά είναι πράγματι πολλά. Επειδή τα παίρνεις στα 18 σου, δε σημαίνει ότι είναι πολλά.

Σε γνωστό κατάστημα ηλεκτρονικού εμπορίου που δούλευα πωλητής έβγαζα 900 ευρώ ως ανειδίκευτος και από το γραφείο μου, με PC, A/C κλπ. Είχα αργίες, άδειες, και δούλευα 9-5. Έπαιρνα ακόμα και υπερωρίες και τα Σάββατα διπλό μεροκάματο για 6 ώρες. Το θέμα λοιπόν δεν είναι ΠΟΣΑ βγάζεις, αλλά ΠΩΣ τα βγάζεις. Ειδικά όταν καταλάβεις ότι δεν θα είσαι πάντα 18 χρονών.

Όσο για το κομμάτι των σχέσεων, προτιμώ το σεβασμό παρά τα χαμόγελα. Προσωπικά με αηδιάζει να βλέπω ένα παιδί 18 χρονών να παριστάνει το χαρτογιακά με ένα ντοσιέ στο χέρι κάνοντας δήθεν «έρευνα αγοράς». Το 80% του κόσμου έχει πάρει χαμπάρι τι φιδέμπορες είστε, γι αυτό μην απορείτε που τρώτε πόρτα. Άντε να βάλετε τηλέφωνα στο άλλο 20% να ησυχάσουμε κι εμείς οι υπόλοιποι.

Κλείνω με μια ιστορία ενός φίλου:

Γκόμενα από την Cobra χτυπάει το κουδούνι και προσπαθεί να του βάλει τηλέφωνο. Ο φίλος μου την έχει πάρει χαμπάρι και προσπαθεί να τη διώξει, εκείνη όμως επιμένει και για να «σπάσει τον πάγο» του ζητάει να κάτσει λίγο στον καναπέ για να ξεκουραστεί. Προσπαθεί να του πιάσει την κουβέντα και, βλέποντας μια σοκολάτα στο τραπέζι, του λέει «Ωραία αυτή η σοκολάτα, να φάω λίγη;». Οπότε, γυρνάει και ο φίλος και λέει «Ωραία τα βυζάκια σου, να τα πιάσω λίγο;»… Περιττό να πω ότι η τύπισσα έφυγε πετώντας!

Σχόλιο από:  sogno.angelo

… την πάτησα και γω! Πάλι καλά για ένα μήνα μόνο. Ήθελα απλά να ασχοληθώ με κάτι, αφού έτσι όπως έχει πέσει η αγορά πλέον οι κανονικές δουλειές είναι δυσεύρετες. Φυσικά, εννοείται ότι δε με πληρώσανε… είχα υπογράψει και σύμβαση έργου την οποία ποτέ δε μου επιστρέψανε, επειδή λέει ήθελε χρόνο για να υπογραφεί! Να σας ενημερώσω ότι έχω βρει πλέον κανονική και καλή δουλειά σε φυσιολογική εταιρία… και η σύμβασή μου έγινε μέσα σε δύο μόνο μέρες. Κουραφέξαλα δηλαδή αυτές οι δήθεν εταιρίες μάρκετινγκ! Κανονικά πλασιέ λέμε… μην κάνετε τον Αλέκο. Ξέρουμε όλοι τι είστε. Να δούμε σε λίγα χρόνια τι θα απογίνετε. Ενοχλούν τον κόσμο και προσπαθούν να τους πείσουν να υπογράψουν με κολπάκια. Πάντως δε μπορώ να πω… φοβερή εμπειρία το να γνωρίζεις τους μισούς λαθρομετανάστες της Αθήνας: Πακιστανούς, Ταζμανούς, Φιλιππινέζους και δε ξέρω εγώ τι άλλο. Έρευνα αγοράς… ό,τι να’ναι!

Σχόλιο από: regulus

Απλα να πω οτι ξεκινησα με τις καλυτερες προθεσεις και εκατσα ο μ@λ@κας για λιγους μηνες στην progressive, γνωριζοντας οτι μας κανουν πλυση εγκεφαλου, μας απομυζουν ολο το χρονο και την ενεργεια και δεν μας αφηνουν δευτερολεπτο να σκεφτουμε (δεν ειναι τυχαιο οτι με το που μενει κανεις 1-2 μερες εκτος, αρχιζει να σκεφτεται καθαρα και θελει να φυγει). Το προβλημα δεν ειναι η φυση της δουλειας (αν και ειναι ακριβως αυτη που περιγραφουν παραπανω), γιατι κι εγω πιστευω οτι μπορει καποιος ως ενα βαθμο να «δικαιολογειται» οτι κουραζεται στο δρομο η κι εγω δεν ξερω τι. Το θεμα ειναι οι ανθρωποι που ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ως καλοι, φιλοι κτλ. και στην ουσια σε βλεπουν σαν «ατομο», οπως λενε, και οχι σαν ανθρωπο. Υποκρισια στο φουλ, επιδιδονται ασυστολα σε δραστηριοτητες και… prive καταστασεις (καταλαβαινετε τι εννοω) ενω την ιδια ωρα κραζουν και αποθαρρυνουν και ανακαλουν τους νεοτερους σε «επαγγελματικη συμπεριφορα», δηλαδη στο χαρουμενο στρουμφοχωριο που γελανε ολη μερα σαν ντοπαρισμενοι για να μη σκεφτονται. Γι’ αυτο και 2 ειδων ανθρωποι κανουν καριερα εκει μεσα: οι αμορφωτοι/ανεγκεφαλοι (που δε βλεπουν τι χανουν) και οι απελπισμενοι (που δεν εχουν τι να χασουν). ΟΛΟΥΣ ΟΜΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ ΡΟΜΠΟΤ!!!!!!!! Και οι τακτικες τους αποκαλυπτονται σιγα σιγα οσο ανεβαινει κανεις «σταδιο» (συγχωρεστε μου τα διαρκη εισαγωγικα, αλλα μονο ειρωνικα μπορω να χρησιμοποιω πλεον την ορολογια του «business» – να το παλι!). Γι’ αυτο, αν και δε μπορω να αποτρεψω κανεναν να παει και να δουλεψει εκει, του λεω να εχει τα ματια του ανοιχτα γιατι ειναι τεραστιοι υποκριτες. Αν παει καποιος και βγαλει λεφτα και κανει δουλεια και του αρεσει ο τροπος που ζει, εχει καλως. Αλλα το ποσοστο αυτο ειναι πολυ πολυ μικρο (ναι, γνωριζω κι εγω τους ΚΑΝΟΝΙΚΟΥΣ νομους των πιθανοτητων), οι υπολοιποι δεν εχουν ελπιδες να αντεξουν (και δεν εξαιρω τον εαυτο μου απο αυτη την κατηγορια) γιατι θελουν ΝΑ ΖΟΥΝ.
Υ.Γ.: Απο τους 2 leaders που «εκαναν καλη δουλεια στην progressive» ο ενας (ο αντρας) εφυγε!…

Σχόλιο από:  El.

Δούλεψα κ εγώ σε κάποια από αυτές τις εταιρίες (Progressive συγκεκριμένα) για ένα τρίμηνο κ τα πράγματα είναι απλά. Είναι ΑΠΑΤΗ. Κ μόνο το γεγονός ότι πτυχία, μεταπτυχιακά, ξένες γλώσσες κλπ υπολογίζονται καθόλου σημαίνει μάλλον ότι κ η κουτσή Μαρία μπορεί προσληφθεί, έλεος τα μόνα κριτήρια είναι δυο πόδια κ ταλέντο παπαγάλου. Έχω δει owner να μην μπορεί να μιλήσει καν σωστά ελληνικά. Δε θα πω ότι έπεσα θύμα γιατί θα μπορούσα να το έχω ψάξει από πριν αλλά άπαξ κ μπεις στο μαντρί τρως τέτοια πλύση εγκεφάλου που θεωρείς ότι κ χάρη σου κάνουν, σε αυτό τους παραδέχομαι. Βέβαια ποντάρουν στο γεγονός ότι χρόνος να σκεφτείς κάτι άλλο ούτε για αστείο!!Όσο για τα λεφτά: Αν αυτοματοποιηθείς θα κάνεις sales. Aν όχι θα μπεις κ μέσα. Ευχάριστο περιβάλλον?Χα χα χα!! Όλα στο κόλπο είναι επί ποσοστών κ αυτό, υποκρισία κ ψέμα με το κιλό. Αν κάνεις καλή δουλειά είσαι στον Θεό , αν όχι κ διαμάντι να’σαι μπαίνεις σε καραντίνα κ δεν επιτρέπουν σε κανέναν να σου απευθύνει το λόγο μπα κ «επηρεάσεις» τα άλλα τα «ζώα» που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα sales κάποιου από το χαρακτήρα του. Γράφεις όπου δεν πιάνει μελάνι οικογένεια, φίλους, προσωπική ζωή (από τα πρώτα που σου λένε πόσο το κακό σου θέλουν οι άνθρωποί σου κ πόσο νοιάζονται αυτοί που σε ξέρουν 2 ώρες). Θα πετύχουν κάποιοι ναι, ελάχιστοι αλλά όχι επειδή δεν είναι σαν εμάς κοινοί θνητοί αλλά επειδή όπως σωστά ειπώθηκε είναι απελπισμένοι ή βλάκες. Btw επειδή αναφέρθηκε το θέμα της ανεργίας, πόσους 30-35 χρονών με οικογένειες να πεινάνε είδατε να κάνουν αυτή τη δουλειά? Σνομπάρουν κ αυτοί όπως εμείς που είμαστε «κακομαθημένα κωλόπαιδα με τα λεφτά του μπαμπά»? Πόσοι πάνε για συνέντευξη, πόσοι υπογράφουν σύμβαση, πόσοι μένουν παραπάνω από 2-3 μήνες? Όλοι αυτοί δεν καταλαβαίνουν την grande ευκαιρία κ είναι αποτυχημένοι? Ο νοών νοείτω. Τους εύχομαι ολόψυχα να κλείσουν, ούτως ή άλλως όπως μας πιπίλιζαν τ’ αυτιά, οι owners έχουν βγάλει λεφτά για 5 επόμενες ζωές ας τα μοιράσουν μεταξύ τους.

Σχόλιο από:  Orestis_G

Cobra Group, Appco και λοιπά συναφή

[…]

Μεταξύ των εμφανιζομένων στους προαναφερθέντες ιστοτόπους αγγελιών, είναι εύκολο να διακρίνει κανείς – και μάλιστα θα έλεγα ότι αποτελούν και πλειοψηφία – αγγελίες με συγκεκριμένο τρόπο γραφής και δόμησης, που ζητούν νέους και νέες για απασχόληση στον τομέα του μάρκετινγκ, της διαφήμισης, των πωλήσεων. Ένα ενδεικτικό παράδειγμα τέτοιας αγγελίας, είναι:

Εταιρία Marketing στην Πάτρα που δραστηριοποιείται στον χώρο των Πωλήσεων, έπειτα από απαίτηση μεγάλου εταιρικού πελάτη ζητά 2 νέους –ες για να αναλάβουν υπεύθυνες θέσεις

• στο κομμάτι των εξωτερικών πωλήσεων
• στον τομέα του Β2Β Marketing

Η προϋπηρεσία στον τομέα των Πωλήσεων είναι επιθυμητή.
Ο ιδανικός υποψήφιος πρέπει να έχει:

• Άριστες επικοινωνιακές ικανότητες
• Ομαδικό πνεύμα συνεργασίας
• Ευχάριστη προσωπικότητα

Απαντώντας κι εγώ σε κάποια σχετική αγγελία, βρέθηκα σε μία από αυτές τις “διαφημιστικές” εταιρείες, στην οποία παρέμεινα για έναν μήνα. Το ποιά είναι η συγκεκριμένη,θα αναφερθεί στο τέλος του παρόντος κειμένου, μαζί με όλες τις εταιρείες που έχω υπ’ όψιν μου και ανήκουν στην ίδια “ομπρέλα”, του Cobra Group.

Το Cobra Group συνοπτικά

Θα ξεκινήσω με μερικά λόγια για το τι είναι το Cobra Group. Δεν θα χρησιμοποιήσω τίποτα περισσότερο από τα στοιχεία που το ίδιο το Cobra Group παραθέτει στην ιστοσελίδα του, “http://www.cobragroup.com:

“The Cobra Group is a young, diversified Group of Companies with interests in Sales and Marketing, Insurance, Energy, Financial Services, High-Tech Security, Field Marketing and Promotions, Business Process Outsourcing, Mid-Range Super Yachts and Motorsports.

The combined annual turnover of the Group exceeds a billion dollars and we estimate that on a daily basis there are over 100,000 people worldwide who connect to the Group in some way to earn their living.
The Cobra Group now has presence on five continents and speaks to over one million people every day in more than 20 countries, 800 locations across 10 Group companies”.
Ας με συγχωρήσουν οι μη αγγλομαθείς, αλλά δεν θέλησα να αλλοιώσω το αρχικό κείμενο. Η μόνη επέμβασή μου, για λόγους που θα εξηγηθούν αργότερα, είναι η υπογράμμιση σε μία από τις δραστηριότητες του “οργανισμού”.

Εν Ελλάδι – Appco Group Greece

Στην πρώτη σελίδα, το Cobra Group μας υποδέχεται επίσης με τη φωτογραφία μίας όμορφης νεαράς κυρίας, συνοδευόμενης από το κείμενο: “Appco Group Greece have acquired over 100,000 new customers for hellas online”. Αν κάποιος θελήσει να μάθει και κάτι παραπάνω για το προαναφερθέν Appco Group, πηγαίνοντας στο Companies → The Appco Group, καταλήγει στην ιστοσελίδα “http://www.cobragrou…s/theappcogroup”, η οποία επίσης τον πληροφορεί και ότι “The Appco Group is now recognised as the world’s premier face-to-face Sales and Marketing Company”. Χμμμμμ, face-to-face sales…τι να σημαίνει αυτό;
Αν επίσης στην πρώτη σελίδα πατήσουμε στην ωραία κυρία, βλέπουμε το ακόλουθο κείμενο:

“In less than two years Appco Group Greece have signed up more than 100.000 customers for hellas online.
The figures have witnessed a drastic increase since the start of the partnership between the telecommunications company and Appco in 2009.
Back then hellas online was only the third company in the private sector in telecommunications in Greece. Meanwhile, Marketing Companies Progressive Organisation and Avalon had just started in the Residential Division with only 25 FRs in field.
The results speak for themselves. hellas online now has 350.000 customers, and 28 per cent share of the market.
Greece’s goals for this year are to have 500 FRs, 10 new Owners, 10 new Assistant Owners, 30 new Crew Leaders and a consistent run of 2000 sales per week”.

Το κείμενο αυτό, μας εισάγει και σε κάποιες ενδιαφέρουσες έννοιες, στις οποίες θα αναφερθώ αναλυτικά, όπως“Owner”, “FR”, “Assistant Owner”. “Crew Leader”.
Από το κείμενο που διαβάζουμε πιο πάνω λοιπόν, ανακύπτει ένα ενδιαφέρον ερώτημα: Πώς το Appco Group, κατάφερε σε λιγότερο από δύο χρόνια να δώσει 100000 πελάτες στη HOL;

Λειτουργία στην πράξη

Όπως και το Cobra Group, έτσι και η θυγατρική Appco Group, έχει ένα πλέγμα από θυγατρικές εταιρείες, οι οποίες φαινομενικά είναι ανεξάρτητες. Πλασσάρονται δε ως διαφημιστικές εταιρείες, με “πιασάρικα” ονόματα. Στην ουσία, αποτελούν μέλη του μητρικού οργανισμού, στον οποίον και αναφέρονται και στον οποίον έχουν και τη δυνατότητα εξέλιξης μελλοντικά.
Η ουσιαστική λειτουργία των εταιρειών της μορφής αυτής, έγκειται στην πώληση πόρτα – πόρτα. Συνήθως, η εταιρεία αναλαμβάνει κάποιο έργο (“project” κατά την καθομιλουμένη), το οποίο έχει να κάνει με την πώληση προϊόντων κάποιας εταιρείας. Στην Ελλάδα, ο κύριος όγκος των πωλήσεων αφορά στις τηλεπικοινωνίες (HOL – Wind) και στην ενέργεια (Aegean Power).
Η οργάνωση ενός τέτοιου γραφείου, έχει μία συγκεκριμένη κάθετη δομή του προσωπικού πώλησης και ένα επιπλέον άτομο, που εκτελεί διοικητικό ρόλο. Το προσωπικό πώλησης, το οποίο εξ’αρχής και σε όλη την επαγγελματική του πορεία εκπαιδεύεται σε ένα πλήρες σύστημα, που αφορά ακόμα και σε θέματα όπως ο τρόπος ομιλίας, ή οι κινήσεις του σώματος, ονομάζεται με τους τίτλους που συναντήσαμε στην προηγούμενη ενότητα. Έτσι, στην κατώτατη θέση, έχουμε τους
FR

Field Representative – αντιπρόσωπος πεδίου. Ουσιαστικά πρόκειται περί εξωτερικών πωλητών, που εκτελούν πόρτα-πόρτα πωλήσεις. Έχετε δει κάποιους κοστουμαρισμένους κυρίους που γυρίζουν το δρόμο κρατώντας ένα φάκελο και χτυπούν πόρτες σπιτιών ή μπαίνουν σε καταστήματα χαμογελώντας πλατιά και μιλώντας με φοβερό κέφι. Περί αυτών πρόκειται και το να έχουν φοβερή διάθεση, είναι το σημαντικότερο ίσως στοιχείο της δουλειάς τους.

Ο επιτυχημένος Field Representative, εκπαιδεύει σιγά – σιγά και τους δικούς του Field Representatives και δημιουργώντας τη δική του ομάδα (Crew), μετασχηματίζεται σε

Crew Leader

O Crew Leader, συνεχίζει να βγαίνει στο πεδίο, όπως και οι υπόλοιποι, αλλά έχει και δική του ομάδα, την οποία βοηθά να προχωρήσει. Σκοπός του είναι να προχωρήσει επιτυχημένα, τόσο σε πωλήσεις όσο και εκπαιδεύοντας στελέχη και να γίνει

Assistant Owner

Πλέον έχει φτάσει η ώρα για κάποιον να μάθει τη δουλειά του γραφείου και να αφήσει το πεδίο, προετοιμαζόμενος σιγά – σιγά για να γίνει

Owner

Το “αφεντικό” ουσιαστικά της επιχείρησης, κλείνει τις συμφωνίες και αποφασίζει τα του γραφείου. Όλοι οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση, αποσκοπούν στο να φτάσουν στο επίπεδο του “Owner”, ώστε να ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση και να αρχίσουν να απολαμβάνουν τα “πολλά χρήματα” που ο Owner κερδίζει. Ο δε Owner, κυνηγάει ανώτερες βαθμίδες μέσα στον οργανισμό.

Ο λάκκος στη φάβα

Μέχρι στιγμής, δεν φαίνεται κάτι μεμπτό, στην όλη λειτουργία ενός τέτοιου οργανισμού, το οποίο θα μπορούσε να προκαλέσει τη συγγραφή αυτού του κειμένου. Ωστόσο, η πραγματικότητα δεν είναι τόσο ρόδινη.

Τα μισθάααα μουοουου!!!

Το πρώτο πραγματάκι που έχει ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ότι ο καημένος ο νεοπροσληφθείς, ΔΕΝ είναι μισθωτός, άρα δεν πληρώνεται. Η σύμβαση η οποία υπογράφεται, αφορά σε ανεξάρτητη συνεργασία και όχι σε σχέση εργασίας. Ως εκ τούτου, ο πωλητής πληρώνεται “με το κομμάτι”, με ένα συνήθη μέσο όρο αμοιβής περί τα 20 ευρώ. Η εταιρεία, τουλάχιστον στην περίπτωση των τηλεπικοινωνιών που έχω εμπειρία, κρατάει και μία “εγγύηση”, περί το 25%, την οποία αποδίδει μέσα σε 5 μήνες, αν οι αιτήσεις που έχει παραδόσει ο πωλητής, υλοποιηθούν κανονικά. Επίσης, η εταιρεία ΔΕΝ καλύπτει έξοδα διατροφής, μετακίνησης, ή οποιαδήποτε άλλη ανάγκη προκύψει λόγω της εργασίας. Λογικό θα έλεγε κανείς, πλην όμως

Ανεξάρτητος Συνεργάτης είπαμε, ε; 

Ο “Ανεξάρτητος Συνεργάτης”, είναι κατ’ ουσίαν ένας υπάλληλος και μάλιστα με ωράριο σαφώς διευρυμένο. Προσωπικά ασχολήθηκα με πωλήσεις σε καταστήματα και όχι σε οικίες, οπότε το ωράριο που θα περιγράψω ίσως να διαφέρει από αυτό των “οικιακών” πωλητών, αλλά είχε ως εξής:
Κάθε μέρα, είχαμε προσέλευση στο γραφείο κατά τις 8.20. Μετά από meetings, εκπαιδεύσεις κ.λπ, βγαίναμε στο δρόμο για πώληση έως το κλείσιμο των καταστημάτων και κατόπιν καταγραφή σε μία λίστα των καταστημάτων για την επόμενη ημέρα (ή το απόγευμα, αν τα καταστήματα ήταν απόγευμα ανοικτά).
Αν η ημέρα ήταν Τρίτη ή Πέμπτη (αποκαλούμενη και Full Day), με ανοικτά καταστήματα, τότε υπήρχε μία συνάντηση το μεσημέρι (συνήθως μετά φαγητού) και ξαναβγαίναμε και το απόγευμα, με το ίδιο πρόγραμμα. Φυσικά, για να πεταχτεί κάποιος σπίτι του και να γυρίσει, έπρεπε να ενημερώσει/λάβει άδεια από τον Owner. Η Παρασκευή ήταν “προαιρετικό” Full Day, όμως η πίεση του να πιάσεις στόχο (για το δικό σου πάντα καλό), την καθιστούσε περίπου υποχρεωτική. Το βράδυ, επιστροφή στο γραφείο για παράδοση των πραγμάτων.
Αν τα μαγαζιά ήταν κλειστά το απόγευμα, η επιστροφή στο γραφείο ολοκληρωνόταν κατά τις 16.00 και μετά ακολουθούσε meeting. Το νωρίτερο που φεύγαμε ήταν κατά τις 16.30.
Η “ανεξάρτητη συνεργασία”, σήμαινε επίσης ότι για να πάρει κάποιος το φάκελο με τα χαρτιά και τις αιτήσεις του και να δουλέψει Σάββατο, έπρεπε να το δηλώσει στον Owner. Επίσης, ο φάκελος παραδιδόταν κάθε απόγευμα/βράδυ στο γραφείο (άρα το πότε δούλευε κάποιος ήταν απόλυτα ελεγχόμενο).

Μήπως διακρίνω εδώ να υποκρύπτεται μία σχέση εργασίας;

Και η ασφάλιση;

Τυπικά ΤΕΒΕ (αν και λόγω των παραπάνω μάλλον θα έπρεπε ΙΚΑ), το οποίο όμως κανένας δεν είχε ουσιαστικά ανοίξει πριν φτάσει στο επίπεδο του assistant owner. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, αφού εκτός αν ήταν από τους πολύ καλούς, δύσκολα θα μπορούσε να καλύψει τα έξοδά του (προσωπικά, για ένα μήνα δουλειάς, πήρα 13 ευρώ και πέντε μήνες μετά πήρα τα υπόλοιπα). Ουσιαστικά στις πλείστες των περιπτώσεων, ειδικά των κατωτέρων κλιμακίων, η αμοιβή δίνεται με απόδειξη δαπανών. Κοινώς, ανασφάλιστη εργασία πολλών ωρών, με δωρεάν εργατικό δυναμικό (καλό δεν ακούγεται;)!!!

Πώς συνεχίζουν να ανθούν;

Η Ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία

Κάποιοι όντως, τα καταφέρνουν. Ανελίσσονται, φτάνουν στα ανώτερα κλιμάκια, προχωρούν. Πόσοι όμως; Οι περισσότεροι δεν θα τα καταφέρουν. Συνεχίζουν όμως, πεισματικά να προσπαθούν. Οι ιστορίες, άλλωστε που εντέχνως παρουσιάζει ο Owner για επιτυχημένα άτομα και για τις δικές του περιπέτειες, καθώς και οι πίνακες που τακτικά εμφανίζονται με τα κέρδη και τους τζίρους των γραφείων και του προσωπικού τους, επιτελούν ακριβώς το σκοπό του να τονώσουν την ελπίδα κάποιου να φτάσει στα ψηλά κλιμάκια, όπου και αυτός θα παρουσιάζει τεράστια κέρδη, εκμεταλλευόμενος τον ποδαρόδρομο των άλλων, χωρίς τύψεις όμως, αφού και αυτός από τα χαμηλά ξεκίνησε.

Ήλθον, είδον και απήλθον

Ακόμα περισσότεροι όμως από τους ελπίζοντες, είναι αυτοί που εγκατέλειψαν και εγκαταλείπουν καθημερινά, είτε επειδή δεν άντεξαν τον απαιτητικό καθημερινό ποδαρόδρομο, είτε επειδή δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν το “σύστημα”, είτε επειδή απηύδησαν με την απάτη του να εργάζεσαι χωρίς απολαβές, ελπίζοντας στο καλύτερο μέλλον του Owner. Το κακό είναι ότι πολλοί από τους αποχωρήσαντες, φεύγουν θεωρώντας εαυτόν ανεπαρκή.
Έτσι, λόγω των αποχωρήσεων (αλλά και των προβιβασμών), οι εταιρείες αυτές συνεχώς ψάχνουν για προσωπικό, σε βαθμό που έχουν γεμίσει τις στήλες των αγγελιών (ειδικά των online).

Περισσότερα Στοιχεία

Στη σελίδα του κυρίου Eric Wolfram “http://wolfram.org/s…_max/index.html”, υπάρχει μία πλήρης παρουσίαση της μεθόδου λειτουργίας της εταιρείας DS-Max, η οποία είναι ακριβώς η ίδια (τόσο σε ορολογία όσο και σε τεχνικές) με αυτή του Cobra Group. Ενδιαφέρον αποτελεί το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εταιρεία παρουσιάζεται σε τμήμα της σελίδας που τιτλοφορείται “List of known deceptions”, ή επί το ελληνικότερον, λίστα γνωστών απατών.

πηγή mybike

Υ.Γ. Και μη βγει κανείς να πει -γιατί πάντα κυνηγάνε από πίσω τα σάιτ που γράφουν εναντίον τους, για να μην τους κάνουν ζημιά- ότι «ας ήσουν ικανός να τα κατάφερνες όπως εγώ και να μην έμενες μια ζωή στα αρχικά επίπεδα που έχει να κάνει με την πώληση-πλασιέ»… Άμα είναι έτσι ρε ΗΛΙΘΙΟΙ ας είναι όλα μηδέν, χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς βασικό χωρίς τίποτα και ας καταφέρει ο άλλος ό,τι καταφέρει απ’ το μηδέν.