fbpx

Όσα μάθαμε ψάχνοντας για εργασία

Εργαζόμενοι – πολυμηχανήματα | Στην καλύτερη τιμή της αγοράς

στo Ημερολόγιο Καταστρώματος

Θέλω να λαμβάνω τα νέα άρθρα του IforINTERVIEW με e-mail.

Στείλε μας την ιστορία σου

Με την επίτευξη της οικονομικής παγκοσμιοποίησης στο χάραμα του 21ου αιώνα, άρχισε να γίνεται ορατή και στη «Γηραιά» Ήπειρο, πολύ περισσότερο μάλιστα στην Ελλάδα, η εμφάνιση του εργάτη πολυμηχάνημα. Το φαινόμενο αυτό,  προϋπήρχε βέβαια στις υπόλοιπες γωνιές της Γης, όπου η συνδικαλιστική δράση, τα κοινωνικά κεκτημένα και οι εργατικές διεκδικήσεις ήταν λίγο έως πολύ ανύπαρκτα. Στην Ευρώπη, λίγο η Γαλλική Επανάσταση του 1789 , λίγο το υψηλό σε σχέση με τον υπόλοιπο πλανήτη βιοτικό επίπεδο, λίγο τα κοινωνικά συστήματα των αστικών δημοκρατιών, είχαν περιορίσει το φαινόμενο του εργάτη- υπαλλήλου που κάνει ό,τι του ζητηθεί από την εκάστοτε εργοδοσία με εξευτελιστικό μισθό και δεν τολμάει να σηκώσει κεφάλι. Τη βρώμικη αυτή δουλειά μέχρι τώρα την έκαναν οικονομικοί μετανάστες.Ποιος τη χάρη μας όμως; Η παγκοσμιοποίηση έκανε το αδύνατο δυνατό  (nothingisimpossiblemyfriends;truestory) .«Μετέφερε» με αστραπιαία ταχύτητα τα μέχρι τότε σκλαβοπάζαρα κυρίως της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής , ευγενή χορηγία των υποκριτών-κανίβαλων Ευρωπαίων φεουδαρχών στους υπόλοιπους λαούς , σε ολόκληρο τον κόσμο. Τώρα, απλά ήρθε η σειρά μας. Και δεν ήρθε λόγω κρίσης, ήρθε λόγω κροίσων!

Και ήρθε για να μείνει.

Το φαινόμενο του εργάτη-πολυμηχανήματος υπήρχε πάντοτε στα κουτοπόνηρα και κακοποιητικά κεφαλάκια των εκάστοτε εργοδοτών, καθώς είναι ιδιαίτερα βολικό και κερδοφόρο. Δυστυχώς όμως στις μέρες μας έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, που ξεπερνούν κατά πολύ την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και έχει καταστεί ο γενικός κανόνας στη μεγάλη πλειοψηφία των προσφερόμενων θέσεων εργασίας. Ένας υπάλληλος που δουλεύει όλα τα πόστα, τρέχει σαν τον Βέγγο από εδώ και από εκεί, καλύπτει τα κενά, τα κενά των κενών κ.ο.κ. και φυσικά υπαμείβεται. Προ οικονομικής «κρίσης»  ( βάζω εισαγωγικά γιατί η κρίση είναι των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, όχι των εφοπλιστών και των οικονομικά εύρωστων τάξεων)  σε όλες τις δουλειές υπήρχαν πόστα. Εξειδικευμένος, ο κάθε υπάλληλος έκανε αυτό που είχε εκπαιδευτεί να κάνει και «αμειβόταν» για την εξειδικευμένη εργασία που παρήγαγε. Έστω, και ο τυχών ανειδίκευτος έπαιρνε το μισθό του ανειδίκευτου μέχρι να«εκπαιδευτεί».

Στις μέρες μας η ταρίφα είναι μία, είτε είσαι ανειδίκευτος είτε κάτοχος 5 μεταπτυχιακών. Και να ήταν το μόνο! Καλείσαι να κάνεις «και το σκάνερ, και το φαξ και το αντιγραφικό» στην εξευτελιστική τιμή των 500 ευρώ. Πολυμηχάνημα-πολυεργαλείο, όλα σε ένα νοικοκυρεμένα.«Και μην ακούσω και κιχ, έ; Ευχαριστώ να λες! Και όλα αυτά γιατί; Κρίση παιδί μου, κρίση! Δεν πήρε το αυτί σου τίποτα;».

Και κάπως έτσι, εύκολα, πολύ εύκολα, σχεδόν αμαχητί, η γενιά των 700 ευρώ έγινε γενιά των 400.Των 400 ευρώ ανασφάλιστα σε συνθήκες απάνθρωπες, χωρίς να τηρούνται πλαίσια ασφαλείας και στοιχειώδους υγιεινής . Περνάς συνέντευξη για θέση γραφείου και καταλήγεις να κάνεις το γραμματέα, τον εκπρόσωπο τηλεφωνικών πωλήσεων, την καθαρίστρια, το λογιστή και άμα λάχει γίνεσαι και ντελιβεράς για τον ψυχοπονιάρη εργοδότη σου. Που σου προσφέρει ένα ξεροκόμματο βρε αχάριστε!

«Και αυτές οι νέες γενιές όλα έτοιμα τα θέλουν βρε παιδί μου… Και όποιος θέλει δουλειά βρίσκει! Τα υπόλοιπα είναι φτηνές δικαιολογίες.»  Κάτι τέτοια έπρεπε να έλεγε και η συνυφάδα του Φαραώ στην αρχαία Αίγυπτο για τους Εβραίους σκλάβους που είχε στη δούλεψή του ο βασιλιάς- θεός . «Αχάριστα πλάσματα παιδί μου  αυτοί οι Οβραίοι, δενφτάνει που φροντίζουμε για την ψυχική και σωματική τους υγεία βάζοντάς τους να δουλεύουν ολημερίς και ολονυκτίς , δε φτάνει που τους έχουμε προμηθεύσει ακόμα και με βραχιόλια «κοσμήματα » για τα πόδια, αντί να πουν ένα ευχαριστώ διαμαρτύρονται και από πάνω!. Αλλά η αχαριστία έχει και όρια. »

Και επειδή δυστυχώς μάθαμε λοιπόν από πρώτο χέρι εμείς, της Γης οι κολασμένοι τα όρια αυτής της αχαριστίας, ήρθε ο καιρός να μπει ένα τέρμα στις κάθε λογής εργοδοτικές αυθαιρεσίες. Νομίζεις ότι διαφέρει στ’ αλήθεια πολύ ο σκλάβος Εβραίος της Αιγύπτου εποχής Φαραώ, με ένα παιδί που σπάει πέτρες σε ορυχεία στη Νικαράγουα για 1 € την ημέρα; Με τους χιλιάδες εργάτες και εργάτριες που δουλεύουν στα αμπάρια των πλοίων (αφορολόγητα), με τους χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες και μετανάστες πόλεμο; Και όλα αυτά στο βωμό του κέρδους;

Γράφει ο Γιώργος Χαλοφτίδης

© I for Interview team

Σε περίπτωση που επιλέξατε να αναδημοσιεύσετε κάποιο κείμενό μας στο δικό σας site, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκ των προτέρων για την προτίμηση! Ωστόσο,  να σας υπενθυμίσουμε το πόσο ευχάριστο και δίκαιο είναι να ακολουθούνται οι δεοντολογικοί κανόνες που ορίζουν τη σωστή και λειτουργική αναφορά στην αρχική  πηγή ( δλδ. αναγραφή πλήρους ονόματος του site μας και ενεργό link που ανακατευθύνει στο πρωτότυπο άρθρο). Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζετε τον κόπο και τη δουλειά μας και σας ευχαριστούμε διπλά!

 

© I for Interview team

Σε περίπτωση που επιλέξατε να αναδημοσιεύσετε κάποιο κείμενό μας στο δικό σας site, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκ των προτέρων για την προτίμηση! Ωστόσο,  να σας υπενθυμίσουμε το πόσο ευχάριστο και δίκαιο είναι να ακολουθούνται οι δεοντολογικοί κανόνες που ορίζουν τη σωστή και λειτουργική αναφορά στην αρχική  πηγή ( δλδ. αναγραφή πλήρους ονόματος του site μας και ενεργό link που ανακατευθύνει στο πρωτότυπο άρθρο). Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζετε τον κόπο και τη δουλειά μας και σας ευχαριστούμε διπλά!

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Φρέσκα άρθρα στο Ημερολόγιο Καταστρώματος

17η Νοέμβριου 2020

Γράφει ο ΣτΑκ Για το #IFI Η καταδίκη της χρυσής αυγής σίγουρα
Στην Κορυφή