Γράφει η V for Vallia
#IFI
«Δεν καθορίζει η συνείδηση των ανθρώπων την ύπαρξή τους, παρά αντίθετα η κοινωνική τους ύπαρξη είναι εκείνη που καθορίζει τη συνείδησή τους».
Καρλ Μαρξ, 1859, Συμβολή στην Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας
Όλα αυτά τα αναφέρει ο Μαρξ 159 χρόνια πριν και τα λόγια του είναι κάθε χρόνο πιο επίκαιρα κι εμείς θα έπρεπε να ντρεπόμαστε λίγο παραπάνω.
Είμαστε νούμερα.
Και δεν εννοώ ότι είμαστε αστείοι (καλά, μπορεί κάποιοι από εμάς να είμαστε κιόλας). Είμαστε νούμερα και συγκεκριμένα εμείς οι τυχεροί Έλληνες είμαστε ευρώ (η πατρίδα μας η Ευρωπαϊκή Ένωση, ναι; Ναι).
Στην Ελλάδα του 2018 η δικαιοσύνη, μην πάει ο νους σας στο κακό δεν έκανε καλά τη δουλειά της, έχωσε μέσα την καθαρίστρια που πλαστογράφησε το απολυτήριο του δημοτικού για να δουλέψει ως… καθαρίστρια, ακριβώς επειδή δεν ανήκει στην άρχουσα τάξη, ούτε οι σπουδές της την έφεραν κοντά σε αυτήν, δεν είναι πλούσια, δεν είναι, τυχαίο παράδειγμα, κόρη υπουργού, ούτε κάνει διακοπές, τυχαίο πάλι παράδειγμα, στη Μύκονο, ούτε φυσικά, εντελώς τυχαίο παράδειγμα, είναι καναλάρχης με χρέη στο δημόσιο.
Κι εδώ ξεκινάει το παραλήρημα.
Αυτή την καθαρίστρια λοιπόν τη χώσαμε 10 χρόνια φυλακή επειδή πήγε να μας κοροϊδέψει ότι έβγαλε το δημοτικό ενώ δεν το είχε βγάλει, αλλά εμείς οι Έλληνες δικαστές δεν είμαστε τίποτα χαζοί να μας κοροϊδέψει αυτή που δεν έχει βγάλει ούτε το δημοτικό και δεν θα μας κάνει αυτή ρεζίλι ότι χαριζόμαστε στους εγκληματίες, γιατί εμείς τους εγκληματίες τους χώνουμε βαθιά στα έγκατα του Κορυδαλλού, όπως πχ κάναμε μ’ εκείνο τον καστανά στη Θεσσαλονίκη, μεγάλο λαμόγιο, ούτε μία απόδειξη δεν είχε κόψει ο σατανάς.
Εμείς λοιπόν, οι δίκαιοι κριτές, για να δείτε δηλαδή πόσο δίκαιοι είμαστε, άμα κανένας κρατούμενος είναι άρρωστος και εντελώς τυχαία τώρα έτυχε να είναι και πρώην υπουργός που έφαγε τα λεφτά του κοσμάκη, τον εβγάζουμε έξω για να μην μας πάθει τίποτα από την κακή διατροφή και την εξάντληση και τον εστέλνουμε να κάμει αμμόλουτρα για να δείτε πόσο καλά φροντίζουμε τους κατάδικους (μας), γιατί έχουμε σωφρονιστικά ιδρύματα εμείς, δεν έχουμε τίποτις μπαρμπούτσαλα.
Ας γυρίσουμε τώρα στο θέμα της καθαρίστριας το οποίο μην σας περάσει από το μυαλό ότι είναι τίποτα ταξικό ζήτημα και τέτοια μαρξιστικά ξεράσματα.
Εμείς το ίδιο θα κάναμε ακόμα κι αν ήταν δικαστική υπάλληλος που πλαστογράφησε το μεταπτυχιακό της, όπως σ’ εκείνη την υπόθεση στα Χανιά το 2015, όπα Μανώλη, σβήστο αυτό ρε, εκείνη την είχαμε αθωώσει, δώσε κανένα άλλο παράδειγμα.
Α, πες για τον Τάσο το Θεοφίλου μωρέ, εκείνον τον αναρχοάπλυτο που τον εχώσαμε μέσα και το ευχαριστήθηκε το αστικό μας είναι. Αλλά να σου πω κάτι Μανώλη μου, εγώ έχω πλήρη ταξική συνείδηση και δεν βλέπω τους ανθρώπους σαν νούμερα, απλά κάνω σωστά τη δουλειά μου και πάνε μετά και λένε ότι η δικαιοσύνη είναι τυφλή και τέτοια.
Στην Ελλάδα του 2018 άμα κάνεις το λάθος να είσαι φτωχός η δικαιοσύνη σε κοιτάει σαν ξερολούκουμο.
Κι όπως λέει κι η μάνα μου, για να χεις πανωθεό, πρέπει πρώτα να χεις κατωθεό. Σαν να λέμε, όπου φτωχός κι η μοίρα του, η κακομοίρα του.
