fbpx

Όσα μάθαμε ψάχνοντας για εργασία

Αν δεν είχε το παιδί, θα την έδιωχνα | Tattoo στον καρπό

στo Οι ιστορίες σας

Θέλω να λαμβάνω τα νέα άρθρα του IforINTERVIEW με e-mail.

Στείλε μας την ιστορία σου

Μίλησα με την Ε. πριν λίγες μέρες και ήταν τόσο χαρούμενη. Είχε μόλις “χτυπήσει” το νέο της χαριτωμένο και ανθισμένο tattoo στον καρπό. Το ήθελε πολύ καιρό αλλά λίγο τα οικονομικά της, λίγο οι συνθήκες, περάσαν χρόνια μέχρι να το πραγματοποιήσει. Κάπως έτσι, μόλις ένιωσε τον ήχο της βελόνας να διαπερνά το δέρμα της, την διαπέρασε και μία ηρεμία, μία γαλήνη, αυτή της αποκατάστασης των πραγμάτων.

Γενικά τα πράγματα της πάνε “κάπως καλύτερα” τον τελευταίο χρόνο. Βρήκε επιτέλους εργασία και είπε και ένα ευχαριστώ για τα 450ευρώ στο 9ώρο. Έμεινε βλέπεις τόσο καιρό άνεργη, που έμαθε πλέον να δέχεται τα λίγα με χαμόγελο. Οι πολιτικές συνθήκες, η κοινή γνώμη, ο περίγυρος, το μικρό της αγγελούδι που πάει σχολείο, όλα βοήθησαν στο να προσαρμοστεί και να ακολουθήσει το δρόμο για την επιβίωση του προσαρμοστικότερου (survival of the fittest).

Πήγε στη δουλειά της το πρωί, συνεπής και χαμογελαστή όπως πάντα,  και με δύο φορές μεγαλύτερη όρεξη από ότι συνήθως, ξεκίνησε να τακτοποιεί την κρύα βιτρίνα. Η πρώτη ύαινα που θέλησε να κατασπαράξει το χαμόγελό της, ήταν ένας τακτικός πελάτης, ένας 60αρης με τριμμένο σακάκι από τσιγκουνιά. Την καλημέρισε μπαίνοντας και κάρφωσε το βλέμμα του στον καρπό της. Παλιά της είχε πει ότι αν χρειαστεί οποιαδήποτε βοήθεια με την μικρή να μη διστάσει να του τηλεφωνήσει. Πάντα την ρωτούσε τι κάνει “το παιδί” με τη λαχτάρα ενός παππού που διψάει να παίξει με εγγόνια. Βλέπεις τα δικά του εγγόνια είναι “μίλια μακριά”, ζουν τρία ολόκληρα στενά μακριά μα ο παππούς έχει να μιλήσει με τον γιο του 20 χρόνια και έτσι δε τα γνώρισε ποτέ.

Προσπέρασε την Ε. χωρίς περιττές αβρότητες.  Έφτασε στο ταμείο και έσκυψε συνωμοτικά πάνω από το “αφεντικό” που διάβαζε απορροφημένος τα αθλητικά.

“Εγώ να ξέρεις, αν δεν είχε το παιδί, θα την έδιωχνα. Γέμισε το χέρι της μελάνι σαν αλήτισσα. Αλλά τι να περιμένεις…φαινόταν από την αρχή”

Το φιλήσυχο “αφεντικό” της Ε. άλλαξε θέμα και έπιασε να σχολιάζει φωναχτά το ματς της Κυριακής. Δεν ήταν κακός άνθρωπος αλλά δεν ήταν και όσο άνθρωπος χρειαζόταν. Ένας νοικοκυραίος της οκάς, που δεν έλεγε ούτε καλό μα ούτε και κακό λόγο για κανέναν. Στεναχωριόταν με την ανεργία και την ανέχεια των γύρω του, αλλά αφού μπορούσε  να προσφέρει και αυτός ένα μισθό της πείνας γιατί να μη το κάνει; Έχει και υποχρεώσεις άλλωστε, έχει γιο που σπουδάζει!

Συνόδευσε τον πελάτη μέχρι την έξοδο, τον καλημέρισε ξανά και ξανά και σκέφτηκε να τον καλοπιάσει την τελευταία στιγμή χαρίζοντας του 5 φρέσκα αυγά, “σήμερα μου τα φέραν” μουρμούριζε!

Γυρνώντας νωχελικά προς το ταμείο – θρόνο του, προσπέρασε την Ε. χαμογελώντας συγκαταβατικά. Εκείνη γύρισε προς τα ράφια και συνέχισε να τακτοποιεί κονσέρβες προσπαθώντας να δώσει “τόπο” στη δική της οργή.

Στα τρία βήματά του, ο νοικοκυραίος κοντοστάθηκε μπροστά στα πουμαρό. Ξεσκόνισε ένα κονκασέ με το μανίκι του και μασώντας τα λόγια του αποφάσισε να κάνει για πρώτη ίσως φορά φέτος λίγο χιούμορ:

“Ε, να σου πω ρε συ Ε. -αμήχανο γέλιο και καθάρισμα λαιμού- τι θα σε κάνω μωρέ; Θα σε βάλω να φοράς γάντια ανοιξιάτικο;”

Η Ε. χαμογέλασε πλατιά, πήρε την παρατήρηση στους ώμους σιωπηλά και καλημέρισε την πελάτισσα που μόλις φάνηκε στον διάδρομο. Κι ήταν ακόμα Δευτέρα.

 

Διηγείται την ιστορία της Ε.

η Αμάντα Πατσοπούλου

 

© I for Interview team

Σε περίπτωση που επιλέξατε να αναδημοσιεύσετε κάποιο κείμενό μας στο δικό σας site, σας ευχαριστούμε ιδιαίτερα εκ των προτέρων για την προτίμηση! Ωστόσο,  να σας υπενθυμίσουμε το πόσο ευχάριστο και δίκαιο είναι να ακολουθούνται οι δεοντολογικοί κανόνες που ορίζουν τη σωστή και λειτουργική αναφορά στην αρχική  πηγή ( δλδ. αναγραφή πλήρους ονόματος του site μας και ενεργό link που ανακατευθύνει στο πρωτότυπο άρθρο). Με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζετε τον κόπο και τη δουλειά μας και σας ευχαριστούμε διπλά!

3 Comments

  1. Με τόσους σκατανθρώπους σ’αυτή την χώρα, ας το έκανε σε ένα άλλο σημείο του σωματός της.
    Γιατί να τους δώσεις πάτημα;

  2. Το τατουάζ το κάνεις όπου, όποτε και για όποιον λόγο θέλεις εσύ. Θα αποφασίσει που θα το κάνει σκεπτόμενη τους σκατανθρώπους που υπάρχουν; Αν σκεπτόμαστε έτσι, δεν θα είμαστε ποτέ κύριοι του εαυτού μας, αλλά έρμαιο των άλλων.

  3. Σκατανθρωπος ενοχλήθηκε απο το παιδι μου. Ας μη το ξαναβγαλω βολτα. Σκατανθρωπος ενοχλήθηκε απο τον σκύλο μου. Ας τον κλείσω στο μπαλκόνι. Σκατανθρωπος ενοχλήθηκε απο το που πάρκαρα το αμαξι μου. Δεν πειράζει που μου το γέμισε γρατζουνιές!
    Που πήγε η προσωπική ελευθερία;;; Ναι,φυσικα κ εχει τα όρια της εφοσον δεν θίγει ή προσβάλλει τον συνάνθρωπο ή δεν του στερεί τις δικές του προσωπικές επιλογές. Η εν λόγω κοπελια, τι απο τα παραπάνω εκανε ώστε να της στερηθεί η ελευθερία να κανει αυτο που θελει πανω στο σώμα της. Εχω μια μεγάλη ουλή απο τροχαίο στο πόδι στη γάμπα, για να μη το βλεπω θελω να κανω τατουάζ, να δω πόσοι θα ενοχληθούν απο το πολυ εμφανες του σημείου, και να μη το κανω για να με στοιχειώνει μια ζωη το τροχαίο που κάποιος επισης Σκατανθρωπος έφαγε ενα στοπ και με κλάδεψε στα 19 μου;;;;

Leave a Reply

Your email address will not be published.

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Φρέσκα άρθρα στο Οι ιστορίες σας

Στην Κορυφή